Thor: Love and Thunder (2022)

Ξεκινώντας από το σημείο που μας άφησε το Endgame, ο Thor σύντομα θα αναγκαστεί να αφήσει τους Guardians of the Galaxy για να κυνηγήσει τον Gorr, έναν νέο κακό που εμφανίζεται και θέλει να αφανίσει όλους τους Θεούς του σύμπαντος. Ο Taika Waititi επιστρέφει στην σκηνοθετική καρέκλα του Thor με ένα ξέφρενο σίκουελ, έπειτα από το Thor: Ragnarok (2017), πιο γεμάτος από ιδέες από ποτέ, πιο κεφάτος, πιο ακομπλεξάριστος και ορεξάτος. Ο τελευταίος Thor έχει ελάχιστη σχέση με την προηγούμενη ταινία, η αυτοπαρωδική διάθεση και το χιούμορ του παραλόγου πρωταγωνιστούν σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό, αγκαλιάζοντας θερμά τον σαχλαμαρισμό και την εξυπνάδα.

Τα σοβαρά στοιχεία της πλοκής, παρότι μένουν μοιραία σε δεύτερη μοίρα και διεκπεραιώνονται σκηνοθετικά με τη γνωστή συνταγή της σειράς, δεν είναι καθόλου αμελητέα ως προς τη σημαντικότητά τους. Το έργο έχει μερικές εντυπωσιακές στιγμές (η σκηνή με την συνοδεία του "November Rain' των Guns n’ Roses είναι μια από τις πιο εντυπωσιακές και πωρωτικές στιγμές του MCU). Το τελευταίο κεφάλαιο του θεού του κεραυνού φλερτάρει κυρίως με τα μέτρα μιας πειραγμένης αισθηματικής κομεντί κι όχι ενός τυπικού υπερηρωικού έπους μαρβελικής ραφής, όπως θα περίμενε ο πολύς κόσμος. Αυτό μπορεί να είναι και καλό και κακό. Οι φανατικοί της Marvel ίσως να νιώσουν λίγη αμηχανία με την ανελέητη και ελαφρά τη καρδία παρωδία του αγαπημένου τους Βίκινγκ του Διαστήματος. Όμως όσοι αναζητούν μια διαφορετική ματιά πάνω στο κλισαρισμένο σύμπαν των υπερηρώων, στο τελευταίο –και πιο δυνατό κεφάλαιο– της ερωτικής ιστορίας μεταξύ του θεού των Βίκινγκς και της κοινής θνητής μάλλον θα βρουν αρκετούς λόγους να χαμογελάσουν. Έστω και με μια γλυκιά μελαγχολία ή μ’ έναν μικρό κόμπο στον λαιμό. Ξεφεύγει παρασάγγας από το έντονα σοβαρό ύφος των δύο πρώτων και επιστρατεύει στοιχεία από διάφορα κωμικά ρεύματα, για να ελαφρύνει την ηρωική ατμόσφαιρα και να δώσει αέρα ανανέωσης.

Η χρωματική παλέτα παραμένει έντονη με αρκετά '80s αισθητική, η οποία συνεχίζει να δίνει στην ταινία την ταυτότητά της, με λαμπερά σκηνικά, φαντασμαγορικά οπτικά και ηχητικά εφέ, συνεχής διάθεση για χιούμορ, πιασάρικο soundtrack, μία συναρπαστική περιπέτεια, γεμάτο γκάφες, ευτράπελα, τραγελαφικά και κωμικοτραγικά στιγμιότυπα, όλα με μια ιδιαίτερα feelgood διάθεση για μια ταινία που επιδιώκει να είναι μια άκρως διασκεδαστική διαγαλαξιακή βόλτα. Παράλληλα μπαίνει και σε λίγο πιο σκοτεινά μονοπάτια χάρη στον πολύ ενδιαφέροντα κακό σχεδόν βιβλικό, Gorr, που παρουσιάζεται σαν το "τέρας" της κατάθλιψης, της απομόνωσης και του πόνου, που δεν αστειεύεται και δεν χαρίζεται, με τον Christian Bale να καταφέρνει να χτίσει έναν από τους καλύτερους και πιο στιβαρούς κακούς που έχουν υπάρξει ποτέ στην Marvel δίνοντας ρεσιτάλ ερμηνείας και παραδίδοντας μια από τις σπουδαιότερες ερμηνείες που έχουν γίνει ποτέ σε υπερηρωική ταινία, βγάζοντας και κάποια αθεϊστικά ψήγματα με τον χαρακτήρα του. Ο Chris Hemsworth πιο Thor από ποτέ, πιο ώριμος και πιο φραμπαλατζής, πιο σωματώδης και φουσκωμένος από ποτέ, δίνει τα ρέστα του για ακόμη μία φορά.

Υποκριτικά, η ταινία ανήκει στην Natalie Portman και δικαίως όλοι μιλούν για την μεγάλη επιστροφή της στο ρόλο της Jane Foster. Η Portman έχει αυτή τη φορά πολύ περισσότερο υλικό για να εμπλουτίσει το ρόλο της και να δείξει την γενναιότητά της αλλά και την εξυπνάδα της, με τον Waititi να βασίζεται πάνω στην εξαιρετική χημεία με τον Chris Hemsworth, που σφιχτοδένουν την ροή μέχρι το απογειωτικό φινάλε. Η guest εμφάνιση του Russell Crowe προσδίδει μία ξεχωριστή νότα ως Δίας, τον οποίο υποδύεται απολαυστικά, με σπαστά αγγλικά και τύπου θείος-τζόβενο συμπεριφορά του, ενώ από την άλλη οι κατσίκες σίγουρα θα γίνουν meme, όπως και η post-credit σκηνή που υπόσχεται πολλά για την επόμενη ταινία Thor, την οποία περιμένουμε πώς και πώς, είναι ο μοναδικός εξάλλου χαρακτήρας του MCU με τέσσερις αυτόνομες ταινίες στο ενεργητικό του και αφήνει καλοδεχούμενα ανοιχτό το παράθυρο για να ακολουθήσουν κι άλλες. 8/10!!!

Το “Thor: Love and Thunder” παίρνει το όραμα του Waititi από το “Ragnarok” και το απογειώνει: περισσότερη δράση, περισσότερο χρώμα και τραγούδι, περισσότερη κωμωδία. Η ταινία λάμπει όταν βασίζεται στις εξαιρετικά επιτυχημένες κωμικές στιγμές της, ενώ οι πρωταγωνιστές είναι πιο αναζωογονημένοι και πολυδιάστατοι από ποτέ χάρη στο μεγάλο ταξίδι τους μέχρι αυτό το σημείο, αν και αυτή η εξέλιξη χαραμίζεται για κάποιους. Αυτό που την κρατάει πίσω, όμως, είναι ότι ο κακός της ταινίας δεν προσφέρει την απειλή και, στη συνέχεια, την περιπέτεια που χρειάζεται μια ταινία της Marvel για να σταθεί ισάξια άλλων τίτλων της, αλλά και γενικότερα στο είδος της δράσης.

Δεν με αφήνει να δω καμία ταινία.

Μου βγάζει συνέχεια ότι Έγινε επαναφορά της σύνδεσης.

Τί ειίναι αυτό?Μπορείτε να το φτιάξετε παρακαλώ?

Ευχαριστώ!

μια αηδια καλυτερα να μην την εβγαζαν αν κ οσο παει η Μαρβελ ολο και χειροτερα 

Η χειρότερη ταινία του MCU και γενικά της Μαρβελ.Ένα απίστευτα κακοφτιαγμένο σίτκομ που δεν θα έπερνε έγκριση για πλήρη σεζόν και θα έμενε με το pilot.
και μετά θα μου κράζουν το The Dark World...πάρτε Love & Thunder και μη μιλάτε...μέχρι και το Inhumans καλύτερο ήταν απο αυτό.

Χιούμορ άνοστο αλλά και αχρείαστο. Οπτικά εφέ επιπέδου Disney δηλαδή παιδικά . Η πλοκή επίσης ανεπαρκής.(ο Θόρ ζητάει την βοήθεια των θεών για να σκοτώσουν τον κακό της υπόθεσης και ο Δίας αρνείται να βοηθήσει από δειλία , το μόνο που τον νοιάζει είναι τα όργια έτσι εκείνος χρησιμοποιεί αιχμάλωτα παιδάκια από τον κακό του έργου - Γκόρ - για να τον κερδίσει)Αντί του προφανές που περίμενα και που θα έκανε ακόμα πιο επική την ιστορία είδα κάτι που θεωρώ λίγο και ντροπιαστικό ( πρέπει οι Αμερικάνοι να μάθούν και ελληνική μυθολογία !) Το cast έκανε ότι μπορούσε για να σώσει ότι σώζεται ενώ η μουσική ήταν υπέροχη φαντάζομαι πως θα ακούγονταν από τα ηχεία του σινεμά.....

οι Avengers πεθαναν μαζι με τον Ironman και την Black Widow. οσο πιο γρηγορα το καταλαβει η Marvel τοσο το καλυτερο μπας και σταματησουν να βγαζουν πατατες σαν αυτο εδω

Αμερικάνικο χιούμορ και μάλιστα πολύ δυσανάγνωστο από ευρωπαίους.

Τί να σχολιάσω τώρα; Τον Δία και τα όργια; Τον 2ο Thor; Τον ορίτζιναλ Thor που κάνει σαν 5χρονο; Είχε ελάχιστο χιούμορ αλλά μου άρεσε η φάση με τα σφυριά και λάτρεψα τον κακό Christian Bale! Δεν θα την ξαναέβλεπα. 

πλακα ειχε... απο το να βλεπουμε 2 ωρες τυπους να κοπανιουνται, χωρις να βγαζεις ακρη, καλλιτερα κωμωδια.

btw τι φαση με τους Guns n Roses ???? 

Αν θέλετε να δείτε κωμωδία να την δειτε την ταινία ενα χαλι μαυρο, καλά που ηταν και αυτη η ηθοποιάρα ο Κρίστιαν μπειλ και κρατησε σε ενα επιπεδο το εργο!!!

Μετριο προς κακο..... Το μονο που αξιζε ηταν η ερμηνεια του christian bale και του matt damon...
Η μουσικη ηταν επισης πολυ καλη. Με το χερι στην καρδια 6/10

το ξευτιλισαν τελειως ....... Φανταστειτε την συνεχεια πως θα ειναι ....... Αντε και σε μιουζικαλ το επομενο

Πίεσα τον εαυτό μου να δεί μια ακόμη Μαρβελομπούρδα λόγω του Κρίστιαν Μπέηλ που είναι ένας από τους αγαπημένους ηθοποιούς του Χόλυγουντ,
αλλά είπα "OMG, είναι δυνατόν να βγάζουν τόσο τεράστια Λ@Λ@ΚΙΑ οι μαρβελάκηδες? Επίτηδες το κάνουν για να κοροϊδεύουν τους οπαδούς των comics??".
Μιλάμε για τραγέλαφο, πήγαν να προσδώσουν την χροιά μιας "αρχαίας" κωμωδίας παράλληλα με τις πράσινες computerized σκηνές δράσης, αλλά το αποτέλεσμα ήτανε ένα  "Δράμα" σκέτο!!
Ξεφτίλα ερμηνείες, ειδικά του Ράσελ Κρόου, λιγάκι μόνο ο Μπέηλ διασώνεται,,, ΓΤΠ η Μάρβελ για μια ακόμη φορά,,, 4/10!!!

Τί λαλακία ήταν αυτή που μόλις παρακολούθησα; Από πού να πρωτοαρχίσω; Αυτοί της Μάρβελ και λοιπών, αναριωτιέμαι γιατί δεν βρίσκονται ακόμη πίσω από της φυλακής τα σίδερα...Εκτός από το ότι κοιμούνται και ξυπνάνε με τον φόβο του ελληνισμού είτε αυτός είναι Δίας είτε η εξέλιξή του ο χριστιανισμός...

What the fuck did i watch?!?!?

Η μουσικη υποκριση τα σπαει,γαμει,δερνει!!!,αυτο,ολα ταλλα,nahhhhh,sorry,i ll pass.

Καλό ηταν, αλλά σε καποια σημεία πατούσα το φαστγουορντ ...

Δεν έχω δει τα προηγούμενα Θορ, αλλά ότι μπόρεσα να καταλάβω τα πάντα από όσα έγιναν είναι καλό. Έξυπνο το σενάριο που μέσα στην ταινία έχει κάποιες σκηνές έμεσσα από τις άλλες ταινίες μέσα στο θέατρο.  Περίμενα να είναι κωμική ταινία να πω την αλήθεια, αλλά τελικά ήταν ψυχοπλάκωμα. Κάνανε κάποιο χιουμοράκι με το σφυρί και την πρώην, που ουσιαστικά το παρουσιάζουν σαν ένα άτυπο ερωτικό τρίγωνο, αλλά γενικά την περισσότερη ώρα η ταινία ήταν σκοτεινή, αργή και σχετικά δυσάρεστη.  Αυτό είχε ως αποτέλεσμα στο τέλος όντως να υπάρξει ανακούφιση.  Γενικά τα εφέ και οι σκηνές μάχης ήταν ΟΚ, δεν μπορώ να πω ότι ξετρελάθηκα κιόλας. Μου κάνει εντύπωση ότι ακόμα δεν υπάρχει κανένα σχόλιο στην ταινία, δεν ξέρω δηλαδή τι απήχηση είχε σε φαν της μάρβελ, εμένα μου φάνηκε σαν μια έκπληξη η όλη πλοκή, και προσωπικά επειδή αφήνει και να εννοηθεί ότι θα συνεχιστεί, η ταινία το πούλησε σχετικά καλά όλο αυτό με τους Θεούς και θέλω όντως να δω την συνέχεια.... 7/10 από εμένα...