Η μπαλάντα της λευκής αγελάδας / Ballad of a White Cow (2020)

Υπέροχος Ιρανικός κινηματογράφος.

Οι ίδιοι σκηνοθέτες με το υπέροχο "My Favourite Cake / Το αγαπημένο μου γλυκό (2024)".

Διωκόμενοι προσφάτως από το δικτατορικό καθεστώς των Ιρανών μουλάδων.

[4,8/5].

Εξαιρετική ταινία, που σε καθηλώνει από την έναρξη της. Ιρανικό διαμάντι. Οι κομφορμιστικές, αναχρονιστικές αγκυλώσεις της ιρανικής κοινωνίας περιγράφονται ωμά και ειλικρινά μέσα από ένα σεναριακά στιβαρό δράμα χαρακτήρων της σχολής του Asghar Farhadi. Ο Ιρανικός κινηματογράφος στα καλύτερά του: χαρακτήρες, σκηνοθεσία, κριτική στην ιρανική κοινωνία και στη θέση της γυναίκας, μια κοινωνική παρατήρηση ενός αδέκαστου συστήματος που συνθλίβεται από τη διαφθορά και συνθλίβει τις γυναίκες και τους αδύναμους. Η ηρωίδα, αξιοπρεπής και μαχητική, συγκλονίζει. Ερμηνευτικά, η Moghadam καταφέρνει να πιάσει με εντυπωσιακή ακρίβεια τις πολλαπλές, και συχνά αντικρουόμενες, συναισθηματικές διακυμάνσεις της ηρωίδας της. Από την απόγνωση στη μαχητικότητα και από τη σχετική αισιοδοξία στην οργή, συνθέτει βήμα-βήμα και με πολύ λεπτές και προσεκτικές πινελιές έναν χαρακτήρα που δεν γίνεται να μην εμπνεύσει τον σεβασμό. Η ταινία τονίζει με στιβαρό τρόπο τις θεματικές της εκδίκησης, της συγχώρεσης και της εξιλέωσης. Η οποία καταπίεση αποτυπώνεται και στο ύφος της, με τα συναισθηματικά ξεσπάσματα να είναι και αυτά "πνιχτά", σαν να μην πρέπει να εκφραστούν δυνατά και ξεκάθαρα, σε αντίθεση με την πιο εξωστρεφή σχολή Farhadi. Χαμηλών τόνων αλλά εξαιρετικής ευαισθησίας ταινία που αναπτύσσει την δραματική της ιστορία βασισμένο στην σημερινή κοινωνική κατάσταση στο Ιράν. Το φάουλ κάπως του σεναρίου είναι ότι αποκαλύπτεται ένα κρίσιμο σημείο για την ιστορία και για τον πραγματικό ρόλο του μυστηριώδους Reza, με συνέπεια να χάνεται ο αιφνιδιασμός της ανατροπής, το σασπένς της αναμονής και ταυτόχρονα το σοκ μιας έκπληξης που θα υπήρχε από την πλευρά μας αν αυτό το "χαρτί" έμενε κρυφό μέχρι λίγο πριν το τέλος. Δεν είναι εγκληματικό σφάλμα αλλά κάπως σε ξενερώνει όχι σε τραγικό βαθμό φυσικά.

Συνολικά είναι μια θαρραλέα μίξη κοινωνικού δράματος και χιτσοκικού θρίλερ που καταφέρνει να λειτουργήσει ως μια καταγγελία για την ισχύουσα ακόμη στο Ιράν θανατική ποινή που είναι η ρίζα του σεναρίου και προσεγγίζεται πολυδιάστατα, από πολιτική, ηθική, φιλοσοφική, ψυχολογική αλλά και θεολογική σκοπιά, με ένα κείμενο άκρως καυστικό και "ξεγυμνώνοντας" όλες τις πλευρές από το σαθρό ιδεολογικό οικοδόμημα της ύπαρξης του συγκεκριμένου θεσμού, και περιγράφει αναλυτικά την αποκτήνωση που αυτός επιφέρει στον πολίτη ως κοινωνικό ον και φυσικά, ως άνθρωπο. Και όσο πιο πολύ ξετυλίγεται το συγκεκριμένο κουβάρι του παραλογισμού, τόσο πιο πολύ φανερώνεται ένας πολύπλοκος μηχανισμός που διαιωνίζει τη βία ως βίωμα και ως νοοτροπία στα άτομα που τον απαρτίζουν, είτε αυτά βρίσκονται στην πλευρά του εξουσιαστή είτε του εξουσιαζόμενου. Έτσι, γίνεται ο ατελής καθρέφτης μιας ανθρώπινης κατάστασης που με τη σειρά της ισορροπεί ανάμεσα στο προκαθορισμένο από τη μοίρα (ή από το Θεό) και το τυχαίο (του ανθρώπου). 9/10!!!