Twisters (2024)

Μια αρκετα καλη επανακυκλοφορια του Twister (1996). Το διαφορετικο εδω ειναι οτι η εξελιξη της τεχολογιας δινει  εντυπωσιακα σκηνικα  αποτελεσματα. Περασα ευχαριστα 2 ωριτσες. 

Η ταινία είναι αξιοθέατη. Την είδα σε εκπληκτικής αισθητικής περιβάλλον καλοκαιρινού σινεμά στο πανέμορφο νησί της Σάμου και ικανοποίησε απόλυτα τις προσδοκίες μου. Μου προσέφερε δύο ώρες κινηματογραφικής διασκέδασης χωρίς περαιτέρω αναζητήσεις και προβληματισμούς . Με αυτή την οπτική βλέπεται ευχάριστα . Όποιος αναζητεί εμβάθυνση στους χαρακτήρες και σεναριακή πρωτοτυπία να την αποφύγει. Αυτός που επιθυμεί αποκλειστικά την διασκέδαση , να την δει ανενδοίαστα. Βαθμολογία 7/10.

Καλή στην αρχή, αλλά βαρέθηκα όταν μπήκε αυτός ο Ταιλερ και η ομάδα του. Μέτρια.

Καμποϊλίκια και ανεμοστροβίλια. Κατηγορίας Star, βλέπεται χωρίς ιδιαίτερους προβληματισμούς. 

Τίμια ψυχαγωγική περιπέτεια καταστροφής, στην οποία αντιπαρατίθενται οι φυσικές καταστροφικές δυνάμεις με τους επιστήμονες και τους ατρόμητους ανθρώπους της περιπέτειας, με κάμποσες νύξεις περιβαλλοντικής και αντικαπιταλιστικής αφύπνισης, χωρίς διδακτισμούς και μεγαλοστομίες, ενώ αναδεικνύει το θεόρατο μέγεθος των τυφώνων και της μανίας της φύσης που ενισχύονται λόγω της κλιματικής αλλαγής. Η υπόθεση είναι απλή και ίσως και λίγο επαναλαμβανόμενη, ενώ θα μπορούσε να ήταν και με μικρότερη διάρκεια, κόβοντας κάποια περιττά σημεία σε κάποιες χαζοκοντρούλες, ανούσιες εφηβικές συζητήσεις και γενικά το ερωτικό τρίγωνο που κάνει δειλά-δειλά την εμφάνισή του, διανθίζοντας την πλοκή με μια πιο γειωμένη και ενίοτε γλυκανάλατη πτυχή για να ξεδιπλώσει όταν θέλει να κάνει ένα διάλειμμα από την ανελέητη μάχη με τους ανεμοστρόβιλους. Το τρωτό επίσης, σημείο του “Twisters” είναι τα κλισέ που παρατηρούνται παντού, από την προβλέψιμη εξέλιξη που ακολουθεί η ιστορία και την εύκολη λύση μέχρι τους διαλόγους και τους χαρακτήρες. Το αποκορύφωμα ωστόσο έρχεται στα ενοχλητικά τραγούδια που επέλεξε ο μουσικός διευθυντής της ταινίας που κάνει το έργο αντικλιματικό και κάνει να απευθύνεται μόνο σε μικρές ηλικίες με-παρατεταμένες-εφηβικές ανησυχίες.

Η ταινία αποτελεί συγκερασμό ετερόκλητων στιλ, καθώς ξεκινά ως ένα καθαρόαιμο σασπένς θρίλερ με γερές δόσεις δράσης, προτού εξελιχθεί σε υπαρξιακό δράμα με έντονες rom com πινελιές. Μίξη που πετυχαίνει όχι μόνο εξαιτίας του πηγαίου ταλέντου του σκηνοθέτη, αλλά και χάρη στις καθοριστικές ερμηνείες των Τζόουνς-Πάουελ, οι οποίοι ισορροπούν άνετα μεταξύ των… θυελλωδών αλλαγών στις διαθέσεις των χαρακτήρων τους. Το καστ συνολικά στέκεται στο ύψος των περιστάσεων (αν και υπάρχει ανεπαρκής εξέλιξη κάποιων χαρακτήρων), χωρίς τρομερές ερμηνείες βέβαια, αλλά συνετές, με χημεία και τις απαραίτητες δόσεις τρέλας των κυνηγών καταιγίδων. Ωστόσο, η ταινία, αποφεύγει να εμβαθύνει στις αιτίες των ανεμοστρόβιλων και των καταστροφών που προκαλούν, και περιορίζεται μονάχα στην εντυπωσιακή τους απεικόνιση. Ο Isaac Chung μας καλωσορίζει στην κινηματογραφική του περιπέτεια με ένα καταστροφικό και πλούσιο σε αδρεναλίνη χτύπημα του επώνυμου φονικού ανεμοστρόβιλου. Και όπως αποδεικνύεται, τα εναρκτήρια λεπτά είναι ένα δείγμα πλήρως αντιπροσωπευτικό της συναρπαστικής συνέχειας, καθώς το “Twisters” μας παρασέρνει σε μια δίνη αγωνιώδους δράσης. Η ένταση που την περιβάλλει και τα επιβλητικά εφέ -που έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο και κλέβουν την παράσταση- προσδίδουν ένα τρομαχτικό θέαμα (οι ανεμοστρόβιλοι φαίνονται αληθινοί, τρομαχτικοί και σωστά φτιαγμένοι-δομημένοι). Συνολικά είναι μια φρέσκια, ολοκληρωμένη κινηματογραφική εμπειρία, γεμάτη χάος, όλεθρο διανθισμένο με λίγο χιούμορ, μπόλικη πώρωση και εφηβικά ρομάντζα. 7/10!!!

Περιπετειώδες και τίμιο σε αυτό που περιμένεις ή και εχεις δει ηδη σέ αλλες παρόμοιες παραγωγές. Μικρές επιμέρους πρωτοτυπίες και εμπνεύσεις(και καγκουριές) δεν αλλαζουν την κατασταση. Παντως θα το ξαναπω : η ταινία δεν ξεγελάει κανενα ουτε περνιεται για κατι διαφορετικό απο αυτο που ειναι. Δυο ωρες με καλα εφε και ενα επιπεδο σεναριο. 5/10