Madame Web (2024)

Το Madame Web είναι η τέταρτη spinoff ταινία από το Spider-Man. Μία διασκεδαστική γυναικεία μεταφυσική υπερηρωική περιπέτεια φαντασίας, που ικανοποιεί τουλάχιστον στα δύο τρίτα του. Σαν τον περίπλοκο ιστό της που προσπαθεί να πλέξει μέσα σε ένα γεμάτο αντιφάσεις σύμπαν, η ταινία μοιάζει να μπερδεύει ακόμα περισσότερο τον θεατή, με τη σκηνοθεσία της Σ. Τζ. Κλάρκσον να προσπαθεί να βγάλει νόημα από ένα χαοτικό σενάριο. Πρόκειται για μια ταλαιπωρημένη ταινία (όχι ότι δεν βλέπετε), που δεν βρίσει εύκολα τα πατήματά της, όπως και την ταυτότητά της. Παντελώς ασύνδετο, άναρχο και προβλέψιμο στόρι, απουσιάζουν οι υπερηρωικές μάχες, κάνοντας μία τεράστια εισαγωγή, χωρίς να μπαίνει ποτέ στο κυρίως θέμα. Η μίξη/εναλλαγή των σκηνών των οραμάτων με την πραγματικότητα, έχει κάποιο σασπένς και ενδιαφέρον γενικά. Το σενάριο είναι η αδυναμία του φιλμ καθώς δεν ενδιαφέρεται ούτε να δώσει τις πειστικές απαντήσεις για τη σχέση των τριών κοριτσιών με τον κακό του φιλμ, ούτε να χτίσει μια υποτυπώδη πλοκή για να ξεδιπλωθεί το καλοφτιαγμένο θέαμα που υπογράφει η Κλάρκσον.

Η παρουσία της Ντακότα Τζόνσον και ορισμένες έξυπνες ιδέες, που σπάνε τα κλισέ και τις γνωστές συνταγές, δεν δείχνουν, ωστόσο, αρκετές για να εξασφαλίσουν μια ιδιαίτερη πορεία στο σύμπαν των υπερηρωικών ταινιών. Η ελαφρύτητα της και ότι δεν προσπαθεί, ευτυχώς, να πάρει τον εαυτό της πολύ σοβαρά την κάνουν εύκολη στην παρακολούθηση. Οι ερμηνείες του καστ δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο, δεν ευθύνονται σε κάτι οι ηθοποιοί που το σενάριο ήταν άχρωμο, άοσμο και άγευστο (btw, οριακά υπάρχουν ως superheroes στην ταινία σε οράματα). Ο Ταχάρ Ραχίμ, δίνει από τις χειρότερες ερμηνείες στην καριέρα του στο ρόλο του κακού Ιζίκιελ που ποτέ δεν ξεπερνά μια αδιάφορή και χάρτινη καρικατούρα. Οι λίγες σκηνές δράσης που είχε το έργο ήταν τίμιες και θύμιζαν τις αντίστοιχες των comic book ταινιών της δεκαετίας του 2000 (υπάρχουν 2-3 σκηνές απολαυστικής περιπέτειας), αλλά γενικά η δυναμική για να αναδειχθούν σε κάτι το πραγματικά εντυπωσιακό ήταν περιορισμένες. Δεν είναι ότι το "Madame Web" δεν βλέπεται, μέσα στην μετριότητα του έχει καλά στοιχεία και είναι σχετικά διασκεδαστικό, αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα του έγκειται ότι στο τέλος δεν έχει τόση σημασία αν το είδες ή όχι. Έτσι έχουμε μια προσθήκη στο Spider-Man Universe της Sony που δεν αποφέρει τίποτα το πραγματικά ουσιώδες, παρά πρόσκαιρη και τυπική ψυχαγωγία. 5/10!!

Έχει κάποιες στιγμές καλές στο κωμικό κομμάτι, πχ εκεί που πάει να σκαρφαλώσει τον τοίχο αλλά γενικά η ταινία απέτυχε γιατί ούτε οι ίδιες οι πρωταγωνίστριες δεν πίστεψαν σε αυτήν. Έχουν βγει και οι 3 από τις 4 πρωταγωνίστριες και είπαν ξεκάθαρα ότι εγκλώβιστηκαν με την υπογραφή τους σε ένα σενάριο διαφορετικό από αυτό που τις είπαν αρχικά. Και όσο και να θέλουν να κατηγορήσουν τον σεξισμό, ότι μια ταινία με γυναίκες αποτυγχάνει, όταν οι ίδιες οι πρωταγωνίστριες δεν νιώθουν τον χαρακτήρα, πώς θα τον νιώσουμε εμείς σε 1΄30 ώρα; Δεν έχει καμιά απολύτως έκπληξη, οι σκηνές με "στολές" ελάχιστες και αδιάφορες. 

  Show/hide text

Πολύ καλή! Έχει αρκετές διαφορές με το κόμικ, αλλά δεν με χάλασε. Φέρνει την ιστορία στην μοντέρνα εποχή, με λίγα hints από 80's, όπου και πρωτοεμφανίστηκε η Madame Web! Ίσως προετοιμάζει το έδαφος για τις 3 spider women!

Δεν περίμενα ποτέ πως θα βαθμολογούσα τόσο χαμηλά μία ταινία της MARVEL με 0.01/5 αστεράκια! 104 λεπτά απίστευτης ανίας!......Μακριά !

Μου θυμησε εκεινο το ακαταλαβίστικο περσυνο μουλτυ κουλτυ(multiverse κατι) στα Οσκαρ.....Εκεινο πηρε οσκαρ εδω πατωσε η ακαταλαβιστικη ιδεα που ηταν ομως στον ίδιο δρόμο ....Το ειδα λογω συμπάθειας της παρεας μου στην Ντακότα Τζονσον που ανάθεμα και αν κατάλαβα τι ειδα(οσο ειδα γιατι κοιμηθηκα και λιγακι).....Ας εξηγησει καποιος το πόνημα στα σχόλια, οχι οτι δεν μπορούμε να ζησουμε και χωρις να καταλάβουμε τι εγινε.......2/10

Δεν είναι κάποιο αριστούργημα αλλά όχι και 3,7 που πήρε στο IMDB. Βέβαια ένα δίκιο το έχουν αφού δεν άδειασε η παραγωγή τα πυρομαχικά του ΝΑΤΟ στις σκηνές δράσης : P

Ένα 5ράκι, ίσως λίγο ποιο πάνω γιατί δεν μας τα έσπασε με τα σεξουαλικά. Nταξ δεν αποφύγαμε την προπαγάνδα, οικογένεια από το πουθενά ; )

Πολυ συμπαθης η Ντακοτα τζονσον,αλλα δεν ξερω τί ειδα.

Ενας περιεργος κορεσμος μια ελλειψη εμπνευσης,ενα τουρλουμπουκι ιδεων θεωριων κ.ο.κ.

Το ειδα πριν λιγο καιρο ισα ισα για να παρεσει η ωρα και μεχρι εκει.