Ice Road: Vengeance (2025)

Ένα θρίλερ εκδίκησης που παγώνει στην επιφάνεια, επιχειρώντας να εμβαθύνει ψυχολογικά τον ήρωα, τοποθετώντας τον σε έναν πιο εσωτερικό, συναισθηματικά φορτισμένο αγώνα. Όμως το αποτέλεσμα είναι αντιφατικό: ενίοτε γνήσιο και ανθρώπινο, ενίοτε χαμηλού προϋπολογισμού και σεναριακά αδύναμο. Η ερμηνεία του Neeson είναι μακράν το πιο δυνατό στοιχείο της ταινίας. Στιβαρός, κουρασμένος, αλλά αληθινός, κουβαλά στην πλάτη του μια ιστορία απώλειας, καθήκοντος και οργής που γίνεται προσωπική. Η Fan Bingbing, στο πλευρό του, δίνει μια αξιοπρόσεκτη, αν και υπό-χρησιμοποιημένη παρουσία, χαρίζοντας ισορροπία και ατμόσφαιρα σε μια otherwise αρσενική αφήγηση. Η δράση είναι γυρισμένη με ρυθμό και κάποιες σκηνές ξεχωρίζουν – κυρίως όσες σχετίζονται με το “ασανσέρ” γερανού, τα πλάνα των βουνών και τις απομονωμένες εκρήξεις στα λατομεία. Ωστόσο, οι υποσχέσεις του τίτλου (Ice Road) δεν υλοποιούνται ποτέ πραγματικά. Δεν υπάρχουν παγωμένοι δρόμοι. Δεν υπάρχει αρκτική απομόνωση. Το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας διαδραματίζεται σε περιβάλλοντα που δεν διαφοροποιούνται οπτικά ή θεματικά από δεκάδες άλλα b-action thrillers.

Το σενάριο είναι αναμενόμενο, χωρίς δραματικές ανατροπές ή εμβάθυνση χαρακτήρων. Οι δευτερεύοντες ρόλοι λειτουργούν ως προσχηματικοί μηχανισμοί για να προχωρήσει η πλοκή, ενώ τα εφέ (ιδίως στις σκηνές καταστροφής) δεν φτάνουν καν σε επίπεδο τηλεοπτικού Netflix. Η σκηνοθεσία του Jonathan Hensleigh δεν καταφέρνει να κρατήσει σταθερό τόνο. Αντί να επιλέξει μεταξύ υπαρξιακού δράματος ή 90’s revenge fantasy, παραπαίει μεταξύ τους, και τελικά υπονομεύει την ίδια την ένταση που προσπαθεί να χτίσει. Το Ice Road: Vengeance δεν είναι κακή ταινία — αλλά σίγουρα δεν είναι αυτή που υποσχόταν το πρώτο της όνομα. Με έναν ακόμα αφοσιωμένο Neeson στο τιμόνι, στιγμές έντιμης συγκίνησης και μερικά τίμια κομμάτια δράσης, μπορεί να σου κρατήσει το ενδιαφέρον. Όμως η έλλειψη σκηνοθετικής πυγμής, η φθηνή παραγωγή και το αποπροσανατολιστικό σενάριο την αφήνουν στη μέση του πουθενά: ούτε buster, ούτε arthouse θρίλερ. Απλώς άλλη μία στάση στον κατηφορικό δρόμο των late-action ρόλων του Liam Neeson. 5.5/10!!!

μια πολυ μετρια ταινια και ακομη παρακατω που δεν αξιζει σε αυτον τον μεγαλο ηθοποιο και σε οτι ταινιες δρασης εχει βγαλει δεν αξιζει να την δειτε πολυ ψεμα και αχαροι ηθοποιοι υπηρχαν 10 τροποι να σταματησουν το λεωφορειο οι κακοι και 10 τροποι να σταματησουν τον γερανο  αλλα καπως πρεπει να συνεχιστει η ταινια ελπιζω να μην μπηκε στο κλαμπ ασχηων ταινιων  ο λιαμ, εχει πιστευω ακομα αρκετα να προσφερει απο ταινιες δρασης που ξερουμε. 2/10

Ενταξει... Δεν ηταν αυτο που περναμε απο μια ταινια με τον  Liam Neeson. 4,2/10

Μια αξιοπρεπης ταινια που ξεπερνά σε δράση και πρωτοτυπία και τις πιο πλούσιες παραγωγές . Δεν είναι επάξια συνέχεια του πρώτου μέρους καθώς είναι πιο άτονη ειδικά στο πρώτο μέρος Πάσχει σκηνοθετικά, ακόμα και ο τίτλος της δεν ταιριάζει με αυτό που βλέπουμε καθ όλη τη διάρκεια της ταινίας . Δεν παύει όμως να είναι μια καλή συνέχεια της πρώτης ιστορίας. Όπως και η πρώτη ταινία, έτσι και αυτή είναι γεμάτη ένταση και αισθητηριακή διέγερση. Η αφοσίωση του Λίαμ Νίσον είναι αξιοπρεπής. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Φαν Μπινγκμπίνγκ είναι πολύ ελκυστική στην ταινία. Η εμφάνισή της κάνει την βαρετή ταινία δράσης ενδιαφέρουσα και δημιουργεί εξαιρετική χημεία και ατμόσφαιρα μεταξύ των πρωταγωνιστών Ελπίζω να μπορέσω να δω έναν τόσο όμορφο ρόλο σε ταινία δράσης στο μέλλον. Δεν υπάρχει πολύ χιονισμένο ορεινό τοπίο στην ταινία, αλλά ένα συναρπαστικό παιχνίδι καταδίωξης γύρω από τον ορεινό δρόμο, ένα λεωφορείο και μια ομάδα ανθρώπων, που κάνουν αυτό που θεωρούν σωστό για μια αίσθηση δικαιοσύνης. Αν νομίζετε ότι πρόκειται για μια κλασική παλιας κοπής ταινία δράσης, τότε ναι ,πρέπει να την παρακολουθήσετε!

και ο Liam Neeson όπως ο Alfredo James "Al" 'Pacino παίζου ότι βρούν για να μαζέψουν ότι χρήμα μπορούν.

Κρίμα. 2/10

Την ειδα προσφατα,υποτιθεται ειναι η συνεχεια του '21.. καμια σχεση. Ενα θα πω.. η παντελης ελλειψη ταλεντου! τι να σου κανει κ ο Neeson ..σπαθια να καταπιει?!