Creed II (2018)

Πολύ νοσταλγική, συγκινητική, ρεαλιστική, έντονη, ανθρώπινη, ποντάρει περισσότερο στις εναλλαγές των συναισθημάτων, στις σχέσεις των ανθρώπων, στην οικογένεια, περιέχει κάποιες δυνατές στιγμές, μία ταινία με αρχή, μέση και τέλος, καλή φωτογραφία και διαπεραστική μουσική. Πολύ καλές ερμηνείες που σε κρατάνε σε αγωνιά και ένταση από την αρχή μέχρι και το τέλος της ταινίας. Πάνω και κάτω από το ρινγκ οι γροθιές, οι ατάκες, οι αγωνιώδεις εξελίξεις, οι τσακωμοί και οι συμφιλιώσεις εναλλάσσονται συνεχώς και διαρκώς. Ο σκηνοθέτης του δεύτερου κριντ υπηρετεί άψογα τον σκοπό αυτό, ίσως κ καλύτερα απ' τον προκάτοχό του, ο οποίος ναι μεν διέθετε περισσότερες περγαμηνές, όχι όμως κ την απαραίτητη έμπνευση ή κοινωνικό backround, προκειμένου να επιστρέψει στη δραματικότητα του πρώτου Ροκυ με εύστροφο και μοντέρνο τρόπο. Φέρνει στοιχεία από το Ροκυ 3, λίγο από Ροκυ 4, σε συνδυασμό με περισσότερο ρεαλισμό κ ανάπτυξη των κακών χαρακτήρων και δεν χρειάζεσαι τίποτα άλλο στην τελική, προκειμένου να δώσεις στο κοινό αυτό που έχει μάθει τόσα χρόνια να παίρνει απ' το συγκεκριμένο franchise. O πάντα αποτελεσματικός σε ό,τι και αν του ζητηθεί να κάνει Μάικλ Τζόρνταν είναι και πάλι πολύ καλός στον πρωταγωνιστικό ομότιτλο ρόλο, ο Σταλόνε ενσαρκώνει όπως μόνο εκείνος ξέρει τον Ρόκυ για όγδοη – και τελευταία – φορά, ενώ η Τέσα Τόμσον μαγνητίζει τα βλέμματα των θεατών με το υπέροχο πρόσωπό της. Όμορφος αποχαιρετισμός του Ρόκυ και πλέον ο Κριντ συνεχίζει μόνος του. 8/10!!!

πολυ καλυτερη απο την πρωτη αξιζει μπραβο στα παιδια

Από τη στιγμή που παίζει ο Μπαλμπόα, ξέρεις πως θα εξελιχθεί όλη η ταινία, πριν καν ξεκινήσει.
Πολυπαιγμένη ιστορία του Μπαλμπόα, που αυτός ή οι μαθητές του πλέον, μιας κι ο ίδιος είναι πια βετεράνος αλλά ποτέ δε θα απαλλαγούμε από αυτόν, κερδίζουν και υποχρεώνουν τους Ρώσους να χειροκροτούν τους Αμερικανούς.
Σχεδόν αδιάφορη. 1/5

   eyxaristwwwwwwwwwww