Master and Commander: The Far Side of the World (2003)

Ο Peter Weir σκηνοθετεί μία ταινία καταιγιστικής δράσης, ένα φιλμ κυριολεκτικά θαλασσοδαρμένο που κεντρίζει το θεατή με μία δόση σκληρής πραγματικότητας που κρύβεται πίσω από τα φαινόμενα. Πρόκειται καθαρά για μία ναυτική περιπέτεια εποχής, στηριγμένη κυρίως στο πρόσωπο του πρωταγωνιστή της. Η απεικόνιση της εποχής είναι λεπτομερής και σαγηνευτική, η κινηματογράφηση των μαχών περίτεχνα στυλιζαρισμένη και η απελπισία της αχανούς περιπλάνησης χειροπιαστή. Πολλές μικρότερες ιστορίες υποθάλπτονται εντός της κύριας και οι προσεγμένοι διάλογοι καταλήγουν σταδιακά στο ζητούμενο που επιθυμούν. Το ύφος είναι επικό και επιβλητικό, χωρίς να γίνεται σε καμία στιγμή πομπώδες. Η ένταση που υπάρχει ανά πάσα στιγμή στο κατάστρωμα του Σαρπτάιζ χρησιμοποιείται για να τονωθεί το δράμα και όχι ο φόβος προς το άγνωστο. Αυτό που θα ελκύσει τον θεατή είναι οι μάχες που γίνονται ανάμεσα στα δύο πλοία, τα δυνατά εφέ που κρατούν το ενδιαφέρον αμείωτο σε κάθε σκηνή μάχης και η συναισθηματική φόρτιση που προκαλείται από τα παθήματα του πληρώματος. Δεν υπάρχει ούτε η κλασική ιστορία αγάπης –καμία γυναίκα δεν αποβιβάζεται ποτέ στο Βρετανικό πλοίο. Είναι χαρακτηριστικό ότι το γαλλικό πλήρωμα εμφανίζεται μόνο στο τέλος σχεδόν της ταινίας, υποβιβασμένο στο ρόλο των κομπάρσων που μάχονται σώμα με σώμα με τους Βρετανούς ναυτικούς. Ο θεατής έχει εγκλωβιστεί στο κατάστρωμα και τα αμπάρια του Σαρπράιζ, βιώνοντας νοητά τη ζωή ενός ναυτικού

Ο σκηνοθέτης επιλέγει να δώσει έμφαση σε δύο στοιχεία: Στις σκηνές της μάχης που προσπαθεί να τις αποδώσει όσο πιο ρεαλιστικά γίνεται έχοντας με το μέρος του τα ειδικά εφέ και στη λάμψη του Russell Crowe, τον οποίο παρουσιάζει τονίζοντας ιδιαίτερα τη χλιδή που του δίνει ένας ρόλος άψογα προσαρμοσμένος στο μοτίβο του κυρίαρχου και μόνου πρωταγωνιστή. Και ο πολύ μικρός ρόλος βρίσκει τη θέση του και την ουσία του επί των πεπραγμένων. Μάλιστα, δεν τραβιούνται από τα μαλλιά οι καταστάσεις ώστε να τονωθούν και οι ερμηνείες, με τα μικρά και μεγαλύτερα γεγονότα να φτάνουν σε όρια λογικά και να κρατούν τους χαρακτήρες σε μια φυσιολογική εγρήγορση. Έτσι, δεν λείπει ακόμα και το χιούμορ από τα λεγόμενα τους, πλάι στην έντονη μυρωδιά του θανάτου. Ο Paul Bettany στο ρόλο του γιατρού και φίλου του, είναι η ιδανική επιλογή. Ενσαρκώνει τον γιατρό που έχει πάθος με τη φύση και τις επιστημονικές ανακαλύψεις, ενώ παράλληλα έχει αποδεχτεί την υπακοή του στον Jack, με μοναδική δεξιοτεχνία. Μπορεί με ένα απλό βλέμμα να δείξει τα αντιφατικά του συναισθήματα, ενώ κερδίζει τη συμπάθεια του κοινού από την αρχή ως το τέλος της ταινίας. Πρόκειται για υπερπαραγωγή, συνοδεύεται από όμορφη μουσική με τις νότες του βιολιού και του τσέλου και έχει αρκετά πρωτότυπο τέλος. 9/10!!!

την ειχα δει οταν πρωτοπαιχτηκε στους κιν/φους πριν 20 χρονια. Με ευχαριστηση την ξαναειδα, ειναι μια απο τις καλύτερες ναυτικες περιπετειες εποχης που μπορει να βρει κανεις. Μαζι με τον Gladiator ειναι απο τις ταινιες που απογειωσαν την καρριερα του Ρασελ Κροου.

Δεν έμεινα ικανοποιημένος κ τη σταμάτησα πρόωρα,κοντά στα 60 λεπτά άντεξα! Δεν είδα κάτι που να με κρατήσει απο πλευράς ερμηνειών,σεναρίου κ σκηνοθεσίας.Ο Κρόου απελπιστικά μόνος κ σε έναν ρόλο που δεν τον απογειώνει κιόλας,τον έχουμε δει σε εξαιρετικότερες ερμηνείες,το μόνο σίγουρο.Το κυριότερο που με "χάλασε" είναι το πλήρωμα...είχε την εικόνα ενός τσούρμου μεθυσμένων Βρετανών τουριστών που ήρθε στην Ελλάδα για ξεσάλωμα κ σε καμία περίπτωση δεν σε έπειθε ότι είναι ικανό σε μια μάχη να σταθεί ικανό να φέρει αντίσταση στον εχθρό!