Πυροτεχνήµατα την Τετάρτη / Fireworks Wednesday / Chaharshanbe-soori (2006)

O Asghar Farhadi πετυχαίνει και εδώ να μας δώσει με μοναδική ευστοχία και ευαισθησία -αν και με αρκετή φλυαρία- τα προβλήματα που παρουσιάζονται στις σχέσεις των ζευγαριών που είναι ίδια αδιακρίτως της χώρας που ζουν. Κι αυτό το πυκνογραμμένο, γεμάτο ένταση κοινωνικό δράμα, μαρτυρά κοινές καταβολές και ίδια ρίζα με τον "Ένα χωρισμό". Κι εδώ, χαρακτήρες από την εργατική και μεσοαστική τάξη της Τεχεράνης, εμπλέκονται σε μία αναστατωμένη συγκυρία, μία δαιδαλώδη "παρεξήγηση", με το θεατή να προσπαθεί να καταλάβει ποιος έχει δίκιο, αλλά σταδιακά να ανακαλύπτει ότι δεν έχει τόσο σημασία - όσο η μεγαλύτερη κοινωνικοπολιτική εικόνα μιας χώρας βυθισμένης στην καταπίεση. Η ταραγμένη του κάμερα ακολουθεί τους φωνακλάδες ήρωες του σε εσωτερικά και εξωτερικά γυρίσματα όπου επικρατεί χάος, ενώ παράλληλα παρακολουθείς μία ενοχικά "κρυμμένη" (κάτω από τσαντόρ και υποκρισία) κοινωνία, αλλά ταυτόχρονα και σοκαριστικά μία από τις πιο αδιάκριτες. Δύο κόσμοι συγκρούονται, αρχαίες παραδόσεις αμφισβητούνται, η γυναικεία καταπίεση ξεσπά ημίτρελα, η ανδρική ματσίσμο επιβολή γίνεται βίαια και ενοχικά. Και ύστερα έχουμε την πικρή ανατροπή - όπως τις συνηθίζει ο Farhadi. Λίγο πριν το τέλος, οι διάλογοι λιγοστεύουν, οι φωνές σιωπούν, ήσυχες σκηνές αποκαλύπτουν πολύ δυνατότερα το παγκόσμιο μήνυμα της ταινίας. Κι εκεί μένεις μόνος με τις σκέψεις σου. Με το αδιέξοδο της ανθρώπινης φύσης. Με τα πυροτεχνήματα να φωτίζουν την κατάντια μας. Αρκετά καλό αλλά δεν είχε την δυναμική, την ταχύτητα, την αγωνία και την σπιρτάδα άλλων πονημάτων του. 6/10!!!

Καθαρα σινεφίλ ταινία απο εναν μεγάλο Ιρανό Δημιουργό τον Ασγκαρ Φαρχαντί γυρισμένο σε μια εποχή λιγωτερο σκληρη  και καταπιεστικη για το Ιραν.Εξαιρετικη η διηγηση για ενα θεμα δυσκολο για ισλαμική χωρα.... Η ταινία ειναι καθαρά ηθογραφικη- δραματική...Μεγάλος κινηματογράφος και ισως η καλλιτερη ταινία  του σκηνοθετη. Για κοινό που ξερει τι θελει να δεί.....

κολογυρισμένη, πολύ καλή.

Ο Ashgar Farhadi, γνωστός πια στη δύση κυρίως από το "a separation" και λιγότερο με το "the salesman" βρίσκεται όπως πάντα στα κέφια του. Φτιάχνει μια απόλυτα δεμένη ταινία, γρήγορη, με ενδιαφέρουσα πλοκή και θέμα. Συνιστάται για τους λάτρες του Ιρανικού κινηματογράφου, οι οποίοι σίγουρα θα μείνουν ικανοποιημένοι. Παρ' ότι την είδα αρκετά χρόνια πίσω, τη θυμάμαι καλά. Ο Farhadi, έχει βρει τον τρόπο να φτιάχνει "εμπορικό" κινηματογράφο (για τα δεδομένα του Ιράν), κρατώντας το θέαμα, το ακρόαμα, την κουλτούρα, πάντοτε υψηλά. 

9-9,5/10.