The Godfather / Ο Νονός (1972)

Η σημαντικότερη στιγμή του νέου αμερικάνικου σινεμά, ένα πολυδιάστατο μεγαλειώδες επικό αριστούργημα της 7ης Τέχνης, τόσο κλασικό, αγέραστο όσο και μοντέρνο, λυρικό, κορυφαίο δείγμα της αφηγηματικής δύναμης, μια ανατριχιαστικά διαχρονικά επίκαιρη παραβολή για το έγκλημα, την τιμωρία, το σκοτάδι της ανθρώπινης φύσης και το ακριβό τίμημα του (αμερικανικού) ονείρου. Η ιστορία μίας οικογένειας, μίας ιταλοαμερικανικής φαμίλιας, η οποία δεσπόζει ανάμεσα στους ηγέτες του οργανωμένου εγκλήματος που καταδυναστεύουν την μεταπολεμική Αμερική, οι σκοτεινές προθέσεις των μελών της, η ευθύνη του καθενός απέναντι στα υπόλοιπα πιο αδύναμα μέλη της, η απόλυτη ανάγκη για την εξασφάλιση του σεβασμού, η κληρονομιά ενός θρυλικού πατέρα-αφέντη, ο ακήρυκτος πόλεμος μεταξύ αυτών που διαχειρίζονταν το βρώμικο χρήμα. Όλα αυτά αποδοσμένα με δυνατές, σχεδόν πρωτόγνωρα σκληρές, μοναδικές κι αριστοτεχνικές ερμηνείες κορυφαίων ηθοποιών- οι πιο ολοκληρωμένες όλων των εποχών- υπό το πρίσμα μία συμπαγούς, μαγικής και σφιχτοδεμένης σκηνοθεσίας και με την εκφραστική ικανότητα μίας εκπληκτικά σκοτεινής κι ονειρικής φωτογραφίας.

Ο Marlon Brando ήταν από τους πιο ολοκληρωμένους ηθοποιούς του χώρου στα χρονικά. Ενσάρκωσε τον Corleone με ένα δικό του τρόπο, έναν τρόπο που μιμήθηκαν πολλοί πολλάκις στο μέλλον ή που έστω, υιοθέτησαν στοιχεία του. Μπορεί να ξεχνάει τα λόγια του (του ήταν αδύνατο να τα απομνημονεύσει και στα γυρίσματα χρησιμοποιούνταν autocue), παρ' όλα ταύτα, το βλέμμα του και η εκφραστικότητά του ήταν αρκετά καλλιτεχνικά προσόντα για να χτίσουν έναν μύθο. Ο Al Pacino σ’ αυτήν την ταινία (σε όλη την τριλογία) ερμηνεύει έναν από τους πιο καθοριστικούς κι ολοκληρωμένους ρόλους της ζωής του. Μαεστρικά χειρίζεται τις μεταπτώσεις του χαρακτήρα του, τον τρόπο με τον οποίο ο Michael προσπαθεί να χειριστεί τα πράγματα, τα προσωπικά του διλήμματα. Ο Caan ερμηνεύει τον ρόλο με πάθος και σύνεση, ενώ ο Duvall προσεγγίζει τον ρόλο με μία ικανότητα ανέκφραστης εκφραστικότητας. Η γυναικεία απουσία είναι αισθητή. Οι γυναίκες της φαμίλιας δεν έχουν θέση σ’ αυτό το δράμα, με μικρή εξαίρεση της Diane Keaton στο ρόλο της συζύγου του Michael Corleone. Οι υπόλοιπες, απλά σιωπούν, ακόμα κι όταν πονάνε, ακόμα και όταν κλαίνε.

Η ταινία θα μπορούσε εύκολα να αντιμετωπιστεί τόσο ως ένα οικογενειακό δράμα όσο και ως μία καθαρόαιμη γκανγκστερική ταινία. Και εκεί είναι που φαίνεται η μαεστρία του Coppola, στο ότι καταφέρνει να ισορροπήσει ανάμεσα στα δύο και να μοιράσει ισάξια, τόσο την διάθεση όσο και τα συναισθήματά μας. Είναι μια μεγαλοπρεπής τοιχογραφία εποχής που εκμοντερνίζει την παράδοση των γκανγκστερικών ταινιών της δεκαετίας του ’40. Παράλληλα, είναι μια αλληγορία πάνω στη σύγχρονη Αμερική (του Νίξον), μια βαθιά μελέτη της ακαταμάχητης γοητείας της εξουσίας, ένας στοχασμός πάνω στην κρίση των αξιών, μια τραγωδία των καιρών μας γεννημένη τη στιγμή που ένας κόσμος χάνεται κι ένας καινούργιος αναδύεται δυναμικά. Η βία ωστόσο είναι αναπόσπαστο κομμάτι του φιλμ. Η ανάλυση των αιτιών των οικογενειακών συγκρούσεων συλλειτουργεί με μία σπουδή πάνω στη ψυχοσύνθεση της ειδικής κατηγορίας των εγκληματιών που είναι οι μαφιόζοι. Ο δημιουργός, μας παρουσιάζει μία προσεχτική του γραφή, που φροντίζει με περίσσεια αγάπη και λεπτομέρεια το έργο του, δείχνοντάς μας έναν κόσμο παραδομένο στην υποκρισία, τη διαπλοκή, το φόβο απέναντι στην αλήθεια, την αλαζονεία της εξουσίας, την τυφλή πίστη στο όνειρο που από κάτω του κρύβει πάντα ένα εφιάλτη.

Επιπρόσθετα, είναι πριν απ’ όλα μια ταινία για την πραγματικότητα που κρύβεται πίσω από τη φαινομενική ευημερία, για όλα αυτά που οι άνθρωποι συνομολογούν πως δεν συμβαίνουν απλά και μόνο επειδή δεν τα συζητούν, για την αλαζονεία που κάνει τους ανθρώπους να πιστεύουν πως μπορούν να ελέγχουν τη μοίρα τους, να αποδίδουν δικαιοσύνη, να παίζουν το ρόλο του Θεού με διαρκή άφεση αμαρτιών τη δικαιολογία ότι "κάνουν το σωστό". Ο Coppola θα αποκαλύψει διεξοδικά τις δραστηριότητες της οικογενειακής επιχείρησης αλλά και τις διεργασίες που επικρατούν στους κόλπους του οργανωμένου εγκλήματος, αλλά τελικά θα αφηγηθεί την ιστορία μιας χούφτας ανθρώπων που πληρώνουν το τίμημα της δικής τους υπεροψίας, θύτες και θύματα μιας παράδοσης από την οποία είναι αδύνατον να ξεφύγουν, ένα αιώνιο "αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα" και μαζί το χώμα στο οποίο θα βρίσκει πάντα τρόπο να φυτρώνει η ρίζα του κακού. Σκοπός του δεν είναι να ξεσκεπάσει το σκοτάδι που κρύβει έτσι κι αλλιώς ο κάθε άνθρωπος, ούτε να αγιοποιήσει τον αναμφισβήτητα γοητευτικό και άκρως κινηματογραφικό κόσμο του οργανωμένου εγκλήματος, αλλά μάλλον να μιλήσει για έναν καταραμένο κύκλο διαδοχής που δεν θα σταματήσει ποτέ. 10/10!!!

απο τις καλυτερες ταινιες της εποχης υπεροχη σε ολα της, δεν μπορεις να πεις τπτ για μια ταινια σαν αυτην μονο σεβασμος ολα ηταν τελεια μπραβο σε ολους τους και σε ολα τα παιδια στο σαιτ, αξιζει να την δειτε 20/10 και παλι μπραβο! 

Πάρα πολύ καλή ταινία κι εμβληματική για το είδος της! Καθηλωτική, ανατρεπτική, με εξαιρετική μουσική. Δεν πιστεύω να υπάρχει κάποιος ηθοποιός που να μπορούσε να ερμηνεύει τον ρόλο του νονού τόσο καλά όσο ο Marlon Brando. Μια από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών και το καλύτερο γκανγκστερικό δράμα στην ιστορία του κινηματογράφου. Διαμάντι.

Έλα μωρέ τώρα, ποιός "Νονός" μωρέ? Άμα δεν πετάει ο Νονός και δεν βγάζει φωτιές από τα μάτια, δεν αξίζει!
Ποιός Κόπολα? Σκηνοθεσία είναι αυτή 50 χρόνια πρίν? Τους έβαλαν όλους να ταλαιπωρούνται με εξωτερικά γυρίσματα στην Μώλμπερυ Στρήτ (βλέπε Καρλίτο), Λόνγκ Άϊλαντ, Μπρόντγουεη, Μπρόνξ, Μπρούκλιν, Μανχάταν, Μπέβερλι Χίλς, Λίτλ Ίταλυ, Σικελία, Λας Βέγκας, LA για να είναι όσο πιο αληθοφανή γίνεται η ταινία, ενώ θα μπορούσαν να τους χώσουν όλους σε ένα πράσινο δωμάτιο και να αναλάβουν οι κομπιουτεράδες με τα cgi εφέ χωρίς να ξοδέψουν φράγκο τσακιστό!!?
Ποιός Πατσίνο, και ποιός Μάρλον Μπράντο, Τζέϊμς Κάαν, Ρόμπερτ Ντυβάλ, Ντάϊαν Κήτον κλπ? Ερμηνείες είναι αυτές??
Εδώ έχουμε την Σκάρλετ, την Μαργκότ και την Γκαλ που πέφτουν από ουρανοξύστες χωρίς να χαλάσει το μαλλί διατηρώντας το ίδιο λάγνο βλέμμα υπό οποιεσδήποτε συνθήκες με τα χείλια και το στόμα ανοιχτό σαν να κάνουν καμάκι σε γραμμωμμένο BBC, τί να μας πούν και οι "οσκαρικοί" ηθοποιοί?
Πού να συγκριθεί ο "Νονός" του 1972 με την "Μαύρη Χήρα" του 2021?

Παρεπιμπτόντως,,, 11/10 η ταινία...