Τρεις Αδερφές / Kız Kardeşler / A Tale of Three Sisters (2019)

Ο δημιουργός ξετυλίγει οδυνηρά τις σχέσεις μέσα σε μια τούρκικη οικογένεια, όπου οι "τρεις αδελφές" του τίτλου βρίσκονται στη μέση ενός παιχνιδιού εξουσίας ανάμεσα στον ανδροκρατούμενο περίγυρό τους, και βρίσκει την αφορμή για μια διεξοδική ανατομία της τούρκικης κοινωνίας. Η οπισθοδρομική λειτουργία και συντηρητική νοοτροπία της επαρχιακής κοινότητας δίνει το πάτημα στον Alper να συνθέσει μια συμβολική κοινωνική μικρογραφία, όπου διαχρονικές κοινωνικές δομές, σχέσεις και αντιλήψεις μπαίνουν στο -κινηματογραφικό- μικροσκόπιο. Μια ταινία για τα όνειρα που δεν πραγματοποιήθηκαν, τη λαχτάρα για μια καλύτερη ζωή, τη φυγή από ένα περιβάλλον που δεν σου προσφέρει τη δυνατότητα να ολοκληρωθείς ως προσωπικότητα. Η πατριαρχία, η οικονομική ανέχεια, τα αδιάρρηκτα δεσμά με τον τόπο καταγωγής, οι παραδόσεις, ο ανταγωνισμός, η δίψα για μια καλύτερη ζωή έξω από τα όρια του χωριού, η έλλειψη σεβασμού στον διπλανό, οι αναχρονιστικές αντιλήψεις, είναι όλα θέματα που θίγονται με επάρκεια (αλλά με έναν πολύ μετριοπαθή τρόπο και χαμηλότονο ύφος) και όλα αυτά που δημιουργούν έναν ασφυκτικό κλοιό από τον οποίο πολύ δύσκολα μπορείς να ξεφύγεις.

"Οι τρεις Αδελφές", άλλοτε λειτουργούν σοκαριστικά στις αισθήσεις του θεατή και άλλοτε σαν ηρωίδες σκοτεινού παραμυθιού. Το σημαντικό είναι, πως το τοπίο και η ιδιοσυγκρασία των σύγχρονων ανθρώπων με τις λογής δεισιδαιμονίες στην σκληρή, αλλά πανέμορφη, ορεινή φύση είναι οι κύριοι πρωταγωνιστές της ταινίας -πραγματικά τα τοπία σπάνιας ομορφιάς από τα βάθη της Ανατολίας, τα χιονισμένα κι απόκρημνα θεόρατα βουνά μαγεύουν. Η μουντή φωτογραφία, οι συννεφιασμένοι ορεινοί όγκοι και το soundtrack με το βιολί τονίζουν περισσότερο τους καταπιεσμένους κεντρικούς χαρακτήρες αυτού του δράματος. Το φιλμ είναι κυνικό και ευαίσθητο, αστείο και ψυχολογικά βάναυσο, πεσιμιστικό όσο και ονειροπόλο. Ο Alper καταφέρνει με τον υπνωτιστικό αφηγηματικό ρυθμό του και μη αποφεύγοντας δυστυχώς την αρκετή κατά διαστήματα φλυαρία στους διαλόγους του, να σε εντάξει στην δραματουργία του και να σε οδηγήσει στο αναπόφευκτο δράμα (απαιτεί την προσοχή μας στις λεπτομέρειες χάρη στις οποίες το σύνολο είναι συμπαγές και πυκνό).

Συνολικά η ταινία είναι ένα δριμύ κατηγορώ για τους παραδοσιακούς πατριαρχικούς μηχανισμούς εξουσίας, εύστοχο σχόλιο για την κλειστή κοινωνία, ανάδειξη του γυναικείου μεγαλείου με μια σειρά επεισοδίων που πηγαινοέρχονται από το γέλιο στο δάκρυ αλλά και μια καταπληκτική ερωτική σκηνή, που αναδεικνύει όλη τη δίψα για ζωή των ασυμβίβαστων ηρωίδων. Αρκετά θεατρική και αργόσυρτη σε σημεία, καταφέρνει ωστόσο να κάνει ένα διεισδυτικό σχόλιο πάνω στη ταξική διάσταση της γυναικείας καταπίεσης με άμεσο τρόπο και χωρίς να της λείπουν κάποιες σουρεαλιστικές πινελιές. Μια ταινία η οποία απευθύνεται σε ένα ιδιαίτερα εξοικειωμένο κινηματογραφικά κοινό, χωρίς όμως να πετυχαίνει να διαφοροποιηθεί σεναριακά και να δώσει ένα πληρέστερο κοινωνικό αποτύπωμα. 6/10!!!

ευχαριστω πολυ

Παιζεται ανάμεσα σε εξι πρόσωπα, που μας "γνωριζουν" και τα υπόλοιπα και μεσα απο τους διαλόγους και τον χαρακτήρα τους και την Ιστορία....Ανατολία,καθυστερηση, φτωχια ,αυστηρά ηθη που αμβλυνονται ομως μεσα απο τις πραγματικοτητες της ζωης ,ασφυξια και πικρες αληθειες συνθετουν τον κεντρικο καμβα της υποθεσης... Ομορφη διηγηση διαφορετικη.....Προτεινόμενη για θέαση......