Salt (2010)

η Αντζελίνα Τζολί σε ρόλο θηλυκου Ραμπο ή τουλαχιστον ως alter ego κάποιων εκ των Τσακ Νορρις, Τζεισον Σταθαμ, Στηβεν Σηγκαλ. Χοντροκομμενο σενάριο, ισχυρες δόσεις αφελών αμερικανικων διαλόγων, σκηνές δρασης που θα ικανοποιήσουν 15χρονα και η εκ των ουκ άνευ αμερικανιά παντανού παρουσα. ΟΚ βλέπεται για ένα ξενοιαστο δίωρο αλλα πραγματικά λυπαμαι για την εκθαμβωτική Τζολί που εδω απαρνιέται την πληθωρική θηλυκότητα της για το χατιρι ενός ανόητου ρόλου.

Αριστοτεχνικά και καθηλωτικά φτιαγμένη σπιντάτη κατασκοπευτική περιπέτεια με εξαιρετική μυστηριώδης υπόθεση, μπόλικες μεν υπερβολές και κλισέ του είδους, αλλά άρτια δομημένα μέσα στην ξέφρενη και καταιγιστική δράση, σχεδόν δύο ώρες σου υπόσχεται απολαυστικό υπερθέαμα και χορταστική ροή που θα σε εκστασιάσει. Το μενού τα περιλαμβάνει όλα: φουλ πιστολίδια, απίστευτο ξύλο, μπουνίδια, μαχαιρώματα, εντυπωσιακές εκρήξεις. Ο μοναδικά σαγηνευτικός συνδυασμός θηλυκού Τζέιμς Μποντ και Τζέισον Μπορν που τα βάζει με όλους και με όλα, γλιτώνοντας με μια-δύο γρατζουνιές, με την Αντζελίνα Τζολί να τα “σπάει“ κυριολεκτικά και να είναι η κατάλληλη σούπερ πράκτορας γι' αυτό τον ρόλο κι αυτή την θέση. Είναι μια ανίκητη μηχανή θανάτου, μια δύναμη της φύσης και συνεπώς ανταποκρίνεται πλήρως στις απαιτήσεις του ρόλου. Είναι γεννημένη για action movies, καθώς συνδυάζει την ελκυστική εμφάνιση με τον απαραίτητο τσαμπουκά, και είναι και τέλεια ηθοποιός.

Η ίντριγκα γυρνάει από την ανάποδη και κορυφώνεται εντελώς παραμυθένια, ο ρυθμός είναι γρήγορος, οι χιλιάδες σφαίρες πέφτουν σα χαλάζι, το θέαμα είναι πλούσιο, η πλοκή ασταμάτητη, οι σκηνές καταδίωξης κόβουν την ανάσα, το απρόβλεπτο τέλος σε συναρπάζει. Με μεθοδικά ενορχηστρωμένες σκηνές ατελείωτου κυνηγητού σε όλες τις εκφάνσεις του, φαντασμαγορικές κασκάντες και άψογα χορογραφημένες μονομαχίες προσφέρει χαλαρή διασκέδαση. Η αμφιβολία και η εκκρεμότητα είναι η πεμπτουσία του σασπένς, καθώς στο μεγαλύτερο μέρος του δε γνωρίζουμε τις προθέσεις και την πραγματική ταυτότητα του ήρωα. Μάλιστα, παρά την γενικότερη σοβαροφάνεια, σε ορισμένες περιπτώσεις ειρωνεύεται υπογείως κάποια πράγματα μ' ένα τόνο σατιρικό και αυτοσαρκασμού. Ο Αυστραλός σκηνοθέτης Φίλιπ Νόις πατά το γκάζι στην τσίτα, αφήνοντας ελάχιστο χώρο για να ανασάνουμε. Την προτείνω ανεπιφύλακτα, την βλέπεις απροβλημάτιστα. 10/10!!!

ωραία ταινία. ξεκινά λίγο μονότονα αλλα΄σε κερδιζει όσο περνά η ώρα και αρχίζει η δράση. αξίζει να τη δείτε.