Liar Liar (1997)

Πολύ "σεβαστική" και καθωςπρέπει ταινία.

Καλή για την εποχή της αλλά σχετικά βαριεστημένη για 25 χρόνια μετά.

5/10

Μου φάνηκε αρκετά υπερβολικός και δραματικός ο Carrey, δεν σκέφτηκε ποτέ να πει την μισή αλήθεια, και κάνει λες και ήρθε το τέλος του κόσμου, ακόμα και όταν γνωρίζει την πηγή του κακού. Δεν πείστηκα για την σοβαρότητα της κατάστασης, θεωρώ ότι ένας σοβαρός άνθρωπος, ακόμα και αν αρχικά σαστίσει με την κατάσταση, θα μπορέσει μέσα σε 2-3 ώρες να βρει λύση ή/και να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. Το παιδάκι πολύ κακό... για αυτό και όπως είδα στα γρήγορα λίγο δεν συνέχισε την πρακτική. Για να προλάβω κάποιον που θα λέει, μα καλά το παιδάκι θα κρίνεις τώρα ρε μεγάλε κριτή των πάντων, θα απαντήσω ότι σαν παιδί ξεκίνησε ο Culkin, o Hutcherson και πόσοι της Ντίσνει... Έχω δει σε καλύτερες κωμωδίες τον Κάρει. Δεν μου άρεσε 4/10

Καταπληκτική ταινία, φοβερό σενάριο, μας αποδεικνύει έμπρακτα ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει χωρίς να πει έστω ένα ψέμα στην ημέρα του, στην καθημερινότητά του και στην ζωή του γενικά, ακόμα και αθώο να είναι. Είναι στη φύση του εξάλλου, για να αποφεύγει άβολες καταστάσεις ή πιο σημαντικά πράγματα προσωπικής υφής, ή άλλων γενικών λόγων, ο άνθρωπος υποκύπτει στην αμαρτία και ξεστομίζει πολλές φορές ψέμματα που στη συνέχεια δεν μπορεί να πάρει πίσω κι όταν διαιωνίζεται και αναγκάζεται να πει το ένα πάνω στο άλλο και χάνει τον λογαριασμό, τότε άντε να ξεμπερδέψει. Πολλά τα μετανιώνει, θέλει να ανασκευάσει, να βρει δικαιολογίες, να απολογηθεί, αλλά πολλές φορές δεν γλυτώνει τις αρχικές γκάφες που έχει πει. Αυτό μου θύμισε και το μύθο του Αισώπου με τον ψεύτικο βοσκό. Ο ψεύτης δε γίνεται πιστευτός, ακόμα κι αν τύχει να λέει την αλήθεια, αυτό είναι αποδεδειγμένο, γιατί μπαίνει ο μηχανισμός της αμφισβήτησης από την μεριά των άλλων, οπότε σου δίνει ένα μάθημα το έργο και έχει αρκετά ηθικά διδάγματα που σου μεταφέρει, πέρα από τα κωμικά στοιχεία που σου εμπεριέχει μέσα, το ζουμί της υπόθεσης αυτό είναι. Τώρα, όσον αφορά το έργο, είναι υπέροχο, μία ευχή του γιου του στα γενέθλιά του, να σταματήσει ο μπαμπάς του να λέει ψέμματα για μία μέρα, θα του αλλάξει ριζικά τη ζωή του για ένα 24ωρο, και τις συναναστροφές με τους ανθρώπους τους οποίους εξαπάτησε και κορόιδεψε, αλλά θα τον επηρεάσει και σε προσωπικό επίπεδο και τις σχέσεις του με τον γιο του, ωστόσο στο τέλος έρχεται και η συγκινητική έκβαση των γεγονότων να ανατρέψει τα τεκταινόμενα. Ο ανεπανάληπτος Τζιμ Κάρεϊ, παίρνει για άλλη μία φορά τα ηνία της ταινίας επάνω του και παίζει έναν μοναδικό ρόλο, με απίστευτο γέλιο, κάποιες υπερβολικές τάσεις είχε, αλλά πάντα στο πλαίσιο της πλάκας, μία ευρηματική πλοκή, εξαιρετική σκηνοθεσία, περνάει τα μηνύματα τα κατάλληλα προς κάθε αποδέκτη, βλέπεται άνετα. 10/10!!!

αν κ παλια , παρα πολυ καλη ταινια!