Creed III (2023)

Πολύ πιο δυνατό το κοινωνικό και σημειολογικό υπόβαθρο απ' ότι το αθλητικό κομμάτι-στοιχείο της ταινίας (πέραν του μοτίβου της λεπτής γραμμής ανάμεσα στη φιλία και την έχθρα, φαίνεται να έχει κι ένα έμμεσο κοινωνικό σχόλιο επάνω στον ταξικό διχασμό εντός της αφροαμερικανικής κοινότητας, ανάμεσα στα υψηλότερα και στα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα). Το Creed III του Michael B. Jordan είναι ένα εντυπωσιακό και φιλόδοξο σκηνοθετικό ντεμπούτο (ακολουθεί έτσι την παράδοση του Sylvester Stallone, ο οποίος και είχε σκηνοθετήσει τον εαυτό του σε τέσσερα Ρόκυ), καθιστώντας το μια αντάξια ταινία για το γνωστό franchise. Παρόλο που αποτελεί την τρίτη ταινία του franchise, αφηγείται μια νέα ιστορία με μια νέα ταυτότητα, αποτυπώνοντας πάνω σε αυτή τα παγιδευμένα συναισθήματα των χαρακτήρων του. Ο Jordan συνεχίζει να ερμηνεύει τον ρόλο του "αουτσάιντερ που έγινε νικητής" που κληρονόμησε από τον Stallone υπό ένα μοντέρνο, δυναμικό πρίσμα που δεν αποκλείει και μια πιο ευάλωτη πλευρά, η Tessa Thompson παρέχει για μια ακόμη φορά καλή υποστήριξη (και η γλυκύτατη κορούλα τους ήταν εξαιρετική), αλλά το μεγάλο ατού της συγκεκριμένης συνέχειας είναι σίγουρα ο Jonathan Majors, ο οποίος κλέβει πραγματικά την παράσταση. Υποδυόμενος έναν σύνθετο χαρακτήρα, μεταφέρει και με την εκφραστικότητά του και με τη γλώσσα του σώματος τον ψυχισμό του οριακού ανθρώπου που δεν έχει τίποτα να χάσει, γι’ αυτό είναι και απρόβλεπτος. Είναι βεβαίως το αντίπαλο δέος του Adonis, αλλά έχει υπόσταση και πέρα από αυτήν την ιδιότητα, και αυτό πιστώνεται στις προσπάθειες του Majors.

Ωραία χωρίς να σε κουράσει -ιδιαίτερα ιντριγκαδόρικη και ατμοσφαιρική η αναδρομή στο παρελθόν της εναρκτήριας σκηνής- ευχάριστη, σεναρικά κλισέ που υπάρχουν και στην πρωτότυπη σειρά ταινιών πάλης σαφώς επαναλαμβάνονται αυτούσια ή αναθεωρημένα: αγώνας, μάχη, προστασία, αρρενωπότητα, επίδειξη ανδρισμού, καλό-κακό, επιστροφές από ένα στοιχειωμένο παρελθόν, ακόμα και αλληγορίες με το δράμα που προκύπτει να μπορούσε να ήταν ακόμα πιο δυνατό, εμπεριέχει μερικές καλές αλλά λίγες σκηνές πυγμαχίας, με την χορογραφία των αγώνων να είναι οπτικά συνεκτική, ενδιαφέρουσα και να δημιουργεί ένταση, αν και δεν είχαν την σκληράδα που ανέμενα ήταν φτωχή κάπως (βέβαια η τελική μονομαχία, ήταν μια από τις καλύτερες στιγμές της ταινίας). Υπάρχουν κι εδώ τα γνώριμα πλάνα και τα κλασικά μοντάζ προπόνησης με το ακόμα πιο δυναμικό τους soundtrack. Είναι και το σενάριο που, χωρίς καμία πρωτοτυπία, προχωρά σε ένα ήδη από την αρχή προγραμματισμένο, αλλά και κάπως βεβιασμένο φινάλε, με τους χαρακτήρες του ακολουθούν απλά την προδιαγεγραμμένη τους πορεία. Αυτό που ίσως λείπει επίσης είναι ο συναισθηματισμός και η νοσταλγία που έδινε στο franchise ο Sylvester Stallone. Κατά τα άλλα έχει ζεστασιά, έχει καλοκουρδισμένο ρυθμό, έχει λίγο από όλα σε αυτόν τον γλυκό busterικό βαθμό που "περνάει". 8/10!!

Το “Creed III” μπορεί να μην αναδιαμορφώνει τη φόρμουλα του franchise αλλά διαφοροποιείται σημαντικά μέσα από ένα σενάριο που επιχειρεί να εξερευνήσει λίγο πιο βαθιά τον εσωτερικό κόσμο του πρωταγωνιστή του. Η απουσία του Rocky Balboa είναι σίγουρα ένα πλήγμα για τους οπαδούς αλλά η ταινία καταφέρνει να τη διαχειριστεί ανέλπιστα καλά, αναπληρώνοντας με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο τα κενά που αφήνει.

Αν και είχε όλο κι όλο 2 αγώνες μποξ, αρκετά καλή δραματική ταινία, 6/10!

Πολυ καλη ταινια εστω και χωρις τον σταλονε μακαρι να βγουνε και αλλες!!!

βαλτε επιτελους την ταινια εστω και με αγγλικους υποτιτλους