Emancipation (2022)

Βασίζεται σε όσα είναι γνωστά από την αληθινή ιστορία του Gordon (στην ταινία μετονομάστηκε σε Peter), που έμεινε ανεξίτηλος στη μνήμη από μια φωτογραφία που τραβήχτηκε το 1863, όπου φαίνεται η ρημαγμένη από τα μαστίγια πλάτη του. Μια φωτογραφία που είχε σταθεί κρίσιμη ως αποδειχτικό στοιχείο στον πόλεμο εναντίον της σκλαβιάς. Ένα σενάριο που δομεί την ιστορία σε τρία τρόπον τινά κεφάλαια, η σκλαβιά και η απελευθέρωση το πρώτο, η ταλαιπωρία του ταξιδιού το δεύτερο και η εμπλοκή στον Εμφύλιο Πόλεμο η τρίτη, με κανένα κεφάλαιο να μην συνδέεται αρμονικά με το προηγούμενο, καθώς η συνοχή της πρώτης, δεύτερης και τρίτης πράξης της ιστορίας, εμφανίζουν αδυναμίες και υπερβολές. Η γραφική βία στο πρώτο περίπου 45λεπτο της ταινίας, είναι σε τέτοιο βαθμό που σχεδόν αναισθητοποιεί τον θεατή χάνοντας στην ουσία την αξία της ως εργαλείο αφήγησης. Στην συνέχεια, όταν δηλαδή βρισκόμαστε στους βάλτους, τα πράγματα καλυτερεύουν, ενώ όταν έρχεται η τρίτη και τελευταία πράξη, η αφήγηση είναι γεμάτη από κλισέ, αλλά δυνατή κι άκρως συναισθηματική.

Οι βάλτοι της Λουϊζιάνα άλλοτε τρομακτικοί και απροσπέλαστοι, άλλοτε μυστικιστικοί με μία δόση ελευθερίας και ελπίδας, λειτουργούν ως έναν από τους πιο ουσιαστικούς χαρακτήρες της ιστορίας και σίγουρα το πιο σημαντικό εμπόδιο του βασικού ήρωα προς την ελευθερία. Ο Fuqua θα περάσει σχεδόν ολόκληρη την δεύτερη πράξη της ταινίας μέσα στους βάλτους, μία απόφαση που τον βοηθάει, καθώς θεωρώ ότι εκεί αναδεικνύονται όλες οι αρετές της. Ρυθμό στο φιλμ δίνει και το καλό soundtrack του Marcelo Zarvos. Το φιλμ θυμίζει λιγότερο το συγκινητικό 12 Years a Slave (2013) και πιο πολύ φέρνει στο νου το Apocalypto (2006).

Ο Will Smith ως Peter δίνει ίσως μία από τις πιο ώριμες και υποβλητικές ερμηνείες της μέχρι τώρα καριέρας του. Σε κάποια σημεία μπορεί να υπερβάλει, αλλά στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας, είναι απόλυτα αφοσιωμένος στον ρόλο του, επικοινωνώντας τις φοβίες, τις ανασφάλειες αλλά και την ασταμάτητη δύναμη που τον ωθεί να βρει το δρόμο προς την ελευθερία και την χαμένη του οικογένεια, αναζητώντας παράλληλα εκδίκηση για όλα όσα είχε υποστεί ο ίδιος αλλά και οι συνάνθρωποι του στις απάνθρωπες φυτείες του Νότου. Στο ρόλο του διώκτη του Jim Fassel, ο Ben Foster, καταφέρνει να ξεχωρίσει με έντονα βλέμματα και καθηλωτικό ύφος.

H ταινία κυλάει άλλοτε αργά και άλλοτε γρήγορα, προσφέρει ένταση, σίγουρα έχει μερικά σημεία που μπορούσαν να κάνουν την διαφορά και δεν αξιοποιούνται, σε μια ενδιαφέρουσα αλλά generic προσπάθεια. Συνοψίζοντας, το Emancipation, ενώ έχει τις δυνατές στιγμές του, είναι από εκείνες τις συναισθηματικά υπερφορτισμένες ταινίες που μοιάζουν σχεδόν να παρακαλούν τον θεατή να συγκινηθεί με την ιστορία του βασικού του ήρωα. Τελικά, το μεγαλύτερο ενδιαφέρον θα το βρείτε στο ιστορικό στοιχείο της και όχι τόσο στην δραματοποίηση αυτού, αν και το φινάλε τσακίζει κόκκαλα. 7.5/10!!!

Παρά την πολύ ενδιαφέρουσα, αλλά και πολύ σκληρή ιστορία που θέλει να μας παρουσιάσει το “Emancipation”, η ουσία χάνεται μέσα στην ανάγκη των δημιουργών να παρουσιάσουν κάτι πιο χολιγουντιανό, κάτι με περισσότερη δράση και αγωνία.

Πολύ σημαντικό το θέμα, αλλά δεν έφτασε ποτέ στην κορύφωση που του άξιζε. Η ασπρόμαυρη φωτογραφία και μόνο δεν αρκούσε για να αποδώσει την εικόνα της εποχής. Γενικά η ταινία δεν είχε το συναίσθημα που περίμενα ούτε ο Γουιλ Σμιθ ήταν αρκετός για την επιτυχία της. 5/10 επιεικώς και μόνο για την φωτογραφία.

Κάθε φορά που βλέπω ταινίες με τέτοιο θέμα ..αξιόλογες ταινίες...ντρέπομαι που είμαι λευκή...

          Δεν ξετρελάθηκα και εγώ,οπως και οι συνθεατές. Περίμενα και εγώ πιό πολλά σε επίπεδο ερμηνευτικό και σε ρυθμό, αλλά και ουσιαστικό περιεχόμενο. Το σενάριο ηταν γιά πιό μικρή χρονικά ταινία  και ο Γ.Σμίθ ειχε μία απόλυτη ερμηνευτική ακαμψία.Ηταν "ξύλινος" πράγμα που ειναι ευθυνη της σκηνοθεσίας .Δεν ηταν ταινία υψηλού προυπολογισμού και έπρεπε να δοθεί πιο πολύ βάρος στους χαρακτήρες και στην πορεία τους αντι σε ατυχείς επιλογες (πχ τις θρησκευτικές δεκαρολογίες) ή βαρος στο περιπετειώδες κομμάτι. Δεν κατάλαβα και τον συμβολισμό του ασπρόμαυρου. Τελικά τι ηταν το φιλμ? Περιπέτεια, ιστορική αναδρομή, μια διαμαρτυρία κατα του Ρατσισμού? Αποπροσανατολισμένο εργο και ακαθοδήγητο...........

Πραγματικα ποιοτικη ταινια. Δεν περιμενα τιποτα λιγοτερο! 8,8/10 Αντε και με αγαλματακι...

Δεν ηταν αυτο που περιμενα ,βαρετη ,κουραστικη και δηθεν με εναν Γ.Σμιθ που ειχε μονιμα ενα υφος που δεν του ταιριαζε καθολου.

ΑΝ ΔΕΝ ήταν Φουκουά και ήταν κανάς νέος σκηνοθέτης, θα τον έβαζα πάνω από την βάση, πχ. 5.5/10!
Αλλά ως Φουκουά που μάθαμε με "Training Day","Equalizer" κλπ, σκηνοθετικά ήταν ΓΤΠ, της πλάκας όλα, φουλ βαρεμάρα σαν τον Μπέν Φόστερ που βαριόταν να μιλήσει και σφύριζε μόνο το σκυλί. Γουίλυ Σμίθ Αϊτηνός από τα LIDL!!
4/10!!!

Emancipation σημαινει χειραφετηση.. Μπορει να ειναι πιο πιασαρικο στα ελληνικα το απελευθερωση, παραυτα η διακυρυξη της χειραφετησης ιστορικα ειναι ο ακριβης ορος. Ωραια ταινια,σκληρη ,δυσκολο να την δεις και να μην θυμωσεις με τον τροπο αντιμετωπισης ανθρωπου σε ανθρωπο.