Χοντρός και Λιγνός / Stan & Ollie (2018)

Μια γλυκιά, αστεία και βαθιά συγκινητική απεικόνιση των χρόνων του λυκόφωτος δύο σούπερ σταρ της κωμωδίας. Γενιές και γενιές ανθρώπων, μικρών και μεγάλων, έχουν γελάσει με την καρδιά τους με τις όμορφες γκάφες και με τα ξεκαρδιστικά νούμερα που έμοιαζαν αβίαστα, αλλά ήταν σχεδιασμένα μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια του διδύμου, ένα από τα σπουδαιότερα που άφησαν εποχή στην ιστορία του κινηματογράφου. Μία όμορφη, κομψή και υπέρλαμπρη βιογραφία, που πέρα την αναδρομή της ζωής τους, τις συνεργασίες, τις γυναίκες τους, τα εσωτερικά προσωπικά προβλήματα με τους μικροτσακωμούς, τις παραστάσεις, τις επιθεωρήσεις, τις δουλειές τους, τις συνεργασίες τους, μιλάει και για τις ρίζες τους, αλλά και την πτώση την σταδιακή, αφού το γήρας και τα θέματα υγείας τους χτυπάνε την πόρτα, αλλά ζήσαν μία πλούσια και γεμάτη ζωή, γεμάτη δόξα, επευφημίες, αλλά και δυσκολίες στην καριέρα τους που σκιαγραφεί υπέροχα ο δημιουργός μέσα στην ταινία. Εξερευνά τους ανθρώπους πίσω από τους θρύλους, με το σενάριο του Pope να αποκαλύπτει τις αλήθειες πίσω από αυτές τις τεράστιες κινηματογραφικές περσόνες δείχνοντας μας, ότι ενώ το δίδυμο στη δουλειά ήταν αχώριστο, εκτός φακού ήταν απλώς φιλικοί, όπως δύο συνάδελφοι. Δεν ήταν ποτέ πραγματικά κοντά, μέχρι που ξεκίνησαν τις περιοδείες και ζούσαν με τα λιγοστά τους χρήματα. Μπορεί να μην μαθαίνουμε τα πάντα για την σχέση τους, καθώς δεν βλέπουμε το πώς ξεκίνησαν και πώς γνωρίστηκαν, ωστόσο με ένα παλιομοδίτικα γλαφυρό τρόπο μαθαίνουμε ενδιαφέρουσες πληροφορίες για την διαδρομή τους.

Το χρονικό της άλλοτε συγκινητικής και άλλοτε αιώνιας άσπονδης αλλά ανέμελης φιλίας τους είναι γεμάτο σκαμπανεβάσματα, με πικρίες και ενοχές για τις χαμένες ευκαιρίες του παρελθόντος να έρχονται μοιραία στην επιφάνεια. Η ταινία από άποψη αισθητικής να ξυπνά αναμνήσεις σε όσους την έζησαν, ή να δημιουργεί μία εικόνα της εποχής στους νεότερους, ενώ κατορθώνει να συλλάβει κάτι από την αθωότητα, τον επαγγελματισμό και το φιλότιμο δυο ανθρώπων που πέρα από το ταλέντο και το χάρισμά τους παρασέρνουν σε γέλια το κοινό και δεν έπαψαν ποτέ να είναι κατά βάθος δύο απλοί εργάτες της βιομηχανίας του θεάματος που το μόνο που ήθελαν είναι να συνεχίσουν να κάνουν αυτό που ήξεραν να κάνουν καλύτερα. Η όμορφη αύρα που έβγαζαν σε συνδυασμό με τη μεταδοτική χημεία τους, τα υπέροχα ασπρόμαυρα καρτουνίστικα σωματικά παιχνίδια, είναι μία χρονομηχανή που σας στέλνει σε ένα πιο αθώο παρελθόν. Δεν υπάρχει κωμικός που δεν επηρεάστηκε από τον Χοντρό και τον Λιγνό. Η σκηνοθεσία του Baird είναι σφιχτοδεμένη, στο πνεύμα της εποχής και απίστευτα κομψή με ζεστά χρώματα. Το δίδυμο ανήκε στους λίγους σταρ του βωβού κινηματογράφου που επιβίωσε και έλαμψε στην εποχή του ομιλούντος κινηματογράφου, με τη χρήση των λογοπαίγνιων στα έργα τους.

Η ανατριχιαστική ομοιότητα που πετυχαίνουν οι Steve Coogan, John C. Reilly είναι απίστευτη και μοναδική με εξαιρετική χημεία -μοιάζουν να έχουν γεννηθεί για να υποδυθούν τους συγκεκριμένους ρόλους- σε σημείο να νομίζουμε ότι βλέπουμε τους αληθινούς κι όχι τους ενσαρκωτές τους. Καταφέρνουν να κρατήσουν στην εντέλεια την πολυπόθητη λεπτή ισορροπία: να μη ξεφύγουν, να μη γίνουν καρικατούρες και υπερβολικοί κι αυτό το ριψοκίνδυνο εγχείρημα το έφεραν εις πέρας με τεράστια επιτυχία. Δίπλα τους, οι Shirley Henderson και Nina Arianda (πραγματικά ξεκαρδιστική ως αυταρχική κυρία Laurel), στους ρόλους των προστατευτικών αλλά τόσο διαφορετικών συζύγων τους, όχι μόνο αποδεικνύονται αντάξιες ερμηνεύτριες, αλλά σχεδόν κλέβουν την παράσταση, συχνά επιφυλάσσοντας εκείνες την απαραίτητη κωμική ανάσα. Το Stan & Olie παρουσιάζει ένα εύστοχο πορτρέτο της δυνατής -και τρικυμιώδους- φιλίας των δύο αντρών, ενώ παράλληλα αποτίνει έναν συγκινητικό φόρο τιμής σε αυτούς τους θρύλους της κωμωδίας. 9/10!!

Πολυ  ωραια  ταινια, γεματη  συγκινηση  και  πολυ  καλους  ηθοποιους.Παιδια  σας  ευχαριστουμε  για  τις  προβολες.