Guardians of the Galaxy Vol. 3 / Φύλακες του Γαλαξία 3 (2023)

Το Guardians of the Galaxy Vol. 3 αποτελεί το ιδανικό αντίο του James Gunn στο ενιαίο Κινηματογραφικό Σύμπαν της Marvel και παράλληλα σηματοδοτεί το τέλος της εποχής των Guardians όπως τους γνωρίσαμε. Ο Gunn αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο και παίρνει το ρίσκο να ρίξει την αυλαία της αγαπημένης του κινηματογραφικής ομάδας με ένα οργασμικό θέαμα που δεν έχει ανάλογο του στην ιστορία του MCU. Το έργο δεν είναι μόνο ένα απαράμιλλο θέαμα, με ποπ αναφορές, πλούσιο σάουντρακ, απίθανες σκηνές δράσης, δυνατές και κυρίως χιουμοριστικές χορογραφίες μάχης και αυτοσαρκαστικό χιούμορ αλλά κι ένας συγκινητικός ύμνος στην πραγματική φιλία και την αξία της ενηλικίωσης. Έχει ένα έξυπνο, απόλυτα διασκεδαστικό, αναμενόμενα συναισθηματικό και ανέλπιστα σκοτεινό και βαρύ (ανά στιγμές) φινάλε, είναι οπτικά εκπληκτική, με εξαιρετικές χρωματικές επιλογές, οι οποίες αποτίνουν φόρο τιμής σε κλασικές ταινίες επιστημονικής φαντασίας, ενώ οι διάλογοι ρέουν με φυσικότητα και διάχυτα κωμικά στοιχεία. Σίγουρα, διαφοροποιείται δραστικά από τις δύο προηγούμενες, υιοθετώντας δραματικότερο ύφος και ζωοφιλική πλοκή με έκδηλο ακτιβιστικό συμβολισμό. Το CGI επιστρέφει στα προ-phase4 υψηλά στάνταρ, ενώ έχει εκτεταμένη χρήση πρακτικών εφέ και προσθετικών που είναι εντυπωσιακά, ενώ παραμένει αυτή η ιδιαίτερη, πολύχρωμη και παιχνιδιάρικη αισθητική που κυριαρχούσε και στα δύο προηγούμενα φιλμ. Το μεγαλύτερο επίτευγμα της ταινίας ωστόσο, είναι ότι εξερευνά το παρελθόν κάθε χαρακτήρα και δίνει μια ικανοποιητική κατάληξη στις ιστορίες τους.

Οι γνώριμοι όσο και αντισυμβατικοί χαρακτήρες παραμένουν ελκυστικοί. Οι ερμηνείες του καστ είναι απολαυστικές και προσωπικά ξεχώρισα αυτή του Chukwudi Iwuji, καθώς είχε μπει εντελώς στο πετσί του ρόλου και ο James Gunn πέτυχε διάνα με την επιλογή του. Ο High Evolutionary πιστεύω ανήκει στη λίστα με τους καλύτερους κακούς που έχουμε δει μέχρι στιγμής στο MCU, έβγαζε μια τρέλα που θύμιζε σε κάποια σημεία την αντίστοιχη του Thanos. Με τον Rocket στο επίκεντρο αναδυόνται όλα όσα κουβαλάνε οι χαρακτήρες μέσα τους και όσα τελικά τους φέρνουν κοντά, αντλώντας έμπνευση από την προσωπική και άκρως συγκινητική ιστορία του φαινομενικά βλοσυρού, κυνικού και σκληρόπετσου ρακούν. Μπορεί ο Rocket να κλέβει την παράσταση, αυτό όμως δεν αφήνει τους υπόλοιπους Guardians στην άκρη. Υπάρχει μια εξαιρετική ισορροπία μεταξύ των χαρακτήρων, που δίνει σε όλους χρόνο να λάμψουν, να εξελιχθούν και να έρθουν αντιμέτωποι με τον ίδιο τους τον εαυτό. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα είναι η νέα Gamora, που δείχνει ξεκάθαρα γιατί ήταν η αγαπημένη αδίστακτη κόρη του Thanos, η Gillan ως Nebula προσφέρει βάθος και πολυπλοκότητα στον χαρακτήρα της, ενώ το κερασάκι στην τούρτα είναι οι Kraglin και Cosmo, που παρά το αρκετά μικρότερο screentime τους χαρίζουν μερικές από τις καλύτερες σκηνές της ταινίας. Ο Dave Bautista μαζί με την Pom Klementieff ως Drax και Mantis αντίστοιχα, δίνουν μερικές από τις αστείες ατάκες της ταινίας, ενώ ο Groot απλά είναι ο Groot με μία όμως πιο έντονη συναισθηματική χροιά.

Παρά τις περιστασιακές αφηγηματικές αρρυθμίες, το κύκνειο άσμα του James Gunn στο MCU σηματοδοτεί έναν ψυχαγωγικότατο αποχαιρετισμό στα όπλα - ελπίζω και στη δημιουργική αυτονομία, τώρα που η "Κβαντομανία" έδειξε προθέσεις επαναφοράς του franchise. Γεμάτο γλύκα και πικρία, το κλείσιμο της ταινίας αποχαιρετά τους Millenials και τους Gen-Zers που μεγάλωσαν με τους "Φύλακες", σε μια δακρύβρεχτη πανδαισία ήχων και εικόνων που καταφέρνει κάτι ιδιαίτερα σπάνιο για το υπερηρωικό είδος: να μας παραδώσει ένα ευαίσθητο, συναισθηματικό, ικανοποιητικότατο φινάλε στην ιστορία των πρωταγωνιστών του και είναι χωρίς αμφιβολία η καλύτερα ταινία της Marvel που είδαμε εδώ και χρόνια. Ό,τι καλύτερο μας έχει δώσει η εταιρία από εποχές Endgame και ένα ταιριαστό αντίο σε μερικούς από τους πιο αγαπημένους χαρακτήρες του MCU. 9/10!!!

Καιρό είχε να βγάλει η Marvel μια αξιόλογη ταινία, όμως δεν περίμενα κάτι λιγότερο από τον James Gunn. Το κατάλληλο τέλος για την αγαπημένη τριλογία. Επικεντρώνεται στον Rocket και το παρελθόν του και προκαλεί πληθώρα συναισθημάτων στους θεατές με πολλές αστείες και συγκινητικές στιγμές. Φοβερός ήταν επίσης κι ο κακός. Ένιωσα να ταυτίζομαι ιδιαίτερα με τους χαρακτήρες και σε αυτή και στις 2 προηγούμενες, κάτι που δεν μου συμβαίνει συχνά, ειδικά σε μια super hero ταινία. Έλεγα ότι το volume 2 είναι η αγαπημένη μου ταινία της Marvel. Τώρα πια δεν είμαι σίγουρος. Αντίο Guardians!

Πολύ καλή και αυτή η συνέχεια! Με δεάση, αγωνία και συγκίνηση! 

To 1o μου αρεσε καπως,το 2ο μου αρεσε λιγοτερο,το 3ο δεν μου αρεσε καθολου.

Επιτέλους μια ωραία ταινία!!! 

Μια απο τις καλυτερες της μαρβελ!

η καλυτερη ταινια της μαρβελ μετα απο χρονια