Η συμμορία των έντεκα / Ocean's Eleven (2001)

Αξιοζήλευτο και αντάξιο του Λας Βέγκας all-star καστ, αντίστοιχο με την αυθεντική εκδοχή του 1960 του Λούις Μάιλστοουν, με ένα σενάριο προσαρμοσμένο στην πραγματικότητα του 2000. Η ευχάριστη έκπληξη όμως, είναι ότι δεν πρόκειται απλά για μια ταινία με όμορφους πρωταγωνιστές. Έχει χιούμορ, πανέξυπνες ατάκες, καλοστημένη υπόθεση και ένα καταπληκτικό soundtrack, ενώ με όπλα το ειρωνικό χιούμορ, κάποια σεναριακά "στανταράκια" κλισέ και μια hi-tech, όσο και νοσταλγική αλά 1960 αισθητική ο Σόντερμπεργκ σίγουρα τα καταφέρνει να μας εντυπωσιάσει. Η ταινία έχει ένα ευχάριστο συναίσθημα κι έναν πετυχημένο συνδυασμό στυλ κι έντονης προσωπικότητας. Η πλοκή ξετυλίγεται όμορφα και καλοσχεδιασμένα. Η ληστεία ξεδιπλώνεται σταδιακά με τα σημαντικότερα στοιχεία της ν’ αποκαλύπτονται στον θεατή άλλα κατά τη διάρκεια κι άλλα μετά το πέρας της ληστείας καταφέρνοντας έτσι να κρατήσουν το ενδιαφέρον του αμείωτο.

Ο συνδυασμός είναι πραγματικά επιτυχημένος και το πιο εντυπωσιακό απ’ όλα είναι πως κατάφεραν να συνυπάρξουν και να δέσουν τόσο πολύ τόσα μεγάλα ονόματα. Ο καθένας στο ρόλο του είναι με μια λέξη άψογος. Λες κι ο ρόλος του καθενός είναι κομμένος και ραμμένος στα μέτρα του. Σύμφωνα με το στυλ, την προσωπικότητα, τον χαρακτήρα και τη γοητεία του καθενός. Το δραμεντί πάντρεμα των Τζορτζ Κλούνεϊ-Μπραντ Πιτ-Ματ Ντέιμον-Τζούλια Ρόμπερτς είναι γοητευτικό, εκρηκτικό κι ακαταμάχητο, αν κι αυτό που τελικά τους ενώνει είναι η στιβαρή κι αδιόρατη παρουσία του Άντι Γκαρσία στον ρόλο του άτυχου ιδιοκτήτη των καζίνο. Οι χαρακτήρες δείχνουν να ευχαριστιούνται αυτό που κάνουν και ν’ απολαμβάνουν κάθε στιγμή. Ο καθένας με το δικό του γνώρισμα, μπλέκει σε μια αλλεπάλληλη ανταλλαγή ατακών, που είναι κι αυτές που προσδίδουν τον χαρακτηρισμό της κωμωδίας στο όλο εγχείρημα, πράγμα που καταφέρνει να μας κάνει να συμπαθήσουμε όλο και πιο πολύ τους ήρωες και παρά την εγκληματική τους δράση, να παίρνουμε το μέρος τους και να λέμε ότι καλά κάνουν ότι κάνουν. Δράση, περιπέτεια, κωμικά στοιχεία κι ένα δυνατό καστ, η ταινία καταφέρνει να ξεφύγει από τον προσδιορισμό του remake και ν’ αποκτήσει δική του ταυτότητα. 9/10!!!

ταινιαραααα απλα η καλυτερη

Έπρεπε να περάσουν σχεδόν 20 χρόνια απο τότε που προβλήθηκε στις κινηματογραφικές αίθουσες για να την παρακολουθήσω...και δυστυχώς αποδεικνύεται πως μάλλον καλά έκανα τόσο καιρό που δεν την είχα δει..!!Με γνώμονα αυτά που είχα ακούσει,αυτά που είχα διαβάσει και άρα αυτά που περίμενα να δω, η ταινία με απογοήτευσε..Υπέρ του δέοντος φλύαρη κ άνευρη κ όταν τελικά μπήκε στο "ζουμί" ο τρόπος ήταν τόσο ερασιτεχνικός!

Η συμμορία των 11 αποδεικνύεται πως είναι τελικά συμμορία των 3 και οι υπόλοιποι είναι περίπου κομπάρσοι..

Θα περίμενε κανείς με τόσα εγνωσμένης αξίας ονόματα να συμμετέχουν στην ταινία πως θα έβλεπες ερμηνείες ωραίες και αξιοποίηση τους απο το σκηνοθέτη σε βαθμό που να δικαιολογεί τη συμμετοχή αυτών των συγκεκριμένων ηθοποιών και όχι κάποιων άλλων αγνώστου προελεύσεως και αξίας..οι ηθοποιοί στην ταινία είναι σχεδόν διακοσμητικοί,δεν προσφέρουν κάτι το σπέσιαλ είτε ερμηνευτικά είτε απο δράση που να αιτιολογεί την ύπαρξη του Πίτ,του Κλούνει και του Ντείμον κ όχι ας πούμε του Μπάμπη,του Τάκη κ του Σάκη που μόλις τελείωσαν μια σχολή υποκριτικής κ ψάχνουν για δουλειά...συμπέρασμα?Περαν του να αποτελούν κράχτες για προσέλευση κοινου οι συγκεκριμένοι ηθοποιοί στην ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ταινία δεν προσφέρουν τίποτα παραπάνω απο ότι θα πρόσφεραν άλλοι πιο άσημοι ηθοποιοί (ταλαντούχοι κ αυτοί όμως εξίσου).Ευθύνη ξεκάθαρα σκηνοθετική που δεν εκμεταλλέυτηκε την παρουσία τους όπως κ όσο θα έπρεπε!

Απο κει και πέρα το σχέδιο μπάζει απο παντού κ στηρίζεται στην "πετυχημένη" τακτική-στρατηγική πως την κρίσιμη στιγμή άλλοι εξωγενείς παράγοντες θα δράσουν όπως οι συμμορίτες επιθυμούν κ όχι όπως η λογική ή το ένστικτό της στιγμής προστάζει!!

Αστεία πράγματα τελείως να κινούνται μ'αυτόν τον ατσούμπαλο τρόπο για τόσες μέρες στο καζίνο κ να περιμένουν πως τόσες κάμερες δεν θα "πιάσουν" τίποτα που να τους προδίδει...βασικά ούτε καν να κινούνται μέσα σε αυτόν το χώρο θα έπρεπε δίχως κάλυψη (μια μεταμφίεση ας πούμε) αλλά τέλος πάντων..Έπειτα οι τύποι αποδρούν με ένα μεταφορικό μέσο το οποίο εννοείται δεν εξηγήθηκε ποτέ πως αποκτήθηκε και το οποίο μεταφορικό μέσο πρέπει να μας πείσει έμας κ καλά πως σε όλη του τη διαδρομή μέχρι το κρυσφήγετο τους,έτσι μιας κ είναι ένα τόσο διακριτικό κ καθημερινό όχημα...θα περάσει απαρατήρητο απο αυτόπτες μάρτυρες κ κάμερες ασφαλείας κ θα χαθεί μέσα στην κίνηση δίχως κανείς να παρατηρήσει κάτι περίεργο...ΕΛΕΟΣ!!!

Η Τζούλια Ρόμπερτς γιατί συμμετείχε δεν κατάλαβα..εν τω μεταξύ αν προσέξετε το πρώτο πλάνο της όταν κατεβαίνει τα σκαλιά έχει μια φοβία στο βλέμμα της μην πέσει κ γρεμοτσακιστεί...ωραίο μοντάζ που το άφησαν όμως έτσι μπραβο!!

Ο Γκαρσία είναι ο μοναδικός που για μένα έπαιξε πολύ καλά,ήταν άκρως πειστικός στον ρόλο του.

Ο Κλούνει ήταν ξεκάθαρο πως είχε το πρώτο ρόλο απο όλους τους ηθοποιούς κ μετά απο κοντά ερχόταν ο Πίτ με τον Ντέιμον..μετά απο αυτούς το χάος!!

Απο τα ελάχιστα που μου έκαναν λογικά στο έργο ήταν η τελευταία σκηνή με την παρακολούθηση....γεγονός που με βάζει σε ένα τρυπάκι να δω κ τη συνέχεια!

τέλεια, τέλεια, τέλεια! μια ομάδα εκπληκτικών  ηθοποιών, μια γρήγορη σκηνοθεσία, ένα έξυπνο σενάριο, συνθέτουν μια υπέροχη ταινία.