Hacksaw Ridge / Αντιρρησίας συνείδησης (2016)

Οι Αμερικανοι δεν θελησαν πολεμο με τους Ιαπωνες.Αντιθετα οι Ιαπωνες επιδιωκαν πολεμο καθε στιγμη.Η κοινη γνωμη,πολλες μεγαλες προσωπικοτητες (οπως ο Τσαρλς Λιντμπεργκ) και πολλα πολιτικα προσωπα διαφωνουσαν γενικοτερα με μια τετοια προπτικη πολεμου με την Ευρωπη η την Ασια.Το εμπαργκο πετρελαιου ομως δεν επιβληθηκε για να δωθει αφορμη εκ των υστερων για εισοδο των ΗΠΑ στο πολεμο.Σιγουρα εδωσε εναν ακομα λογω στους ηδη επιθετικους Ιαπωνες.Το εμπαργκο δεν επιβληθηκε με σκοπο να δωθουν προσχηματα και αφορμες -για τα οποια οι Ιαπωνες ουτως η αλλως δεν ενδιαφερονταν και πολυ.Ουτε εμποδισαν τους Ολλανδους να δωσουν πετρελαιο στους Ιαπωνες,γιατι απλα η ολλανδια ειχε ηδη καταρρευσει και βρισκοταν υπο Γερμανικη κατοχη.Αυτο ηταν κατι που οι Ιαπωνες περιμεναν και οταν τελικα συνεβη εισεβαλλαν στις ανατολλικες Ολλανδικες Ινδιες αποσκοποντας στην κατακτηση των εκει πετρελαϊκων κοιτασματων.Αυτο δεν ειναι κατι που λεω εγω αλλα η ιστορια.Η ιστορια αυτη που περιγραφει πραγματικα γεγονοτα του παρελθοντος οπως αυτα εγιναν,και οχι η ιστορια που περιγραφει ιστορικα γεγονοτα οπως μας βολευει,οπως θα θελαμε να ειναι η οπως τελος-παντων γουσταρουμε να ειναι.Οπως και να εχει,αυτα τα θεματα εδω και πολυ καιρο δεν αποτελουν πια κρατικα μυστικα.Ειναι εκτενως καταγεγραμμενα και αποδεδειγμενα τοσο οσο το γεγονος οτι η Γη ειναι στρογγυλη.

Μετα λοιπον το τελος του πολεμου της ανεξαρτησιας και την επισημη πια ιδρυση των ΗΠΑ,οι Αμερικανοι δεν υιοθετησαν ποτε σοβαρη και προσχεδιασμενη επεκτατικη πολιτικη.Στην ουσια μεχρι και την ημερα της επιθεσης στον Αμερικανικο στολο του ειρηνικου στη Χαβαη ολοι τους παρεμεναν λιγο-πολυ θεατες των εξελιξεων στην Ευρωπη,στην Ασια αλλα και στον υπολοιπο κοσμο αφου αισθανονταν παντα οχι μονο αποστασιοποιημενοι αλλα και σιγουρια λογω της "απομονωμενης" γεωγραφικης τους θεσης.Τα οποια γεγονοτα διαδραματιζονταν στη μια η στην αλλη ακρη του κοσμου ηταν γι'αυτους πολυ μακρια.Την ιδια σταση κρατησαν μαλιστα καθ'ολη σχεδον τη διαρκεια του Α' ΠΠ,- σε σημειο μαλιστα που ξεκαθαρισαν τη θεση τους και επισημα με προεδρικο διαγγελμα.(Η συμμετοχη τους τελικα λιγους μηνες πριν το τελος του Α'ΠΠ εγινε στην πραγματικοτητα σκοπιμα οχι μονο για λογους γοητρου αλλα και αποτροπης σεναριων εχθρικων προς τις ΗΠΑ δεδομενης της ταραχης που συνοδευει ενα μεγαλο παγκοσμιο πολεμο.Δεν ηταν τιποτα περισσοτερο απο μια διπλωματικη κινηση,ενα πολιτικο τεχνασμα ωστε να μην θεωρηθει η ακομα ανερχομενη αυτη δυναμη "λιγη",απομονωμενη στο αλλο ημισφαιριο,μη υπολογισιμη απο τις μεγαλες δυναμεις της εποχης).
Στην πραγματικοτητα δεν μπορουμε να μιλαμε για Αμερικανικο επεκτατισμο και ιμπεριαλισμο (οπως μιλαμε σημερα) για εκεινη την εποχη μεχρι και το τελος του Β' ΠΠ.Απο  το 1823 μεχρι και το τελος της θητειας του Ροναλντ Ρηγκαν οι αμερικανοι ειχαν επισημα υιοθετισει μια πολιτικη απομονωσης,κατα τη διαρκεια της οποιας ως το τελος του Β' ΠΠ ασχολουνταν κυριως με τα εσωτερικα τους (πλην μερικων τυχαιων περιστατικων που λογικα εσπευσαν να εκμεταλλευτουν αναλογως).Οταν κενα εξουσιας εμφανιστηκαν και το παγκοσμιο status quo αλλαξε,τοτε μονο αλλαξε και η Αμερικανικη εξωτερικη πολιτικη-οταν αυτο απαιτηθηκε απο τις περιστασεις της εποχης εκεινης (αρχη της ψυχροπολεμικης περιοδου,φοβια προς το κομμουνισμο,δογμα Τρουμαν,Μακαρθισμος,κλπ).Η πολιτικη απομονωτισμου η δογμα Μονροε οπως ονομαστηκε (απο τον προεδρο Τζεϊμς Μονροε τον ανθρωπο που το διατυπωσε το 1823) ηταν αποδεκτο απο σχεδον ολους τους μεταγενεστερους προεδρους των  ΗΠΑ,αν δεν κανω λαθος για περισσοτερα απο 170 χρονια -αν και μεχρι τοτε ο Αμερικανικος ιμπεριαλισμος ειχε πια φτασει στο απογειο του,την εποχη του Ρηγκαν.Αντιθετα ο Ιαπωνικος Ιμπεριαλισμος και επεκτατισμος ειχε φτασει στο απογειο του ηδη απο την εποχη του μεσοπολεμου.

Ετσι λοιπον δεδομενης της Αμερικανικης πολιτικης της "απαθειας",της "αδιαφοριας" και "απομονωσης" στα γεγονοτα εξω απο την επικρατεια της (εκτος αν υπηρχε απειλη),χωρις ιδαιτερη θεληση και ιδιαιτερο συμφερον για εμπλοκη σε καποιον πολεμο περα μακρια,και με δυο μεγαλους ωκεανους να χωριζουν πραγματικα τη χωρα αυτη απο τον υπολοιπο κοσμο,το εμπαργκο ηταν η μονη ειρηνικη αμυνα της Αμερικης απεναντι στον ολοφανερο Ιαπωνικο ιμπεριαλισμο και επεκτατισμο.Η επιθετικη Ιαπωνικη πολιτικη,η καταληψη της μαντζουριας,η αποχωρηση της Ιαπωνιας απο την Κοινωνια των Εθνων το 1933,η εισβολη στις ανατολικες Ολλανδικες Ινδιες και η κατακραυγη που ακολουθησε τα γεγονοτα του Νανκιν,η ολοκληρωτικη επιθεση εναντιων της Κινας,η καταληψη της Γαλλικης Ινδοκινας (καταληψη του Τονκιν) ειναι τα κυρια γεγονοτα που αναγκασαν τελικα τους Αμερικανους να αντιδρασουν οι οποιοι επεβαλαν εμπαργκο μεταχειρισμενου σιδηρου.Οι Ιαπωνες απαντησαν υπογραφοντας συμφωνο συμμαχιας με την Ιταλια και την Γερμανια.Τοτε ο Ρουσβελτ ζητα να υποχωρησουν απο την Κινα και απο την Γαλλικη Ινδοκινα (η Γαλλια ειναι υπο Γερμανικη κατοχη).Προκειμενου να δειξουν οτι σοβαρολογουν και οτι ο Ρουσβελτ εχει υποστηριξη,το κονγκρεσο ψηφιζει εμπαργκο πετρελαιου.
Η Ιαπωνικη απαντηση ειναι η εγκριση του Αυτοκρατορα για πολεμο εναντιων των ΗΠΑ (που φοβαται επικειμενο μακελιο) και περιπου 2 μηνες αργοτερα η επιθεση στη Χαβαη.

Η καταστροφη του Αμερικανικου στολου του Ειρηνικου στο Περλ Χαρμπορ δεν ελυσε φυσικα το πετρελαϊκο προβλημα της Ιαπωνιας,αντιθετα το διογκωσε ακομα περιασσοτερο λογω του πολεμου.Η Ιαπωνικη ιδεολογια και σκεπτικο της εποχης εκεινης δεν αφηναν ομως περιθωρια για αλλη αντιδραση.

Καθε δραση εχει μια αντιδραση.
Δεν γινεται να λεμε οτι κυρηξε η Αμερικη τον πολεμο στην Ιαπωνια.
Σαν να λεμε οτι η Πολωνια (οπως ολοκληρη η Ευρωπη αλλωστε) επειδη ακολουθησε πολιτικη κατευνασμου (κοιμοταν τον υπνο του δικαιου δηλαδη) κυρηξε τον πολεμο στην Γερμανια. 
Η πρωτη κινηση σε αυτο το παιχνιδι ηταν απο μερος των Ιαπωνων,τη στιγμη που αυτοι υιοθετησαν φασιστικες και εθνικιστικες ιδεολογιες και απεκτησαν επεκτατικες-αρπακτικες βλεψεις.
Απο εκεινη τη στιγμη λοιπον ολοι αντιμετωπιζονταν το ιδιο : επιθετικα.