Now You See Me / Η Συμμορία Των Μάγων (2013)

Οι αστυνομικές ταινίες που το κύριο θέμα τους περιστρέφεται γύρω από την εκτέλεση μια ληστείας αλλά και την μετέπειτα διαλεύκανση της, αποτελούν από μονές τους ένα είδος ταινιών εξαιρετικά ενδιαφέρον. Και αυτό γιατί μια τέλεια εκτελεσμένη ταινία ληστείας μπορεί κατά τη γνώμη μου να ενθουσιάσει το κοινό πολύ περισσότερο από οποιαδήποτε ταινία υψηλού προϋπολογισμού με τόνους οπτικών εφέ και 3D. Σκηνοθετημένη από τον Louis Leterrier, το έργο είναι μια τέτοιου είδους ταινία, με τη μόνη διαφορά ότι εμπεριέχει μέσα το στοιχειό της «μαγείας». Φανταστείτε το «The Prestige» ενωμένο με το «Ληστεία αλά Ιταλικά». Ένας συνδυασμός από μόνος του άκρως ελκυστικός, εξελίσσεται σαν μια εξωφρενικά συναρπαστική και – κυρίως – διασκεδαστική σπαζοκεφαλιά. Όλα τα τρικ και οι οφθαλμαπάτες παραμένουν καθ' όλη τη διάρκεια αρκούντως διασκεδαστικές και ακαταμάχητα θεαματικές. Βάζοντας επί πλέον και λίγη "γέμιση" από παραψυχολογία, μαντεία, απόκρυφες επιστήμες και τα παρόμοια, προστίθεται άλλη μία διάσταση έξω από το κοινότοπο, που θεωρητικά καθιστά την ταινία καθηλωτική. Το μεγάλο ατού του συγκεκριμένου φιλμ είναι ότι ξεκινά πολύ έξυπνα. Επαναλαμβάνοντας το μότο του («όσο πιο κοντά κοιτάς, τόσο λιγότερα βλέπεις»), πολλές φορές το έργο μάς βάζει κατευθείαν μέσα στο παιχνίδι της παρατήρησης της ευρύτερης εικόνας έναντι του κόλπου που διαδραματίζεται μπροστά στα μάτια μας. Με τις ανατροπές και τις εξελίξεις να ενθουσιάζουν, το έργο μετατρέπεται σε μια τεράστια μαγική παράσταση και σε ένα επιδεικτικό μαγικό φαινόμενο, το οποίο είτε θα προσπαθήσετε να το καταλάβετε, είτε θα προτιμήσετε να αφεθείτε στη δράση του: το μόνο σίγουρο είναι ότι θα το απολαύσετε. Χάρη, δε, στη γεμάτη ζωντάνια σκηνοθεσία του Leterrier, την έξυπνη φωτογραφία των Amundsen και Fong, το ρυθμικό μουσικό σκορ του Brian Tyler, ο τρόπος που βιώνουμε την ταινία είναι ακόμα πιο αληθινός και το ψυχαγωγικό κομμάτι του έργου είναι ακόμα πιο ενισχυμένο.

Η ταινία είχε καλές και πρωτότυπες ιδέες, με μπόλικες δόσεις επιστημονικής φαντασίας και χιούμορ, με έντονους ρυθμούς, με γρήγορη πλοκή και φαντασμαγορικά οπτικά εφέ, σε κρατάει στην τσίτα, με αμείωτο το ενδιαφέρον και σε διαρκή εγρήγορση, έχει πλούσια περιπέτεια και είναι καλογυρισμένη, πρέπει να μείνεις συγκεντρωμένος σε όλη τη διάρκεια για να την καταλάβεις. Όπως και τα κόλπα των πρωταγωνιστών της εκτελείται με επαγγελματισμό, σε εντυπωσιάζει με τον τρόπο που όλα τα περίπλοκα κομμάτια της κουμπώνουν σε ένα ταχύ, διασκεδαστικό σύνολο, σε γοητεύει με τον τρόπο που σε μπερδεύει και που δεν σου αφήνει χρόνο να σκεφτείς. Ένα ακόμα θετικό στοιχειό της ταινίας είναι σίγουρα και το καστ της. Αν και σαν ρόλοι κανένας δεν είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένος ως χαρακτήρας, όλοι τους βασίζονται στις δυνατότητες του κάθε ηθοποιού, αλλά και στην ύπαρξη σωστής χημείας μεταξύ τους. Συνολικά, το δεύτερο το έχουν. Δε με ικανοποιεί γενικά το στυλ παιξίματος και ο τρόπος που μιλάει ο Τζέσι Άιζενμπεργκ, η γλώσσα του πάει σα να έχει φάει γλιστρίδα και δεν μπορείς να καταλάβεις τον λόγο που ομιλεί έτσι, αυτό είναι στα αρνητικά του. Ενώ οι δύο τιτάνες, Morgan Freeman και Michael Caine, αν κι έχουν ξανακάνει το ίδιο πράγμα ένα εκατομμύριο φορές πριν, είναι αρκετά αποτελεσματικοί προσδίδοντας και το απαραίτητο κύρος. Τι είναι αυτό, όμως, που στερεί βαθμούς από τη «Συμμορία των Μάγων»; Ως επί το πλείστον, το ανεγκέφαλο τρίτο κομμάτι του σεναρίου τού οποίου το κύριο πρόβλημα (πέρα από το ανούσιο αισθηματικό κομμάτι) είναι ότι μας αφήνει με ένα μη-εντυπωσιακό και λίγο παράλογο τέλος. Ακόμα και έτσι, όμως, πιστεύω ειλικρινά ότι το «Η Συμμορία των Μάγων» είναι απλά μια ταινία που ουσιαστικά ο καθένας μπορεί να απολαύσει, αν είναι έστω και λίγο πρόθυμος να την δει χωρίς επικριτική ματιά. 8/10!!!

Δεν μπόρεσα να την δω ολόκληρη...δεν μου άρεσαν πολλά πράγματα στην ταινία..μετράει ίσως και το γεγονός πως δεν πολυπείθομαι με τα κόλπα των μάγων γενικά..any way είναι ιδιάιτερη ταινία,αν σας αρέσουν οι ιστορίες με μάγους μπορεί και να την βρείτε ωραία,κρίνοντας και απο τα σχόλια της πλειοψηφίας...!