Ο Χάρι Πότερ και το κύπελλο της φωτιάς / Harry Potter and the Goblet of Fire (2005)

Επιτέλους βλέπουμε το Βόλντεμορτ με σάρκα και οστά, η συμπεριφορά των έφηβων, πια, παιδιών είναι πιο φυσική, η υποβλητική ατμόσφαιρα και το μυστήριο παραμένουν ακούραστα και αγέραστα και το φινάλε είναι το πιο σκοτεινό που έχουμε δει μέχρι στιγμής στη σειρά. Ενώ το θέμα του Βόλντεμορτ, έως και στη συγκεκριμένη συνέχεια φαινόταν πως είχε αρχίσει να ξεθωριάζει, μετά από το εκρηκτικό φινάλε της ταινίας, έχει κορυφωθεί και το τέλος... έχει μόλις ξεκινήσει Χορταστικό. Ωραία κωμικά στιγμιότυπα, γύρω από τη δύσκολη περίοδο της προεφηβείας, με πλούσια δυνατή δράση, συνεχές σασπένς, εντυπωσιακά ειδικά εφέ, ανεπανάληπτα γραφικά.

Αρκετά διασκεδαστικές οι αναφορές στα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα των παιδιών τις οποίες βρήκα απολαυστικές. Φραμπαλατζίδικο είναι το μέρος όπου ο Ρον και ο Χάρι, βαλμένοι από τώρα στης εφηβείας τα βάσανα και άσχετοι μέχρι τώρα από αισθηματικά, τα κάνουν θάλασσα προσπαθώντας να βρουν ντάμα για το χορό, θυμίζει έντονα τον Γούντι Άλεν του "Νευρικού εραστή" και πως όταν ο Ρον μαθαίνει πως η Ερμιόνη θα συνοδεύσει στο χορό τον Κραμ από φανατικός θαυμαστής του γίνεται θανάσιμος εχθρός του. Άριστη η σκηνοθεσία, ο ήχος επιβλητικός, τα σκηνικά φοβερά, εκπληκτική μουσική υπόκρουση, σκοτεινή ατμόσφαιρα και σ' αυτό, έντονες μάχες ανάμεσα στο καλό και στο κακό, έξυπνο χιούμορ, δυνατό υπερθέαμα, δημιουργική μαγεία που σε ταξιδεύει, ευρηματικά τρικ, καλογυρισμένες σκηνές, κατάφεραν να εκμεταλλευτούν στο έπακρο την εικόνα για να περάσουν το γενικό κλίμα που χαρακτηρίζει τον κόσμο του Χάρι Πότερ. Σεναριακά, υπάρχει μια σταθερή δομή με μικρές ατέλειες. Οι περισσότεροι χαρακτήρες είναι πολύ πετυχημένοι, ο Ρέιφ Φάινς κλέβει την παράσταση ως ο κακός μάγος, είναι εξαιρετικός, χαρισματικός (και κάτι παραπάνω) στο ρόλο του λόρδου Βόλντεμορτ, ο Μπρένταν Γκλίζον καλός κι αυτός στο ρόλο του Τρελομάτη Μούντι και η Μιράντα Ρίτσαρντσον στο ρόλο της αδιάκριτης δημοσιογράφου Ρίτα Σκίτερ έχει πλάκα, οι πρωταθλητές, ο Λούσιους (κι η ΜακΓκόναγκαλ όπως πάντα) και τα παιδιά έχουν μπει πολύ περισσότερο στο ρόλο τους.

Όλα δουλεύουν σαν καλοκουρδισμένο ρολόι, από το εντυπωσιακό εικαστικό κομμάτι μέχρι τις πολύ καλές ερμηνείες των δεύτερων ρόλων από τους βετεράνους Άγγλους θεατρικούς ηθοποιούς. Τρία πράγματα "χτυπάνε", κατά την γνώμη μου, κάπως άσχημα. Το ένα είναι ότι δεν εξηγούνται όσα θα έπρεπε από τον "Μούντι" στο τέλος, με αποτέλεσμα να μένουν αστήριχτα κάποια από τα όσα έκανε. Επίσης η σκηνή του νεκροταφείου ήταν σε κάποια σημεία πολύ πομπώδης. Τέλος, ο τσακωμός Χάρι-Ρον είναι ποιοτικά υποβιβασμένος. Όλα όσα σχετίζονταν με την σκηνή του χορού, από την άλλη, ήταν πραγματικά πολύ ωραία. Όπως και τα αγωνίσματα, εννοείται! Η υποβρύχια σκηνή ήταν εξαιρετική. Οι δίδυμοι Ουέσλι είχαν φοβερές ατάκες. Δεν έχει κάτι το πολύ τρομαχτικό, ίσως στο τέλος, στην σκηνή του νεκροταφείου, η αναγέννηση του Βόλτεμορ να σας ανατριχιάσει! Το μέρος της δολοφονίας του Σέντρικ και του θρήνου του Χάρι πάνω από το πτώμα είναι συγκλονιστική. Επίσης είναι απίστευτο πως οι φανταστικές εικόνες που περιγράφει η Ρόουλινγκ ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια μας εντυπωσιακά. Π.χ. παγκόσμιο πρωτάθλημα κουίντιτς. Πάντως, βλέπεται άνετα και ομολογώ πως ούτε που κατάλαβα πως πέρασαν δυόμιση ώρες. Πιστεύω ότι για να σου αρέσουν αυτού του είδους οι ταινίες πρέπει να είσαι φίλος του είδους. Αν είστε οπαδοί της μαγείας και της φαντασίας μην το χάσετε. 8.5/10!!!

Αρκετά καλή με όμορφη σκηνοθεσία, πολύ καλό cgi και τους πρωταγωνιστές να έχουν ωριμάσει πλήρως. Έβγαζε μία σκοτεινή και λυπηρή ατμόσφαιρα. Αν και αναπτύσσει επιτυχημένα τα συναισθήματα και την χημεία των χαρακτήρων μεταξύ τους, θα την χαρακτήριζα από τις λιγότερο αγαπημένες μου στο franchise.

  Show/hide text

δεν δουλευει..