Army of Darkness / Ο Στρατός του Σκότους (1992)

Μην ψάχνετε να βρείτε λογική και σοβαρότητα σ’ αυτή την τρελή αλλά φουλ διασκεδαστική ταινία μιας και ο Raimi, όπως και στο "Evil dead 2", κάνει ξεκάθαρα χαβαλέ, σατιρίζει κινηματογραφικά κλισέ και αυτοσαρκάζεται εμφανώς και ασυστόλως. Δυστυχώς όμως, το κέφι από μόνο του δεν καθιστά μια ταινία καλή και η παλαβομάρα του είναι εδώ μονίμως συνδεδεμένη με μια αισθητή αφέλεια, η οποία μάλιστα αγγίζει τα όρια της ανοησίας. Και αυτή η αφέλεια μοιάζει να μην προέρχεται μόνο από την παντελή αδιαφορία του για την ποιότητα της ταινίας του, αλλά και από έλλειψη έμπνευσης. Ο παραμυθένιος κόσμος που τοποθετεί ο Raimi τον ήρωά του είναι κάτι πρωτόγνωρο για το κοινό του σινεμά τρόμου αλλά δεν μας ξενίζει καθόλου! Μετά τις απαραίτητες συστάσεις και τις εισαγωγικές μονομαχίες όπου ο ήρωας Ash δείχνει δυναμικά τα δόντια του, περνάμε σε πιο ατμοσφαιρικά μέρη, σ’ εκείνα όπου αναζητά το Necronomicon στα απόκοσμα δάση μέσα στη νύχτα! Εκεί συμβαίνουν πράγματα και θάματα με εικόνες και γεγονότα που στερούνται λογικής αλλά εξακολουθούν να γοητεύουν κατά έναν μυστηριώδη τρόπο!

Κατόπιν εισερχόμαστε στην ξέφρενη τελική φάση όπου οι δύο στρατοί προετοιμάζονται για την τελική αναμέτρηση και το μέλλον τόσο του βασιλείου όσο και του ίδιου του Ash (που επιθυμεί να επιστρέψει στην εποχή του) θα εξαρτηθούν από την έκβασή της! Ωστόσο, είναι πολύ μικρό το budget για να στηριχτούν πάνω του οι απαιτητικές σκηνές της "μεγάλης" τελικής μάχης. Το αποτέλεσμα αποδεικνύεται ιδιαιτέρως κουραστικό για τα σημερινά δεδομένα. Απολαυστικός είναι και ο στρατός του σκότους αποτελούμενος κυρίως από νευρικούς, φωνακλάδες σκελετούς αλλά αυτός που ξεχωρίζει είναι ο ηγέτης τους, ο παραμορφωμένος κλώνος του Ash! Καλά εφέ, ωραία κουστούμια και εμπνευσμένες ατάκες είναι μερικά ακόμα χαρακτηριστικά του φιλμ που εγγυώνται την ψυχαγωγία μας, Τα καμώματα του Ash προκαλούν άφθονο γέλιο, με τον Bruce Campbell να πετσοκόβει με το αλυσοπρίονό του, να πυροβολεί με την καραμπίνα του και κυρίως, να το διασκεδάζει αφάνταστα. Εντέλει ήταν μία κωμική περιπέτεια, με ελάχιστα στοιχεία τρόμου.

Θετικά: Τα φαντεζί κουστούμια και εφέ, η ξέφρενη δράση, ή καταιγιστική και παρανοϊκή σκηνοθετική προσέγγιση, το επικό feeling, ο μνημειώδης χαρακτήρας του Ash που εγγυάται άφθονο χαβαλέ.

Αρνητικά: Ίσως η υπερβολικά παλαβή διάθεση που εμφανίζει η ταινία σε ορισμένα διαστήματα και που την κάνουν να δείχνει κάπως ακίνδυνη, ανάλαφρη και παιδική.

Συμπέρασμα: Ποικιλόμορφη ταινία με πετυχημένο ανακάτεμα κωμικών, φανταστικών και τρομακτικών στοιχείων και έναν ασύγκριτο πρωταγωνιστή που έχει γράψει τη δική του ιστορία στη horror σκηνή. Ικανοποιητικό τελείωμα μιας από τις σπουδαιότερες "cult" τριλογίες τρόμου. 7.5/10!!!