Unstoppable / Ασταμάτητο (2010)

Θυμίζει συνειρμικά το παλαιότερο του The Taking of Pelham 123- που τρέχει με ιλιγγιώδεις ταχύτητες, κρατώντας σε εγρήγορση τους θεατές, από το πρώτο λεπτό μέχρι και το τελευταίο. Η δράση είναι εντυπωσιακή, το υπερθέαμα εντυπωσιακό, η περιπέτεια ασύλληπτη και το σασπένς αυξάνονται όσο η ώρα περνά ενώ το αψεγάδιαστο σενάριο σε κάποιες σκηνές, σε συνδυασμό και με το «ακούραστο» μοντάζ και τους γρήγορους χρόνους του, σου κόβει πραγματικά την ανάσα. Ως γενική ιδέα δεν είναι πολύ μακριά από το Speed, αλλά κι αυτό να μην υπήρχε, η αλήθεια είναι ότι δεν θα την έλεγες πρωτότυπη. Τι πιο εύκολο να σκεφτεί κανείς από ένα τρένο που δεν σταματάει με τίποτα, και δύο τύπους που είτε θα γίνουν ήρωες, είτε θα τους φάνε οι ράγες. Οι εξομολογήσεις μεταξύ των ηρώων απλά καλύπτουν τα ενδιάμεσα κενά, οι θηλυκές υπάρξεις είναι στο σύνολο τους άκρως διακοσμητικές και το μόνο που επιθυμείς είναι η κάμερα να επιστρέψει αμέσως στις ράγες και στο ακυβέρνητο τρένο.

Ο Tony Scott όμως αποδεικνύεται, για άλλη μια φορά, μάστορας στο να κάνει μια περιπέτεια να μυρίζει κλασική και να ανταποκρίνεται σε κάθε είδους θεατή, κάθε ηλικίας, κάθε προτίμησης. Το Ασταμάτητο δεν σε φλομώνει με κασκάντες που αδυνατείς να χωνέψεις, ούτε φορτώνεται σκηνοθετικά με ψηφιακά εφέ. Και τα δύο αυτά τα παρέχει, αλλά τα κρύβει επιμελώς, βάζοντας σε στην ψευδαίσθηση πως αυτό που βλέπεις είναι αληθινό. Με εξαιρετικά εφέ κι εναλλαγή σκηνών πάντα εκεί που πρέπει, η ταινία μοιάζει από πολύ νωρίς να παίρνει τον εαυτό της πολύ σοβαρά. Με λίγες πινελιές «χαρακτήρα», οι ήρωες έχουν γίνει οικείοι, αλλά όχι και χολιγουντιανά φορτικοί. Το σενάριο εμπλουτίζεται με τεχνογνωσία που πείθει για την αληθοφάνεια της, κάτι που συνδυάζει με την ουσία της πλοκής και σε βάζει στο κόλπο της αληθινής διάστασης ενός παρόμοιου γεγονότος. Θαυμαστό είναι και το γεγονός πως «πίνεται μονοκοπανιά». Μπαίνει άμεσα στο θέμα, χωρίς σάλτσες και περιαυτολογίες, έχει μικρή αλλά στιβαρή και γεροδεμένη διάρκεια, και λεπτό με λεπτό αυξάνει την αδρεναλίνη, χωρίς να σου χαρίζει μία ανάσα εκτός οθόνης. 9/10!!!

Την ειχε χθες στην Tv αλλά επειδη ηταν αργα μπηκα να την δω σημερα εδω.

Αρκετά καλή ταινια. Εχει μια αγωνία όχι κατι τρομερό. Επίσης, σιγά τον Denzel Που αναφερεστε ολοι....

Και χωρις αυτον η ταινία μια χαρα θα ήταν. Το έκαναν να φαίνεται και λίγο σαν ντοκιμαντέρ προβαλλοντας συνέχεια αποσπασματα από δελτία ειδησεων (οχι αληθινα), δεδομενου οτι το σεναριο βασίζεται σε αληθινή ιστορία.

Μια χαρα, δειτε την!

μια χαρα ταινια είναι για το ειδος της. περιπετεια, αγωνια με ακυβερνητο τρενο.

δεν περιμενα θαυματα, περασα ευχαριστα