Inferno (2016)

Στο τελευταίο τρίτο μέρος του franchise και τις περιπέτειες του καθηγητή Robert Langdon, το μυστήριο δεν είναι αυτό που έχει απώτερη σημασία αυτή τη φορά (υπάρχει μέσω των γνωστών αναφορών σε τεχνουργήματα, απλά είναι αποδυναμωμένο), αλλά η δράση. Η ταινία είναι ορθά γυρισμένη τεχνικά, παρέχει τα βασικά μιας ακριβής παραγωγής, κι έχει αυτό το κοσμοπολίτικο στοιχείο που τραβάει έντονα το μάτι. Αφηγείται μια φαινομενικά ενδιαφέρουσα και συνάμα περίεργη ιστορία, η οποία αρχικά μπορεί να έχει όμως αρκετές προεκτάσεις και αρκετό υλικό, ωστόσο δεν μπορεί να μεταφερθεί με ωραίο τρόπο και να αξιοποιηθεί. Επικεντρώνεται στο άρτιο στιλ κινηματογράφησης, με το πρώτο μέρος να θέλει να τονίσει κάποια στοιχεία για την εξέλιξη, υπάρχουν ενδιαφέρουσες ιδέες, υπάρχουν σκηνές καλοσκηνοθετημένες, ωστόσο σε αρκετά σημεία το σενάριο χάνει την μπάλα, προσπαθεί, μάταια, να δημιουργήσει μια αντάξια περιπέτεια των προσδοκιών των βιβλίων και μία δημιουργική αγωνία, αλλά αποτυγχάνει σε μεγάλο βαθμό, όχι στο σύνολο. Όλες οι καλές ιδέες εξαντλούνται και γενικότερα τα καλά της ταινίας αρχίζουν και… εξατμίζονται με τα μηνύματα να μην είναι και τόσο επιτυχημένα, ενώ αποτυγχάνει να προσδώσει στοιχειώδες ενδιαφέρον στον χάρτινο χαρακτήρα του άτρωτου ήρωα (ο Tom Hanks στον πιο άβολο ρόλο της καριέρας του) και πειστικό υπόβαθρο στις τρεχάτε-ποδαράκια-μου περιπέτειές του.

Η ιστορία μπουρδουκλώνει τα μπούτια της, που φορτώνεται με περιττές υποπλοκές, χάνει την ουσία της στο μεγαλύτερο κομμάτι της, με ένα πιο στρωτό μοτίβο που δείχνει αταίριαστο. Σκηνή με τη σκηνή το έργο αρχίζει να χάνει τον ρυθμό του, μέσα σε ένα κυκεώνα από φλάσμπακς και κακό CGI. Χαρακτήρες, οι οποίοι μόνο τρέχουν από εδώ κι από εκεί μπαίνοντας με σκανδαλώδη ευκολία σε κλειστούς αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία, ενώ μέσα σε όλα αυτά τους κυνηγούν μυστικές οργανώσεις, αστυνομία και ένας Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας που περισσότερο μοιάζει με FBI και κομάντος πάρα με ό,τι άλλο. Τα ίχνη του γρίφου σχετίζονται με ιστορικά στοιχεία, έργα Τέχνης, επιστημονικά δεδομένα, πράγματα που στο σύνολό τους μπορούν να επιτρέψουν και ολίγον… τουρισμό, μέχρι τη Βενετία ή την Κωνσταντινούπολη, κάνοντας το θέαμα κάπως πιο δελεαστικό και περιπετειώδες. Δεν βοηθάει, ωστόσο, ούτε το σενάριο του Κεπ, τα οποίο μοιάζει να είναι πιο βαρετό ακόμα κι από αυτά που ακούει κάποιος τουρίστας από έναν ξεναγό σε κάποιο μουσείο. Αυτό που δεν καταφέρνει να κάνει, για άλλη μια φορά, είναι να αποδώσει ενδιαφέροντες πολυδιάστατους χαρακτήρες αλλά και αξιομνημόνευτες σχέσεις μεταξύ τους. Ακόμα και το ρομάντζο που υπάρχει δείχνει τόσο άχρωμο και αχρείαστο. Ο Tom Hanks προσπαθεί να δώσει την γοητεία του σε έναν από τους πιο βαρετούς χαρακτήρες που έχει παίξει ποτέ, μάταια όμως. Η Felicity Jones, μοιάζει να μην καταφέρνει να κάνει κάτι παραπάνω από τα δέοντα ενώ και ο Ben Foster μοιάζει να είναι μια απίστευτη καρικατούρα. Ακόμα και οι δευτερεύοντες χαρακτήρες είναι αρκετά χάρτινοι και μονοδιάστατα βαρετοί. Ίσως ο Irrfan Khan να προσπαθεί λίγο να ξεφύγει από όλο αυτό αλλά και πάλι δεν του δίνεται η δυνατότητα να δουλέψει με κάτι παραπάνω. 6/10!!!

ακόμη μια αμερικανιά ... μπούρδες !!!

πολλη καλη περιπετεια και με μυνηματα κοινωνικα

Την είχα πρωτοδεί στον κινηματογράφο αλλά από τότε πέρασαν χρόνια και αποφάσισα να την δω γιατί σήμερα τελείωσα και το βιβλίο για 3η φορά. Δεν άλλαξε η άποψη μου, ότι δυστυχώς παρότι βασίζεται σε αυτό το εξαιρετικό μυθιστόρημα που περνάει σοβαρά μηνύματα, οι αλλαγές που έγιναν σε ότι αφορά το ιό οδηγούν στο να χαθεί η μεταφορά των μηνυμάτων. Το σοβαρότατο θέμα του Υπερπληθυσμού και η μάχη ενός επιστήμονα για μια ριζική λύση στο μεγαλύτερο πρόβλημα της Ανθρωπότητας για τον 21ο αιώνα μαζί με την Κλιματική Αλλαγή, μετατρέπονται σε μια ταινία που θυμίζει κλασικές υπερβολικές ταινίες καταστροφής του Χόλιγουντ. Από όλες τις μεταφορές των μυθιστορημάτων του Νταν Μπράουν στη μεγάλη οθόνη, μόνο το Άγγελοι & Δαίμονες / Ιλουμινάτι / Πεφωτισμένοι ήταν το ίδιο καλό με στην ταινία σε σχέση με το βιβλίο, ίσως και λίγο καλύτερο και αυτό είναι κρίμα!

Συμπαθητικο εργακι για να περασει η ωρα χαλαρα...με κρατησε το μυστηριο κ η πλοκη που ηταν γρηγορη.Στα αρνητικα οι ερμηνειες που δεν ειναι κατι σπεσιαλ,η σκηνοθεσια που εχει τα θεματακια της κ το σεναριο που παρολο που σε κρατα σε μια εγρηγορση λογω των "γριφων" κ της  γρηγορης εναλλαγης μνημειων μουσειων κλπ,υστερει αισθητα στο ζητημα του ανατρεπτικου,ολα οσα μας σερβιριστηκαν σαν ανατροπες,δεν ηταν,τα περιμενες να ερθουν..

Τον λυπηθηκα τον Χσνκς στις σκηνες δρασης...του εβγαινε η γλωσσα εξω καθε φορα που ετρεχε...καλα η σκηνη που τον εβαλαν να παιξει ξυλο ασχολιαστη...