Erin Brockovich / Έριν Μπρόκοβιτς (2000)

συμφωνω με το σχόλιο του @nomikos με μια μικρη προσθηκη > θεωρω αβλεψια της σκηνοθεσίας το γεγονός ότι παρουσιαζει την πρωταγωνιστρια σαν μια ανεργη μητερα τριων ανηλίκων σε μονογονεική οικογενεια, με προφανη δυσχερεια να ανταποκριθεί εστω και στις βασικες διατροφικές αναγκες της καθημερινοτητας αλλα ταυτοχρονα ειναι ντυμενη, βαμμενη και στολισμενη στην εντελεια ... Και αυτη η εικονα διατηρείται επί μηνες μεχρι να βρει την επαγγελματικη καταξίωση που επεδιωκε. Συνολικά η ταινία ειναι εξαιρετική και με συγκινητικό φιναλε.

H πρωτη ταινία που η Ρομπερτς ξεδιπλωνει το ταλεντο της ,περα απο την εμφάνιση της  σε ρομαντικά  πιασάρικα ρολάκια. Είπαμε τυχαία κανείς δεν καθιερωνεται,έρχεται και η ευκαιρία και να το αποδείξει.....Η ταινία ειναι καλη και στο οικολογικό πλαίσιο της εποχής της(2000) γιατι παντα το Χόλλυγουντ επηρρεαζεται απο τις συνθηκες που διέρχεται η χώρα στον χρονο παραγωγης της ταινίας.Καλο σινεμά και με μηνυμα ουσιαστικό με βαση μια πραγματικώτατη ιστορία.

Ένα εντυπωσιακό κι αξιόλογο σύγχρονο δικαστικό θρίλερ, βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα, μία βιογραφία που είναι αδιαμφισβήτητα από τις πιο δημοφιλής στα κινηματογραφικά χρονικά. Όλη η εξιστόρηση που είναι αυθεντική και έκανε το όνομά της δοξασμένο στα κατώτερα αμερικάνικα στρώματα και εφιάλτη για τις εταιρίες κοινωνικής ωφέλειας, η συγκεκριμένη ταινία καταφέρνει να σε κερδίσει σε κάθε σημείο, σου κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον, παρά τη μεγάλη διάρκειά της. Η ιστορία της Erin τάραξε τα βιομηχανικά και δικαστικά νερά μιας ολόκληρης χώρας. Κατάφερε μία γυναίκα άσχετη με το αντικείμενο, με μεράκι κι ακάματο ζήλο να στριμώξει τους πάντες και να ανακαλύψει ένα φοβερό σκάνδαλο, έδωσε το έναυσμα για το ξεκίνημα μιας νέας εποχής, της εποχής εκείνης όπου κάποιοι θα έπαυαν να είναι δειλοί μπροστά στα συμφέροντα των μεγαλοκεφαλαίων και θα αξίωναν αυτό που έπρεπε να έχουν. Το δικαίωμα, τόσο το δικό τους, όσο και των παιδιών τους, στη ζωή και στην υγεία που κάποιοι άλλοι τους το έκλεβαν υποχθόνια κι αφιλοκερδώς και αργότερα προσπάθησαν να δωροδοκήσουν για να φιμώσουν στόματα. Αυτή ακριβώς είναι η δυναμική και η αλήθεια που μεταφέρονται τόσο δυνατά και ρεαλιστικά στο κινηματογραφικό πανί, καταφέρνοντας τόσο να συγχιστούμε όσο και να συγκινηθούμε μα πάνω απ' όλα, να εκτιμήσουμε το έργο ενός ανθρώπου που φαινομενικά δεν είχε τα προσόντα για κάτι τέτοιο.

Ένα δομημένο, καλογραμμένο κι έξυπνο σενάριο, άρτια εκτελεσμένο. Λατρεμένη κι απολαυστική ερμηνεία από Julia Roberts, μία από τις καλύτερες σε όλη της την καριέρα, καταφέρνοντας έτσι και επάξια να αποκτήσει το πολυπόθητο αγαλματάκι για το μοναδικό ρόλο που υποδύθηκε. Κουκλάρα, τσαχπίνα, ντόμπρα, τσαμπουκαλού, έξω από τα δόντια, γοητευτική, σέξι, με πάθος και ένταση, ενσαρκώνει τον ρόλο της ζωής της Erin με τέτοια δυναμική που σχεδόν ξεχνάς ότι δεν είναι η πραγματική, απολαμβάνοντας κάθε κινηματογραφικό της λεπτό. Όμως και οι υπόλοιποι συντελεστές του καστ, ο καθένας στον ρόλο που καλείται να υποστηρίξει, είναι μοναδικοί, με ανάλογη δυναμική με αυτήν της κεντρικής ηρωίδας. Ανάμεσά τους, ξεχωρίζει ο Finney, στον ρόλο του δικηγόρου εκείνου που παρασύρεται από το πάθος την εκρηκτικότητά της και τον αυθορμητισμό μιας ηρωίδας που δεν μπορεί κανείς να μην αγαπήσει. Μπορεί η ταινία, να μην έχει δράση, περιπέτεια η καταιγιστική ροή, με όλα τα κλισέ τα αστυνομικά και δικαστικά που συναντάμε σε άλλα του είδους, αλλά εδώ υπάρχει αγώνας και πάθος για μια ηθική δικαίωση που ίσως είναι πιο σημαντικό στην πραγματικότητα, παρουσιάζει με τον πιο ρεαλιστικό τρόπο τα τεκταινόμενα, χωρίς σάλτσες και δήθεν σ' αυτό βοηθάει και η θεά Roberts υποβοηθούμενη από ένα πανέξυπνο και ατακαδόρικο σενάριο υπό την σκηνοθετική ματιά ενός ευαίσθητου σκηνοθέτη. 10/10!!!