Φανταστικά Ζώα: Τα Μυστικά του Ντάμπλντορ / Fantastic Beasts: The Secrets of Dumbledore (2022)

Μία ταινία που αρχίζει και φθίνει στην πλούσια δράση της, χωλαίνει σε ωρίμανση ιδεών, ξεμένει από ευρηματικότητα κι αντιστοίχως από τον παραμυθένιο κόσμο που μας διείσδυσε από την λαμπερή μαγεία του πρώτου, είναι μια επιφανειακή κοινοτυπία με ελάχιστη διασκέδαση. Ήταν προδιαγεγραμμένη η κατηφόρα αυτή ήδη από το άτοπο φινάλε του δεύτερου και η εμμονή μ' έναν συγκεκριμένο κακό τον σατανικό-σκοτεινό μάγο Γκρίντελβαλντ που δε λέει να αλλάξει ή να αναβαθμιστεί, οι μόνες αλλαγές είναι στα προσωπεία, κατά τα άλλα η στασιμότητα της πλοκής είναι χαρακτηριστικό της μονότονης ροής, αφού οι δεξαμενές αστείρευτης φαντασίας στέρευσαν, η σειρά ήταν λογικό ότι θα βάδιζε πλέον σε μονοπάτια επικίνδυνα και επαναλαμβανόμενα.

Το στόρι χτίζεται πάνω στις προσπάθειες του εγκληματία πανούργου μάγου, με τα χίλια πρόσωπα να κερδίσει τις εκλογές με συμμάχους στην πολιτική ηγεσία των μάγων του Βερολίνου και να βάλει μπρος τα σχέδιά του για τη γενοκτονία των Μαγκλ. Τα αλληγορικά στοιχεία εκλείπουν σε τεράστιο βαθμό και δεν αναπτύσσει καθόλου το θέμα, νομίζεις ότι 2 ώρες και κάτι ότι παρακολουθείς ένα πολιτικό θρίλερ με ολίγη μαγεία που δε συνάδει καθόλου με το αποτέλεσμα που βλέπουμε στο τέλος, διαιωνίζοντας την διάρκεια, χωρίς να βρίσκω έναν ουσιαστικό κι ουσιώδη λόγο να γίνει, θα μπορούσε να συρρικνώσει το δεύτερο και τρίτο μέρος σ' ένα και να το κάνει πιο εύπεπτο και ενδιαφέρον στο θεατή, με καταιγιστικά τρικ, ασύλληπτη ονειρική περιπέτεια κι όχι να πλατειάζει σε περιφερειακές και επιφανειακές αναλύσεις ή εμβαθύνσεις χαρακτήρων, με πολλές σκηνές να είναι καρμπόν με την δεύτερη, ένα νέο φανταστικό πλάσμα να εισβάλλει μονάχα που κρίνει και την έκβαση των γεγονότων, κατά τα άλλα τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο. Σου δίνει την αίσθηση ότι αποδεικνύεται μια μεγάλη φούσκα, αποκόμισα επίσης ότι δεν υπήρχε έμπνευση, αφού το σενάριο που εμπεριέχει κενά και ευκολίες και την χαλάει η αρκετή μυστικοπάθεια, εισάγει σταθερά χαρακτήρες που το φορτώνουν με ασύμβατες υποπλοκές, οι οποίες οδηγούνται χωρίς εξέλιξη στη λύση τους μέσω μιας ξερής λεκτικής αντιπαράθεσης, που μόνο τα σκυθρωπά πρόσωπα των ηθοποιών φανερώνουν ότι κουβαλά συναισθηματικό βάρος.

Από την άλλη η σκηνοθεσία του Ντέιβιντ Γέιτς μοιάζει για άλλη μια φορά εντελώς διεκπεραιωτική. Προσπαθεί να την κινηματογραφήσει ως μια κατασκοπική ταινία, αλλά αποτυγχάνει να πιάσει το κλίμα της αλλά και το τι κάνει μια τέτοιου είδους ταινία πραγματικά ενδιαφέρουσα. Απουσιάζει το σασπένς, αυτή η ίντριγκα που θα ανέβαζαν το ενδιαφέρον, ενώ πολλές σκηνές, ναι, είναι εντυπωσιακές και απόλυτα διασκεδαστικές, ωστόσο μοιάζουν τελείως ασύνδετες μεταξύ τους. Τα μυστικά του Ντάμπλντορ αποκαλύπτονται μεν όλα ευτυχώς, αλλά μέσα από εξομολογήσεις ίδιας λογικής με τις αφηγήσεις του στον Χάρι. Σε αντίθεση με την ακατάσχετη πολυλογία του Τζόνι Ντεπ, ο οποίος μιλούσε αποκλειστικά με ακατανόητες ρήσεις, ο Μαντς Μίκελσεν είναι μια ψυχρή και αμείλικτα, αλλά πάντα με μια απαραίτητη δόση ανθρωπιάς σιωπηλή παρουσία με βλέμμα που παρατηρεί τα πάντα γύρω του, αν και περισσότερο η ερμηνεία του λειτουργεί χάρη στο χτίσιμο που έχει γίνει γύρω από τον ρόλο του μέσα από τα προηγούμενα δύο, αφού το σενάριο δεν περιέχει καμία αφορμή για εξωτερίκευση. Αν και όλοι τους χαρισματικοί και δίνουν μια βαρύτητα στους χαρακτήρες τους με την ερμηνεία τους, ο Νταν Φόγκλερ είναι ο χιουμορίστας της παρέας, ο ατακαδόρος κι αυτός που σπάει τη σοβαροφάνεια στο φιλμ, ενώ από την άλλη, ο Τζουντ Λο αυτή την φορά φαίνεται πως έχει καταφέρει να νιώσει πιο άνετα στον χαρακτήρα του μια αναγκαία ζεστασιά μετατρέποντας τον Ντάμπλντορ σε μια ήρεμη δύναμη. Ωστόσο, το χειρότερο όμως είναι ο πραγματικά ενδιαφέρων ρόλος της Κουίνι, που όταν επιτέλους τη βλέπουμε, έχει ήδη οδηγηθεί από μόνη της στο τέλος της διαδρομής της, πλήρως αγνοημένη από τη Rowling.

Η μόνη σκηνή που πραγματικά λειτουργεί σε επίπεδο ψυχαγωγίας και χιούμορ είναι μια απόδραση που οργανώνει ο Νιουτ με τη βοήθεια του αξιαγάπητου Νίφλερ και την χορογραφημένη έξοδο υπό τον κίνδυνο των απειλητικών δαγκανών και κεντριών της αράχνης τέρας. Αν και τα καταφέρνει κάπως καλύτερα από την προηγούμενη ταινία, με φαντασμαγορικές στιγμές διασκέδασης και σπίθες πραγματικής μαγείας, δεν παύει όμως να είναι μια υπερφορτωμένη ταινία η οποία να προσπαθεί σκληρά να γίνει κάτι που δεν μπορεί να είναι: ένας νέος Χάρι Πότερ. Το μόνο πραγματικά ελπιδοφόρο και παρήγορο στα "Μυστικά του Ντάμπλντορ" είναι πως η ιστορία κλείνει, αφού μας εξάντλησε σχεδόν 5 ώρες σε υπερβολικό βαθμό, χωρίς καμία προετοιμασία για το επόμενο κεφάλαιο. 6/10!!!

Πολύ κατώτερη της προηγούμενης. Πολύ ωραία σκηνοθεσία, όμορφα πλάνα και φαντασμαγορικά οπτικά εφέ και CGI. Παρόλα αυτά δεν υπήρχε βάθος και επένδυση στην πλοκή. Δεν καταφέρνει να διατηρήσει το ενδιαφέρον του θεατή. Δεν ήταν άσχημη αλλά ήθελε δουλειά σε πλοκή και χαρακτήρες. 

Ομορφη ταινια , με πολυ μαγία και καλη πλοκη με σχετικα καλες ερμηνειες μια ωραια περιπετεια . βλεπεται ευχαριστα για να περασεις την ωρα σου !

εγω δεν μπορω να καταλαβω γιατι μπηκαν στον κοπο να κανουν αυτες τις ταινιες αφου ολοι γνωριζουμε το αποτελεσμα της μαχης μεταξη dumbledore και grindelwand ξερουμε το αποτελεσμα οποτε ειναι λες και οι ιδιοι μας εκαναν ενα αρκετα μεγαλο spoiler απο τις ταινιες του harry potter

να πω την αμαρτια μου πηγα να τη δω σινεμα και σε πολλες σκηνες με πηρε ο υπνος!
ναι δεν κανω πλακα με πηρε οντως ο υπνος.
αλλα σε μερικες γραμμες ηταν καλη ταινιουλα

υπεροχη ταινια αξιζει να την δειτε, μπραβο παιδια!

μου αρεσε περισσοτερο απο το 2, αν και μεγαλη διαρκεια κυλαει καλα και εκει που περιμενα να εχει υπερβολικης διαρκειας και κουραστικες σκηνες μαχης ευτυχως διαψευστηκα και δεν τις ειχε τοσο μεγαλες.

Χωρίς Τζόνι Ντεπ η ταινία έγινε γκέι. Επιτέλους μάθαμε ότι ο Νταμπλντορ ήταν ερωτευμένος με τον Γρκινντενβαλντ! Μια αγωνία την είχα αν η ταινία θα τελειώσει με ένα σπαραχτικό φιλί μεταξύ jude law και Μικελσεν  Αναρωτιέμαι ποιος είναι ο επόμενος. Ο Πάτισσον και το αγόρι με τα κολάν?? Κάτι ψήνεται πάντως

ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΑΤΡΕΙΣ ,ΟΠΩΣ ΕΓΩ!

Ταινία μαραθώνιος! Βαρετή, πέρα από μερικά σημεία. Πολύ μπλαμπλά που δεν ξέρω αν είχε και νόημα. Το καστ πολύ καλό, αν και θα προτιμούσα τον Ντεπ. 

Μετά από πολλά προβλήματα η ταινία βγήκε επιτέλους. Πέρασαν σχεδόν 4 χρόνια από την 2η ταινία και προσωπικά είχα ξεχάσει αρκετές λεπτομέρειές της. Το μεγάλο ζήτημα το οποίο επηρέασε τα πάντα, είναι η μεγάλη αλλαγή του Γκρίντεβαλντ, τον οποίο πλέον υποδύεται ο  Μαντς Μικελσεν στην θέση του Τζόνι Ντεπ. Αυτό το θέμα επηρέασε όλη την παραγωγή αλλά επηρέασε και το box office της ταινίας, η οποία έχει περάσει ως η χειρότερη ταινία σε έσοδα μέχρι στιγμής στην Ιστορία των ταινιών του Χάρι Πότερ. Αυτό το πρόβλημα είναι πολύ σημαντικό, γιατί κανονικά ήταν να βγουν άλλες 2 ταινίες, αλλά πλέον δεν είναι τόσο σίγουρο ότι θα βγουν.  Ακόμα δεν σχολιάζω για το τι είδα στην ταινία, γιατί θέλω να το επισυμάνω αυτό το γεγονός.  Μέχρι στιγμής σε αυτές τις 3 ταινίες, η δράση δεν ήταν πολύ μεγάλη, η 2η κυρίως και τώρα η 3η σε μικρότερο βαθμό, δεν είχαν πολλές μάχες,  ειδικότερα η 3η που είδα τώρα  είχε 4. Ναι 4.  Είναι μεγάλος ο κίνδυνος η μεγάλη μάχη Γκρίντελβαλντ και Νταμπλντορ να μην την δείξουν ποτέ, από την απληστία τους και μόνο να κάνουν με το ζόρι 5 ταινίες, χωρίς να υπάρχει το κατάλληλο σενάριο να τις υποστηρίζει.   Η ταινία αυτή ήταν πάντως καλύτερη από την 2η,  ο Μίκελσεν ήταν ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟΣ, άρκετα διαφορετικός βέβαια ως Γκρίντελβαλντ αλλά μου άρεσε πάρα πολύ. Μίλαμε για ηθοποιό πρωτοκλασσάτο που αν δν ήταν ο Τζόνι Ντεπ από τους πιο αγαπημένους,  κανείς δεν θα είχε τόσο θέμα με την αντικατάστασή του.  Ο πρωταγωνιστής είχε λιγότερο ρόλο σε αυτήν την ταινία, ο Νιουτ έπρεπε να βασιστεί αρκετά και στους φίλους του, και έτσι μοιράστηκε ο χρόνος σε όλους τους χαρακτήρες. Πολύ σημαντικό ρόλο έπαιξε ο Άμπερφορθ, τον οποίο υποδύεται εξαιρετικά ο κακός μάγος από τις "Περιπέτειες της Σαμπρίνας", είναι η πρώτη φορά μετά από τόσες ταινίες που έχει τόσο ενεργό ρόλο.  Μου άρεσε επίσης και ο ηθοποιός από το Dark, ο Masucci , είναι τρομακτική η ομοιότητά του με τον Μίκελσεν σε κάποιες σκηνές... ωραίο φινάλε στην ταινία αλλά όπως είπα, λίγη δράση και πολύ μπλαμπλά και δράμα... θυμίζει λίγο την 3η ταινία Χάρι Πότερ που κυνηγάνε τα χρονοταξίδια, και εδώ κάτι παρόμοιο είναι απλά ο άλλος μόνο ξέρει το μέλλον...  7/10

παιδια ξερει καποιος ποτε θα κυκλοφορησει η ταινια με καλυτερη πιοτητα?