Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες / Where the Crawdads Sing (2022)

Η συγκινητική ιστορία μιας απόκληρης συνδυάζεται με την αγωνία που ξετυλίγεται στα δικαστικά έδρανα και τη ζωηρή περιγραφή ενός μαγικού τόπου που παραπέμπει σε αλλοτινές εποχές. Η νοσταλγία είναι λοιπόν ένα ζητούμενο που σε συνδυασμό με την αγωνιώδη πλοκή που μοιράζεται σε δύο χρόνους (η δίκη του «κοριτσιού του βάλτου» χρησιμεύει για τα φλας μπακ από το παρελθόν του) κάνει το μελόδραμα ενδιαφέρον. Αυτό που προσπαθεί η Olivia Newman (που συνδυάζει ρομαντισμό, με μυστήριο, ολίγον αστυνομικό θρίλερ και μπόλικο δικαστικό δράμα με όλα αυτά να εξισορροπούνται και να συνυπάρχουν αρκετά αρμονικά) είναι να καταδείξει το σκοτάδι της ανθρώπινης φύσης, με θεματικές που εκτείνονται από την παιδική εγκατάλειψη και την ενδοοικογενειακή βία μέχρι τον ρατσισμό και την προκατάληψη απέναντι σε ανθρώπους που είναι «διαφορετικοί» από το σύνολο, μια ωδή στο girl power και μια, τουλάχιστον θεματικά, σύνθετη ματιά στην αγριότητα της Αμερικής μέσα στις δεκαετίες και τους αιώνες. Η ταινία αντιμετωπίζει την Kya ως ένα θύμα της κοινωνίας και δεν σταματάει να το δείχνει με κάθε τρόπο.

Τόσο στο δικαστικό της κομμάτι όσο και στην μελοδραματική εξιστόρηση της ζωής της Kya, που μοιάζει συνεχώς «παγιδευμένη» είτε μέσα σε στενάχωρες κακοποιήσεις διαφορετικών ειδών, είτε μέσα σε εξαντλητικές «τουριστικές» ρομαντζάδες με φόντο το βάλτο και τα ηλιοβασιλέματα της Βόρειας Καρολίνας, υπάρχουν αδυναμίες στο υλικό και εμφανή προβλήματα, που σίγουρα καθηλώνουν την όλη προσπάθεια, αλλά σε γενικές γραμμές πρόκειται για αξιοπρεπές στο σύνολό της. Είναι τόσο πυκνά γεμάτο με μια αφήγηση που φαίνεται να είναι επιφανειακή, με σημαντικές αποκαλύψεις να αντιμετωπίζονται ως βιαστικές εκ των υστέρων σκέψεις. Οι ρυθμοί είναι εξαιρετικά στρωτοί και γρήγοροι, οι διάλογοι ομαλοί, και δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου νεκροί χρόνοι, αλλά αρχή και τέλος μου φάνηκαν κάπως συμπιεσμένα, αλλά είχε καλή ανάπτυξη της ιστορίας με το μοντάζ παρόντος-παρελθόντος. Το συναίσθημα εντοπίζεται σε γενναιόδωρες δόσεις και σε πολλές μορφές, από ρομαντική μέχρι αγωνιώδη.

Μια πρωταγωνίστρια που αποτελεί μάλλον το πιο ελπιδοφόρο κομμάτι -μεταφέροντας φιλμικά έναν πολυδιάστατο χαρακτήρα, αποτυπώνοντας τέλεια τα ακατέργαστα συναισθήματα της Kya, ενώ ταυτόχρονα μεταδίδει διακριτικά την επιφυλακτικότητα και τη δυσπιστία της- μιας ταινίας που διαθέτει την πρώτη ύλη (μόνο που η σκηνοθέτρια δε γνωρίζει πως να την αξιοποιήσει), οι υπόλοιποι χαρακτήρες δεν έχουν το απαιτούμενο βάθος για να την πλαισιώσουν κατάλληλα -πλην του ξεχωριστού David Strathairn, ο οποίος προσφέρει όλη την απαιτούμενη στιβαρότητα ενός κρίσιμου δεύτερου ρόλου, εκπέμποντας και περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον στο καστ έναν πολύτιμο αέρα αυτοπεποίθησης- και ένα φινάλε που δείχνει σημάδια ιδιαιτερότητας και μιας αναπάντεχης εξέλιξης (αλλά ιλιγγιωδώς γρήγορη, σα να ήθελε με συνοπτικές διαδικασίες να το τελειώσει) αλλά πάντα στο ίδιο σιωπηλό μοτίβο που έχει υιοθέτησε συνολικά η ταινία. 6.5/10!!

Για να παίζει δίπλα από την Γιουροβύζιον καλή ήταν ( i broke the code, oh oh oh ... ), βλέπουμε μια ιστορία σε διαφορετικά χρονικά σημεία και με αρκετά μπρος πίσω, συνήθως δεν μου αρέσει, εδώ όμως ταίριαξε για όσο διαρκεί η δίκη, γιατί βλέπουμε παράλληλα με τις καταθέσεις την πραγματικότητα κάποιων γεγονότων.  Σε ρόλους αισθηματικούς η πρωταγωνίστρια, όπως και στο Normal People είναι αρκετά καλή, κυρίως πειστική, καταφέρνει να σε τραβήξει συναισθηματικά εκεί που θέλει.  Καλή ταινία βλέπεται, άκουσα σχόλια από τον φίλο μου τον Στέργιο ότι δεν είναι κάποια γεγονότα καλά στην μεταφορά από το βιβλίο, το σημειώνω απλά. 8/10

Εξαιρετική! Μου άρεσε πολύ η υπόθεση, η σκηνοθεσία, η ερμηνεία των ηθοποιών και η ανατροπή. Δε βαρέθηκα λεπτό. Τα μέρη και οι όμορφες εικόνες ταξιδεύουν τον θεατή. 

Η δακρύβρεχτη ιστορία μιας κοπέλας με δύο διαδοχικές σχέσεις, ένα νεκρό, ένα δικαστήριο και μια ανατροπή. Ταινία χωρίς ιδιαίτερο βάθος και εξάρσεις. Βαθμολογία 4/10

Απλά τέλεια!!!

Ωραία ταινία, η αλήθεια λίγο αργη αλλά δικαιολογημένα, με όμορφα τοπία και αβίαστη ροή.. Δεν έχει ανατροπές, δεν έχει αγωνίες, ως και το τέλος το ψιλοαναμένεις αλλά παρόλα αυτα την βλέπεις όλη !!

Ταινιαρα !!!!!!!!!

ΤΑΙΝΙΑΡΑ!!!!! ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΛΕΠΤΟ , ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΉ ΟΣΟ ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙ ,ΟΛΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ,ΑΓΩΝΙΑ Κ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ❤️❤️ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΔΕΙΤΕ ,ΑΛΛΑ Κ ΤΑ ΜΗΝΎΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΕΙ ,ΣΕΞΙΣΜΟΣ , ΠΑΤΡΙΑΡΧΊΑ, ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΑΚΟΜΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ ΠΟΥ ΚΡΑΥΓΑΖΟΥΝ ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΗ...πολύ πολύ κλάμα 😪

Συμπαθητικη ταινια .Υπερβολικη σε αρκετα σημεια ωστε να γινεται γλυκαναλατη και μελο που προφανως τα κοριτσια της παρεας θα λατρεπσουν.Προσωπικα δεν θα την προτεινα σε  καποιο φιλο

Δεν ήταν κακή. Γλυκούλα, ρομαντική αλλά όχι θρίλερ και με αρκετά «κενά». Λεπτομέρειες περιγράφουν καλύτερα άλλοι σχολιαστές εδώ.

Αρκετά καλή ταινία για τα σημερινά δεδομένα που με λίγη προσοχή περισσότερο στο μοντάζ και το timing του σεναρίου θα μπορούσε να ήταν υποψήφια για κάποιο βραβείο σε κάποιο φεστιβάλ.
Πολύ καλή φωτογραφία, σκηνικά, τοπία, νορμάλ σκηνοθεσία, κακό μοντάζ, πολλές τρύπες το σενάριο το οποίο έδωσε έμφαση κυρίως στο συναισθηματικό κομμάτι (πολύς χρόνος χαραμίθηκε σε σαλιαρίσματα) και όχι στο μυστήριο του φόνου και της δίκης.
Φάνηκε στο τέλος η κακή διαχείριση του χρόνου όπου έτρεξε όλη η υπόλοιπη ζωή της πρωταγωνίστριας σε super fast forward mode.
Καλές ερμηνείες από την πρωταγωνίστρια και τον David Strathairn, οι υπόλοιποι ΟΚ, cool... 6.3/10!!

αν και δεν ειμαι φαν του είδους, η ταινία είναι αριστούργημα.

τέτοιου είδους ταινίες είναι σπάνιες, παραγωγή για σεμινάριο από όλες τις απόψεις.

10/10 από μένα 

όμορφη ταινία
θρίλερ σε καμία περίπτωση, είναι δράμα με στοιχεία μυστηρίου
καλογυρισμένο, με άρτιο, πρωτότυπο σενάριο, ωραίες εικόνες και ταιριαστές ερμηνείες
μια αξιόλογη παραγωγή που αξίζει τη θέαση

foveri tenia bravo apo tis kaliteres pu exo dei

Μία όμορφη ταινία που δεν θα χαραμίσει τον χρόνο σου.

ταινιαρα.δειτε την

Οτι καλύτερο έχω δει τον τελευταίο διάστημα....

μου αρεσε. δεν ηταν ταινιαρα αλλα την ειδα με ενδιαφερον. στα σημεια που εχανε δεν ειμαι αντικειμενικη να κρινω γιατι το συνεκρινα αυστηρα καθε τοσο με το βιβλιο κ βεβαια ελειπαν εξηγησεις του γιατι κ πως κ οι λεπτομερειες που προσθεταν στην ιστορια αλλα δεν χωρανε χρονικα να μπουν ολα στην ταινια. ο David Strathairn με τον ρολο του ως δικηγορος της πρωταγωνιστριας νομιζω εδωσε μια ποιοτητα στην ταινια, εναν "αερα" εξτρα σε σχεση με το υπολοιπο καστ. το 7αρι του imdb λιγο υπερβολικο. θα λεγα για 6 αντε 6,5/10. Φοβερα τοπια!! πολυ ομορφες εικονες της φυσης εκει στους βαλτους

Aν δεν υπήρχε η ανατροπή στο τέλος η ταινία θα ηταν σαν να βγήκε για το κατηχητικό σχολείο : μια χλιαρή σούπα η το μικρο σπίτι (οχι στο λιβαδι οπως η δημοφιλής σειρα των 80s ) αλλά  στον Βάλτο(με όλους τους καλούληδες).....Καταρχην ηταν ένα άνισσο παράλογο σενάριο απο την αρχή  σε χίλια σημεια( απο την μανα μεχρι και την φυγή και του πατέρα)....Αλλα το κυριώτερο νοηματικό κενό είναι ο χαρακτηρας-περσόνα της πρωταγωνίστριας η οποία ειναι ο θηλυκός Μόγλης με στοιχεία  βαθειά αντικοινωνικά και αποξενωμένος απο κάθε κοινωνική πραγματικοτητα(αναλφαβητη ανιδεη για την ζωή κλπ) που μας την εμφανίζουν  ως την πιο ερωτεύσιμη κοπελιτσα του Κοσμου. Γιατί αραγε να ειναι ερωτευσιμη μια τέτοια κοπέλλα που δεν χωράει παρα μόνον στο Βαλτο?Και γιατί να εχει δεξιότητες να διαπράξει το τέλειο εγκλημα?...Συγνωμη αλλα αυτα δεν συμβαίνουν ουτε στα αλήστου μνημης καλοκαιρίνα Αρλεκιν(διαβασε να ξεχαστεις το σλογκαν)....Με δυο κουβέντες η ταινία εκτός απο κακομονταρισμένη με κοιλια βαρεμάρας στην μεση,ειναι και  και πληρως παραλυτική στο όποιο κριτικο πνευμα θεατη, παρεκτός αν απευθυνεται σε μικρους εφηβους.....Στα καλά της τωρα : Φωτογραφία , οι πιο πολλές ερμηνείες, η πρωταγωνίστρια (ως ερμηνεία) και το ανατρεπτικό τέλος....Ενα τελος ομως που για να φτάσεις πρέπει πάλι να αποκοιμήσεις το κριτικό σου πνευμα......Ανακεφαλαιωτικά η Ταινία δεν ηταν καλή....Μια ερωτική Ιστορία δεν μπορει να παραβιαζει την λογικη του Θεατη οσο και αν ο Ερωτας ειναι ανατρεπτικος....Θα αρέσει πιθανως και μάλιστα πολύ στις συνθεατριες που θα το προσεγγισουν με την καρδια αλλα απο εκει και περα με οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση.....οχι.....

 Δε παίζει η ταινία  😞