Αθάνατοι / Immortals (2011)

Μπορεί να έχουν κατακρεουργήσει την ελληνική μυθολογία και να ξαναγράφουν οι δημιουργοί την ιστορία του Θησέα, αλλά αν εμβαθύνεις στις λεπτομέρειες χάνεις την ουσία, όπως λέει και ο σοφός λαός "βλέπει το δέντρο αλλά χάνει το δάσος". Γνωρίζουμε ότι όσες γυρίζουν αυτού του είδους, ποτέ δεν θα είναι πιστές αντιγραφές, αλλά παραποιημένες πλοκές, με πολλές δόσεις επιστημονικής φαντασίας, για να έχει όμορφη κινηματογραφική θέαση. Αν το δεις με γνώμονα ότι πολλά στοιχεία παραλείπονται και δε πάνε by the book τότε ναι σε απογοητεύει, αν το δεις ωστόσο ως μία φαντασμαγορική και συναρπαστική περιπέτεια, με χορογραφημένες πολεμικές σκηνές δράσης, δηλαδή κινηματογραφικά σίγουρα θα σε εντυπωσιάσει. Εγώ επειδή το βλέπω με τη δεύτερη κοπιά έχω να πω ότι ήταν υπερθέαμα και διασκεδάζεις βλέποντάς το χωρίς να μπαίνεις στην ουσία και επενδύοντας απίστευτα στα μοναδικά και άρτια οπτικά και ηχητικά εφέ.

Καταφέρνει να φτιάξει ένα πρωτότυπο σύμπαν σε μνημειώδη κλίμακα όπου χωριά βρίσκονται σε πανύψηλους βράχους και ακρωτήρια, με θέα απέραντες πεδιάδες και εγκαταλελειμμένες εκτάσεις κάτω από τον τεράστιο ουρανό στον οποίο κατοικούν οι θεοί. Ένας κόσμος που καμία σχέση δεν έχει με την Ελλάδα βέβαια, αλλά υποστηρίζεται από μια εξαιρετική καλλιτεχνική επιμέλεια. Οι σκηνές όπου οι – νεότατοι όλοι τους παρακαλώ! - Ολύμπιοι Θεοί μπαίνουν στη μάχη είναι και οι πιο συγκλονιστικές της ταινίας, γεμάτες εφετζίδικα ακροβατικά και λουσμένες σε αγνό… ψηφιακό αίμα, μία splatter υφή, τη στιγμή όπου λαμβάνει χώρα η αδυσώπητη αναμέτρηση ανάμεσα στον Θησέα και τον Υπερίωνα και η σκληρή αναμέτρηση των αντίπαλων στρατών που ζέχνουν από βαρβατίλα.

Συνδυάζει χρώματα και υφή με γυαλιστερό και απόκοσμο τρόπο, επιχειρεί τολμηρούς συνδυασμούς εικονογραφίας από πάμπολλα στυλ, ενώ δεν περνάνε απαρατήρητα τα λίγο φτιαχτά ημίγυμνα -επίτηδες- καλλίγραμμα σώματα των ανδρών, που επιδεικνύει ο δημιουργός μετά παρρησίας. Στο ερμηνευτικό κομμάτι, ο γερόλυκος Mickey Rourke ως αιμοδιψής κι αρχέγονος Βασιλιάς Υπερίωνας, η πανέμορφη Freida Pinto ως παρθένα μάντισσα Φαίδρα (μιλώντας τα ελληνικά με προφορά τουρίστριας ) και, κυρίως, ο πολλά υποσχόμενος, θαρραλέος και πολύ πειστικός και στο ύφος Henry Cavill ως ατρόμητος Θησέας, συνθέτουν ένα… αξιόμαχο πρωταγωνιστικό τρίο. Διάβασα ότι ο Henry Cavill αρνήθηκε να του προσθέσουν μυς μέσω της ψηφιακής τεχνολογίας κι όπως δήλωσε ο Mickey Rourke, ο Cavill έκανε καθημερινά 2.000 κάμψεις πριν βγει μπροστά στην κάμερα, ενώ ο Luke Evans έχασε 13μιση κιλά για να παίξει τον Δία. 8/10!!!

Δεν αξίζει τπτ κρίμα...

Η ταινια ειναι καλή, και πρέπει να τη δει κανείς ως ταινια που αντλεί έμπνευση και στοιχεία απο την αρχαία ελληνική μυθολογία και οχι ως οπτικοποιημένη μεταφορά της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας.

Η απόρριψη της ταινίας απο κάποιους επειδή δεν ειναι και καλά ακριβείς οι μυθολογικές αναφορές ειναι μια προσέγγιση εκτός θέματος. 

Χωρια που άμα ρωτήσεις τους σύγχρονους Έλληνες, φαντάζομαι υπάρχουν πολλοί που θα δυσκολευτούν να ονοματίσουν και τους 12 θεούς του Ολύμπου. 

Και ναι, οι θεοί ήταν και αθάνατοι και νέοι , αυτό τους χαρακτήριζε στη μυθολογία μας. Απλά δεν είχαν(στην ταινια)  τα μούσια που έχουμε συνηθίσει.

Επι της ουσίας τώρα, ο Μίκυ Ρουρκ, για μένα δίνει ρέστα, η αισθητική της ταινίας , με τις ενδυματολογικές αναφορές σε διάφορους πολιτισμούς , η χορογραφία των σκηνών μάχης με το διαφορετικό χρονισμό θνητών - θεών, η μόνιμη αίσθηση ότι όλα γίνονται σούρουπο, δίνουν ενα ιδιαίτερο στυλ που με τον καιρό θα εκτιμηθεί περισσότερο.