K-PAX (2001)

Τη θεωρώ πάρα πολύ καλή ταινία, και αξίζει να τη δει κάποιος, ειδικότερα αν είναι fan του Kevin Spacey, όπως εγώ… συγκεκριμένα, θεωρώ τον Kevin Spacey τον κορυφαίο εν ζωή Αμερικανό ηθοποιό και, για να μη σχολιάσω σε όλες τις ταινίες του, γιατί έχω δει μάλλον κάπου στο 95% των ταινιών που έχει κάνει, επίτηδες σχολιάζω σε αυτήν εδώ επειδή η ταινία αυτή δεν είναι στις πιο γνωστές του… η ερμηνεία του, όπως πάντα, αξίζει… αλλά θεωρώ ότι το original, δηλαδή το Man Facing Southeast (1986) (είναι direct link για την ταινία στο site), με το οποίο θα κάνω μία σύγκριση, και για το οποίο θα μιλήσω κυρίως, επειδή βλέπω ότι παραμένει "unsung" αφού κανείς δεν το 'χει καν αναφέρει, πιθανόν πολλοί να μη γνωρίζουν καν την ύπαρξη του, είναι αρκετά ανώτερο από πολλές απόψεις, π.χ. το narrative που έχει, το οποίο από την αρχή μέχρι το τέλος σε αγγίζει και δημιουργεί ένα hook για να δεις τη συνέχεια, αν και σίγουρα όχι στον βαθμό της δυναμικής των ταινιών του Kenji Mizoguchi… έπειτα, σε αντίθεση με εδώ όπου ο ψυχίατρος από ειρωνεία αρχικά και πείσμα να αποδείξει λάθος αυτά που λέει ο πρωταγωνιστής "ασθενής" αρχίζει και σκαλίζει, μην έχοντας καθόλου ενδιαφέρον για τον ίδιο τον ασθενή, στο original υπάρχει καθαρό ενδιαφέρον στον άνθρωπο που θεωρείτο ασθενής περισσότερο από αυτό που υπάρχει στην ίδια την επιστήμη… μετά, το original (αργεντίνικο) κάνει έμμεσα αναφορά και στα πολιτικά της χώρας (στο αμερικάνικο δεν υπάρχει αναφορά στο πολιτικό σύστημα, τόσο όσο του πρωτότυπου), μέσω αναφορών σε βασανιστήρια και σκοτωμούς, γιατί για το έναν τα φάρμακα είναι βασανιστήρια ενώ για τον άλλον (τον ψυχίατρο, ο οποίος πραγματικά νοιάζεται) είναι η ενδεδειγμένη θεραπεία ως κρατικός υπάλληλος κατόπιν εντολών από ανωτέρους, παρόλο που ο ίδιος ψυχίατρος διαφωνεί γιατί βλέπει ότι οι εξετάσεις του ασθενή είναι όλες φυσιολογικές, και το μόνο που μπορεί να κάνει η θεραπεία είναι να το κάνει κατατονικό… είχαν περάσει μόνο 2 χρόνια από όταν η ταινία γινόταν-γυριζόταν από το '83 όπου η Αργεντινή είχε ξανά δημοκρατία και αποτελεί αναφορά στο ότι κάποιους κακώς τους κάνανε εισαγωγή στα τρελοκομεία πριν (γιατί στα χρόνια της δικτατορίας πριν το '83 βγάζανε τρελούς πολλούς αντιφρονούντες, όπως ήταν γνωστό και ότι γινόντουσαν βασανιστήρια με ηλεκτροσόκ κ.λπ.), η οποία αναφορά στα πολιτικά γίνεται εμμέσως πάλι με το γεγονός ότι ο πρωταγωνιστής "ασθενής" μπορεί να επικοινωνεί και να καταλαβαίνει απόλυτα τους άλλους ασθενείς, ενώ οι γιατροί αδυνατούν να το κάνουν αυτό, το οποίο δείχνει ότι πολλοί εκεί μέσα δεν είναι πραγματικά τρελοί, απλά τους έχουν μαρκάρει έτσι γιατί εκφράζουν απόψεις με τις οποίες το κατεστημένο διαφωνεί και, επίσης, είτε τους λείπει η σωστή προσέγγιση επικοινωνίας μαζί τους είτε δε νοιάζονται καν να τη βρουν… ο ψυχίατρος καταλήγει σε ένα δίλημμα: είτε να αποδεχθεί ότι ο ασθενής είναι πράγματι εξωγήινος ή να απαρνηθεί την επιστήμη του και, κυρίως, τους μεθόδους της ψυχιατρικής… έχει σίγουρα αρκετά πιο έντονες σκηνές, π.χ. μια συγκεκριμένη σκηνή που ο πρωταγωνιστής παίζει με το μυαλό, διαλόγους που απευθύνονται σε πιο νοήμονα κοινό, γιατί δεν έχει γίνει υπεραπλούστευση (η οποία στο αμερικάνικο έχει γίνει), υπάρχουν σκηνές που στο αμερικάνικο οι πρωταγωνιστές φαίνονται pretentious (ακόμα και o τεράστιος αυτός ηθοποιός που λέγεται Kevin Spacey), ενώ στο original είναι πάντα πειστικοί, το background του original είναι dark, σε αντίθεση με το αμερικάνικο το οποίο ακολουθεί τα πρότυπα της πλειοψηφίας των αμερικανικών ταινιών, η μουσική δένει τέλεια και προσθέτει στην αγωνία, το τέλος τελείως ρεαλιστικό σε αντίθεση με την αμερικάνικη version (μία από τις μεγαλύτερες διαφορές), δε λέω όμως παραπάνω πράγματα για να μην κάνω spoiler, αρκετά ψυχοπλακωτικό σε όλη τη διάρκεια του σε αντίθεση με το αμερικάνικο που σε αρκετά σημεία είναι κωμωδία, και πολλά άλλα… πάντως, κακώς για εμένα το original έχει χαρακτηριστεί ως επιστημονική φαντασία, γιατί το μόνο που ίσως να θεωρεί κάποιος ότι δεν μπορεί να εξηγηθεί επιστημονικά είναι κάποια τηλεκίνηση που υπάρχει, αν και υπάρχουν περιστατικά ατόμων που έχουν αυτήν τη δυνατότητα… στα πλην του original, το ότι σε πολλές σκηνές όπου υπάρχει μουσική αυτή καλύπτει τα λόγια από τις σκηνές, στο οποίο δίνω κάποια ελαφρυντικά αφού η ταινία είναι της δεκαετίας του 80, όπου αυτό αποτελούσε μια συχνή πρακτική τότε, γιατί πλέον στις ταινίες και σειρές δεν το κάνουν αυτό, εκτός αν γίνει επίτηδες… όσον αφορά το cast, στο αμερικάνικο φυσικά ξεχωρίζουν οι δύο βασικοί ρόλοι, δηλαδή ο Kevin Spacey και ο Jeff Bridges (το υπόλοιπο cast, όπως και ο σκηνοθέτης, δεν είναι τόσο γνωστοί, αν και κάποιοι από αυτούς έχουν κάνει πολλές ταινίες), ενώ στο original πρέπει να γίνει ιδιαίτερη αναφορά στον σεναριογράφο και σκηνοθέτη Eliseo Subiela, ο οποίος βλέπω ότι είχε κάνει μετέπειτα κάποιες ταινίες με τον Darío Grandinetti (ο οποίος μαζί με τον Ricardo Darín αποτελούν τους ποιοτικότερους Αργεντινούς ηθοποιούς για τουλάχιστον την τελευταία εικοσαετία), στον Hugo Soto, φυσικά για τον ρόλο του "εξωγήινου" (η περίπτωση του, λόγω του τέλους που είχε, μου θυμίζει αρκετά τον John Cazale, δηλαδή ένα τρομερά σπάνιο ταλέντο που, δυστυχώς, χάσαμε νωρίς), και, τέλος, στον ρόλο του ψυχίατρου από τον Lorenzo Quinteros που αποτελεί τον ρόλο σταθμό της καριέρας του… last but not least, ο κακομοίρης Eliseo Subiela προσπάθησε μέχρι το τέλος της ζωής του να δοθούν credits στο original, ακόμα και δικαστικώς, οι οποίοι ποτέ δε δόθηκαν από τους δημιουργούς του K-PAX, γιατί ποτέ δε δέχθηκαν ότι η ταινία τους βασίζεται στην ταινία του… όποιος δεν έχει δει το original γιατί δε γνώριζε καν την ύπαρξή του, ευκαιρία είναι τώρα, πλέον, να το κάνει… παρεμπιπτόντως, πόσοι αλήθεια γνωρίζουν ότι στο IMDb υπάρχει ένα section που λέγεται connections;

το K-Pax ειναι μια καταπληκτικη ιστορια ενος ανθρωπου που ισχυριζεται πως ειναι απο αλλο πλανητη,ειναι απο της αγαπημενες μου ταινιες που εκτος απο φαντασια εχει και πολυ ανθρωπια.το τελος ειναι οντως δυφορουμενο αφηνωντας τον ακροατη να αποφασιζει αυτος σε τι πιστευει..απο θεμα ηθοποιιας και μουσικης ειναι εκπληκτικο  8/10

Εξαιρετικές ερμηνείες από τους πρωταγωνιστές. Bαθύτερα νοήματα, και γελοιοποίηση των στερεοτύπων των αυτοαποκαλούμενων "απογόνων των πιθήκων". Έτσι όπως έχει καταντήσει ο πληθυσμός του πλανήτη, κάποιοι θα ευχόμασταν να υπήρχε ένας K-Pax, και να μεταβαίναμε σε αυτόν...χτες.