Cross of Iron (1977)

Κατά το τέλος της άνοιξης του '44 φτάνει στο Ρωσικό μέτωπο ένας ναζί λοχίας, αριστοκράτης στην καταγωγή, που επιδιώκει πριν καταρρεύσει το Γ' Ράιχ να πάρει το σιδηρό σταυρό. Θα έρθει σε σύγκρουση όμως με έναν παλαίμαχο λοχία της πρώτης γραμμής. Μέσα από τη σύγκρουση αυτών των δύο προσώπων παρακολουθούμε όλη την ιδεολογική παρακμή και σήψη του ναζισμού. Μαζί με το Enemy at the Gates, το Stalingrad και το Full Metal Jacket η σκηνοθετική εκδοχή του Peckinpah, Cross of Iron, κατατάσσεται σε εκείνες τις ταινίες που έχουν ως θέμα τους τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο στο ανατολικό μέτωπο. Αν και σε πολλά σημεία παρουσιάζει ομοιότητες με πολλές από τις πολεμικές ταινίες που έχουμε δει, το Cross of Iron δεν έχει ούτε την πολιτική χροιά του Platoon, ούτε την εφετζίδικη του Saving Private Ryan, αλλά ούτε την ανθρώπινη σύγκρουση του Enemy at the Gates. Είναι μια καλά στημένη αντιπολεμική ταινία που πλέον δεν μπορεί να προκαλέσει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αλλά πάντως διατηρεί το αξιόλογο των ηθοποιών της, οι οποίοι την υπηρετούν πολύ καλά, και ενίοτε ξαφνιάζει. Αν και παλιά, με δεδομένα τα τεχνικά μέσα της εποχής σε σχέση με τα σημερινά, είναι μια ιδιαίτερα προσεγμένη και ρεαλιστική πολεμική ταινία του μεγάλου Sam Peckinpah. Η ταινία αρχίζει με μια γερμανική μεραρχία που προσπαθεί να επιβιώσει στο απάνθρωπο περιβάλλον του πολέμου της οποία ηγείται ένας ικανός λοχίας. Έχουμε την σκιαγράφηση δύο διαφορετικών χαρακτήρων, ο καθένας από τους οποίους αντιπροσωπεύει και κινείται σε διαφορετικό περιβάλλον. Η φρίκη του πολέμου εκκινεί και προωθεί τη σύγκριση, μέσα από την οποία διαφαίνεται μια παράλληλη προς τον πόλεμο ιστορία δύο κόσμων και δύο στόχων. Το Cross of Iron θα μπορούσε να έχει τα χαρακτηριστικά μιας μεγαλειώδους πολεμικής ταινίας. Καλοί ηθοποιοί, καλοδουλεμενες πολεμικές σκηνές (ιδιαιτέρως στις επιθέσεις των τεθωρακισμένων), αντιπολεμικά μηνύματα, σύγκρουση προσωπικοτήτων μέσα στον όλεθρο της μάχης... Και όμως επιλέγει οι... Γερμανοί του να μιλάνε ..Αγγλικά με Γερμανικές προφορές (η απέραντη επαναλαμβανόμενη γελοιότητα του Χόλυγουντ) και οι Ρώσοι να μιλάνε.. Ρωσικά! Προσέξτε ιδιαίτερα το τέλος της ταινίας, ο τρόπος που κλείνει, είναι πικρός, ειρωνικός και άτεγκτα κριτικός. Η ανατροπή και η δικαίωση έρχονται στο τέλος. Η διάρκεια της ταινίας και το πλέον συνηθισμένο θέμα ίσως καταστήσουν την ταινία κουραστική. Πάντως δεν θα τη βλέπατε ως αμιγώς αντιπολεμική, αλλά και για τις προσωπικές πινελιές του Peckinpah, που την εξατομικεύουν. 7.5/10!!

Από τις καλύτερες πολεμικές ταινίες που έχω δει! Ο James Coburn σε εξαιρετική ερμηνεία.

Εξαιρετική ταινία από κάθε άποψη. Από τις καλύτερες του σπουδαίου Πέκινπα

Αν και παλια, με δεδομενα τα τεχνικα μεσα της εποχης σε σχεση με τα σημερινα, ειναι μια ιδιαιτερα προσεγμενη και ρεαλιστικη πολεμικη ταινια  του μεγαλου Sam Peckinpah..αξιζει να τη δει και να την ξαναδει καποιος..

πολυ καλη ταινια που σε βαζει στο πνευμα του Β'ΠΠ.φυσικα διαφορετικα εφε σε συγκριση με τα σημερινα "κομπιουτερίστικα"μιας και μιλαμε για ταινια του 1977.το μονο μειονέκτιμα η κακη ποιοτητα εικονας.