Ένας τέλειος φόνος / A Perfect Murder (1998)

Remake του Dial M for Murder, του άριστου Alfred Hitchcock από τον Andrew Davis. Ένα από τα ωραιότερα θρίλερ της τελευταίας δεκαετίας... Ένα θρίλερ στα πρότυπα του Alfred Hitchcock που καθηλώνει... Ο Michael Douglas στον καλύτερο ρολό της καριέρας του... Εμφανίζεται μονίμως, ντυμένος με κάτι ψευδογυαλιστερά σκούρα καφέ κοστούμια. Επίσης, είναι πάντα φωτισμένος έτσι, ώστε η ψυχρότητα του προσώπου του, που προκύπτει από το συνδυασμό της ακινησίας των μυών του, με την εντυπωσιακή φωτογένεια του, να προκαλεί τον τρόμο που πρέπει να προκαλεί. Και η Gwyneth Paltrow πείθει ως δυστυχής δισεκατομμυριούχος. Έχει κρατήσει όλη την ευθραυστότητα, που φέρνει η δυστυχία και η ανία στις δισεκατομμυριούχους. Επίσης, χειρίζεται πολύ πειστικά τη μεταστροφή της συναισθηματικής της διάθεσης απέναντι στον εραστή της. Τέλος, καταφέρνει να ξεχάσει πόσο όμορφη είναι, τη στιγμή που πρέπει να εμπλακεί στη μάχη, για να υπερασπιστεί τη ζωή της κι αυτό μπαίνει στα συν. Ο James Newton Howard συνθέτει καταπληκτική μουσική που δημιουργεί το απολυτό κλίμα... Η ταινία βλέπεται με πολύ ενδιαφέρον, δεν "πλατιάζει" και καταφέρνει να κοιτάξει την πλοκή, από μία δική της οπτική γωνία, χωρίς αλαζονεία και έπαρση. Η πλοκή κινείται στα πλαίσια του κλασσικού παιχνιδιού "της γάτας με το ποντίκι". Μόνο που εδώ έχουμε δύο γάτες που κυνηγάνε ένα πονηρό ποντίκι το οποίο τελικά έχει και βαρύ χέρι. Ξεχωρίζει η φοβερή φωτογραφία του Dariusz Wolski. Είναι εξαιρετική. Είναι εξ αρχής φανερό, ότι έχει επιστρατευτεί για την παραγωγή της αίσθησης του μυστηρίου. Η επιτυχία είναι ότι το καταφέρνει χωρίς να "λιγώνει" το θεατή.

Εστιάζει ιδιαίτερα στον εσωτερικό χώρο του σπιτιού του Taylor κι αυτό δεν είναι τυχαίο. Μπορεί να μιλάμε για ένα υπερπολυτελέστατο διαμέρισμα με μαγευτική θέα το οποίο όμως είναι τρομακτικό και τόσο ψυχρό που σίγουρα κανένας δεν θα ένιωθε άνετα να ζει εκεί. Ίσως γιατί είναι φτιαγμένο στα μέτρα και στα σταθμά του Steven. Μας μεταφέρει το μυστήριο, την αγωνία, με μία βαριά περιρρέουσα ατμόσφαιρα και το πέπλο του γρίφου, του απροσδόκητου, του αναπάντεχου να αιωρείται καθ' όλη τη διάρκειά της, κρατώντας σου αμείωτο το ενδιαφέρον, διατηρεί την ένταση και τους δυνατούς κι έντονους ρυθμούς, κλιμακώνει τις εξελίξεις και σε βάζει να ζεις με παραστατικό και ζωντανό τρόπο την πλεκτάνη που στήνεται, ξεδιπλώνεται και εκτυλίσσεται σταδιακά. Απ' ότι διάβασα, ο ρόλος του Michael Douglas είναι εμπνευσμένος από ένα υπαρκτό πρόσωπο της δεκαετίας του 1950. Πρόκειται για έναν διαβόητο οικονομικό παράγοντα που όταν δολοφονήθηκε το 1955, θεωρήθηκε ότι ήταν τόσοι πολλοί οι εχθροί του, που θα είχαν κίνητρο να διαπράξουν μία τέτοια πράξη, που το FBI δήλωσε την αδυναμία του να ερευνήσει και να καταλήξει με επιτυχία στην ανεύρεση του ενόχου. 9/10!!!

Παλιά ταινία με αγαπημένους ηθοποιούς, ένα ωραίο ατμοσφαιρικό θρίλερ. Περνάει ευχάριστα η ώρα, έχει αρκετή αγωνία

κλασικό στο ειδος του αστυνομικό θριλερ με ωραια πλοκή, σασπενς, ανατροπες και αξιόλογες ερμηνείες. Για την εποχη του πρεπει να θεωρηθεί απο τα πολύ καλα.

πολυ καλη ταινια κ αυτη να την δειτε

Δεν είμαι ο τύπος που θα παρακολουθήσει τέτοιου είδους ταινίες. Έπεσα τυχαία απάνω της. Βαριέμαι τα πιστολίδια, τις συνομωσίες, τον υπόκοσμο. Δεν τον παραβλέπω. Τον βαριέμαι, με κουράζει, δεν βρίσκω νόημα. Η ταινία είναι καλή θα έλεγα ως προς το σκοπό της. Αν και διέκρινα κάποια σκηνοθετικά λάθη, ωστόσο, το αποτέλεσμα για τους λάτρες του είδους δεν είναι κακό φαντάζομαι. 

5/10.

Στην εποχη της ειχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση....ειναι και η γλυκια Παλτρόου στα πρωτα της βήματα, ειναι και οι ανατροπες....Νομίζω βλέπεται ακομη πολύ ευχάριστα....

δεν παιζει καμια ταινια