Ναπολέων / Napoleon (2023)

Το έργο πάτησε γερά σε ιστορικά γεγονότα αλλά παραβλέπει τα περισσότερα στο ενδιάμεσο. Δείχνει πως επιχειρεί να κριτικάρει δίκαια την ιστορική μορφή και ο Φίνιξ μάς πείθει για τις ανησυχίες που σκοτίζουν τα εντός τού ανδρός, αλλά δε με έπεισε ως Ναπολέων. Ίσως ήταν καλύτερα να διάλεγαν έναν άγνωστο ηθοποιό για τον ρόλο. Με την Ιωσηφίνα αυτό λειτούργησε! Συμφωνώ ότι η ταινία κουράζει πολύ.

Πόσο βαρετή ταινία!!!!

Αντεξα να δω μέχρι που έγινε βασιλιάς και σηκώθηκα και έφυγα από το θερινό σινεμά που το έδειχνε, ευτυχώς δωρεάν!

Όλοι τριγύρω μου σχολιάζανε το πόσο βαρετή ταινία ήταν και το πόσο ασύνδετη να προσθέσω εγώ!

Παρά 20 λεπτά κρατάει 3 ώρες!

2 ώρες και 38 λεπτά βαρεμάρας και του ότι να΄ναι!

Από μένα.....ειναι ΟΧΙ, μακριά!!

Μια αντισυμβατική βιογραφική ταινία (χωρίς να είναι βέβαιο ότι είναι ιστορικά ακριβής), με δυνατές σκηνές μάχης -εκφράζοντας ρεαλιστικά τη φρίκη του πολέμου- (έδωσε 81 μάχες στην καριέρα του αλλά η ταινία περιλαμβάνει μόλις 6, μοιάζουν χωρίς ντεκουπάζ, αποδιοργανωμένες, χωρίς την απαραίτητη ένταση), με άρτια παραγωγή, με φανταστική σκηνογραφία, με φοβερή ανάπλαση της εποχής, με εξαιρετική φωτογραφία, με μοναδικά κοστούμια, με επικές εξάρσεις, αλλά χωρίς σαφήνεια προθέσεων. Αντιπαραβάλλει επιδέξια τη βιαιότητα του πολέμου με τη χλιδή των πολιτικών ελίτ που επωφελούνται από την αιματοχυσία. Ωστόσο, συμπιέζοντας τον αφηγηματικό χρόνο, προσπερνάει σημαντικά γεγονότα μέσα σε πεντάλεπτες σεκάνς, χωρίς να δίνεται η δυνατότητα της εξερεύνησής τους, ενώ απουσιάζει τελείως η πολιτική του ταυτότητα, το πώς κυβέρνησε τη χώρα του και γιατί τελικά οδηγήθηκε στην απόλυτη καταβαράθρωση, αφήνοντας το αίνιγμα "Ναπολέων" όχι μόνο χωρίς λύση, αλλά και χωρίς ξεκάθαρη τοποθέτηση.

Ο Ridley Scott, παρουσιάζει επιδερμικά μια ιστορική οδύσσεια που, παρά τη συντομία της, καταφέρνει να συλλάβει την ουσία της ταραχώδους διαδρομής του εμβληματικού Γάλλου ηγέτη. Ο πολύ γρήγορος ρυθμός της ταινίας όμως αφήνει ελάχιστα περιθώρια για μια πραγματική λεπτή διερεύνηση σημαντικών ιστορικών γεγονότων. Αντίθετα η ταινία επιλέγει να βυθιστεί στο χάος μιας επαναστατικής Γαλλίας, απεικονίζοντας μια κοινωνία σε σύγχυση και θεσμούς σε σύγκρουση. Παρουσιάζοντας τον Ναπολέοντα ως μια περίεργη φιγούρα και όχι ως τον παραδοσιακό ηγέτη που έχουμε στο μυαλό μας, η ταινία αμφισβητεί τις συμβατικές απόψεις για την ηγεσία του, δίνοντας έμφαση στις ιδιορρυθμίες, τα ξεσπάσματα και την ενστικτώδη συμπεριφορά του.

Μου φάνηκε λίγο χυμαδιό, δεν υπήρχε ένα φιλμικό όραμα κι ένα σενάριο συνεπές στο τι ήθελε να πει ο "ποιητής", καθώς δεν καταφέρει να φωτίσει ολόπλευρα την προσωπικότητα του, ενώ είναι μονοδιάστατα αφηγηματικά. Επίσης, "κάνει κοιλιά" και δεν επιδιώκει κανένα βάθος, κυρίως όταν ασχολείται με τη σχέση Βοναπάρτη και Ιωσηφίνας. Σχέση άνευρη και άνευ πάθους, τόσο που δεν δικαιολογείται, ότι από αυτήν ο Ναπολέων εμπνεόταν για τις εκστρατείες του. Απουσιάζει η προσέγγιση στο μυαλό και στην ψυχή του διαβόητου στρατάρχη και η επική παραγωγή πάσχει στην ανάπτυξη της εμμονικής σχέσης του με την Ιωσηφίνα. 2,5 ώρες διαρκεί, αλλά η πρώτη ώρα θα μπορούσε να κριθεί και ως περιττή ή, έστω, ως μη ενισχυτική σε αυτό που πρέπει να λάβει ο θεατής για να καταλάβει το νόημα, την ουσία της. Η σκηνοθετική δεινότητα του Ridley Scott είναι αδιαπραγμάτευτη, αλλά κατάλαβα πώς δεν τον ένοιαζαν οι στρατηγικές ζυμώσεις, γιατί απλώς δεν τον ενδιαφέρει ιστορικά το θέμα του. Ήθελε απλώς να συνδέσει το όνομά του με τον εμβληματικό στρατηγό.

Ευτυχώς που υπάρχει το ταλέντο του τον Joaquin Phoenix να γεμίζει πληθωρικά την οθόνη σε ένα ρόλο πολύ επιφανειακά κακογραμμένο εντέλει επιβάλλοντας την δική του προσωπικότητα και το δικό του στιλ παιξίματος , ενώ και η χημεία με την Vanessa Kirby (που είναι πανέμορφη -με την ανεπιτήδευτη γοητεία- αλλά άχαρη και βλοσυρή στο ρόλο της που είναι γραμμένος σε λίγες σελίδες, λίγα λόγια ψιθυριστά και καμία συναισθηματική εμπλοκή) στο σεξουαλικό και στο συναισθηματικό κομμάτι δεν ήταν και τόσο δεμένη-πετυχημένη. Στο σύνολό της η ταινία μοιάζει περισσότερο με ένα "σώμα" που έχει δημιουργηθεί από διάφορα ετερόκλητα μέλη, παρά με συμπαγή βιογραφία, ενώ το δεύτερο μέρος έχει περισσότερο ενδιαφέρον από το πρώτο. Έτσι, είναι μία καλή ταινία, προσφέρει θέαμα και διασκέδαση, ακροβατεί ανάμεσα στις μάχες και στο ειδύλλιο, αλλού κερδίζει και αλλού χάνει, όπως και ο πρωταγωνιστής Ναπολέων που η έπαρση και η σιγουριά τον οδήγησε στο Βατερλό, έτσι και η ταινία έχασε την ευκαιρία να γίνει κάτι μεγάλο, πέρα από μία εντυπωσιακή ταινία για να την απολαύσεις μία φορά. Χωρίς ψυχή, τίποτα δεν ζει για πάντα.

-Γυρίσματα έγιναν σε ανάκτορα και τα κοστούμια που πολλά από αυτά νοικιάστηκαν από μουσεία για τις ανάγκες των γυρισμάτων, αποτελούν πιστά αντίγραφα μετά από εκτενή μελέτη της ενδυματολογίας της εποχής. 6.5/10!!

Μου αρεσε αν και δεν εντυπωσιαστηκα την παρακολουθησα με μεγαλο ενδιαφερον.Πολυ ωραια παραγωγη και ενας καλος φοινιξ.

Μου άρεσε η ταινία, αρκετή δράση και δράμα ακριβώς όσο έπρεπε, μου άρεσε που είδαμε την αλλαγή στην δυναμική των χαρακτήρων τόσο στο πολιτικό κομμάτι, όσο και στο προσωπικό/αισθηματικό με την Κίρμπι να παίζει εξαιρετικά. Η ιστορία γράφεται από τους νικητές και είναι ξεκάθαρη, δεν μπορείς να την τροποποιήσεις. Τα κύρια γεγονότα είναι πραγματικά, αλλά με κάποιες κινηματογραφικές πινελιές για να μην βαρεθούμε. Μου φάνηκε ότι μπορούσε να δείξει και άλλα πράγματα και να κόψει άλλα πράγματα, εστίασε σε γεγονότα όχι τόσο ενδιαφέροντα και νομίζω ότι για αυτό άφησε τόσο αρνητικό πρόσημο στους σχολιαστές εδώ.  Το γεγονός ότι είναι υποψήφια για 2 όσκαρ λέει πολλά πάντως, σε κατηγορίες παραδοσιακά δύσκολες.  Τα κουστούμια και τα εφέ είναι απλά πραγματικά.  

8/10

Μέτρια παραγωγή, έντονη υποτίμηση του Ναπολέοντα!

Μην τσιμπατε απο τις κριτικες.

Η ταινια ειναι πολυ καλη.

Κατα το ποσο αληθευουν ολα, ειναι μια αλλη ιστορια.

Αραγε ποσοι γνωριζουμε την αληθεια γενικως???... 7,6/10

Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες σε όλους τους χαρακτηρισμούς που δώσανε για την ταινία, προσωπικά εκτός του οτι με πήρε 2 φορές ο ύπνος, μου έκανε κακή εντύπωση που ο Ρίντλεϊ Σκοτ παρουσίασε έναν "κοιμισμένο" Ναπολέοντα όπως τον αποκάλεσε και o Γουέλινγκτον στο Βατερλώ! Πώς είναι δυνατόν ένας πολεμοχαρής πολέμαρχος που έβραζε το αίμα του σε 61 μάχες, ακραίος εγωϊστής και υπερφιλόδοξος που κατάφερε από το μηδέν να γίνει αυτοκράτορας της Γαλλίας, να είναι τόσο "κοιμισμένος" όπως τον έπαιξε ο Φοίνηξ κατόπιν εντολών του Σκοτ??! Μόνο για τα κουστούμια και τις μάχες, οριακά 6/10!!

Άχρωμο, άοσμο, άγευστο, βαρετό και χωρίς να είναι πειστικό. Βέβαια την ιστορία την ξέρουν όλοι και θα ήταν εύκολο να αποδοθεί πιο ρεαλιστικά αλλά όχι δεν το έκανε το σενάριο και ο Ridley Scott. Παραλίγο να κοιμηθώ. Όσο και να "πηδήξει" κανείς χρόνο δεν χάνει και τίποτα. Βαθμολογία μάλλον δίκαιη αν και μπορεί κα πιο κάτω!!!!

Πλήρως αποτυχημένη η εποποιία Ναπολέων του φοβερού κατα τ άλλα Ρίντλεϊ Σκοτ. Δεν σκιαγραφεί τίποτα.Χάλια. Love Story Bonaparte Josephine ήταν και τίποτε άλλο.Δεν το προτείνω με τίποτα! Δεν γίνεται να αποδοθεί μια ζωή με 60 μαχες με 2-3 μαχες!

Μηπως ξερουμε ποτε θα μπουν υποτιτλοι?

Την εχετε ανεβασει τοσο καιρο... ΕΛΕΟΣ

Εχει και την αλλη του 1927, Α/Μ και 5,30 ωρες..............συντομα στους κινηματογραφους

        Το ειδα στο σινεμά μόλις ανέβηκε. Ο Γιοακιμ Φοινηξ το εχω πει πολλές φορές, ειναι το μεγαλύτερο ταλέντο της γενιας του και συγκαταλέγεται μεσα στην τριάδα των καλλίτερων ανδρων ηθοποιων στις ΗΠΑ. Παλεψε  πολύ ο Γιοακιμ όμως δεν τα κατάφερε να αναδείξει την προσωπικότητα του Βοναπάρτη. Εμοιαζε με ένα άχρωμο,αοσμο, αγέλαστο, σκοτεινό αρχομανές και οχι ιδιαίτερα εξυπνο κουκλάκι. Και οχι με μιά προσωπικοτητα που η Ιστορία του απένειμε το προσωνύμιο του ΜΕΓΑΣ. Οταν η Ιστορία αναγνωρίζει αυτές τις ιδιοτητες σε εναν άνθρωπο αυτες εχουν καθολική αποδοχή για παρα πολλους λογους: για την καινοτομία, την ευφυΐα, την ικανότητα , την προφητική ματια στο μελλον, τις νίκες τις ηττες κλπ και ο κατάλογος ειναι μακρύς, στο πως η προσωπικότητα σφραγίζει ενα μεγάλο υποσυνολο ανθρώπων. Και αυτό γιατι ο Μεγας Ναπολέων Βοναπάρτης εκτός απο ερωτευμένος ναρκισσος και αλαζόνας επηρρεάζει για πάντα τον Ρού της Ιστορίας και τις ζωές μας με τις ποικιλώνυμες πράξεις του. Ποιός φταιει για την αποτυχία? Ο μεγάλος  Ρίντλεΰ Σκοτ (85 παρακαλώ ετών) που σκηνοθέτησε γεροντικά ,ανέμπνευστα, σκοτεινά και άτεχνα.

Αυτος παρέσυρε και τον Γιοακίμ που απο σεβασμό στον Τεραστιο αυτό σκηνοθετη υποτάχθηκε σε μια αχρωμη προσωποποίηση. Η ταινια ειναι μετρια. Ειναι κατώτερη των περιστάσεων και του Βιογραφούμενου, ειναι μια μελαγχολικη γεροντική ματιά που εχει χάσει την λάμψη της. Μονη διασωθείσα απο τον τόνο της σκηνοθεσίας η Βανέσσα Κιρμπυ ως Ιωσηφήνα ντε Μπωαρναί και συζυγος.Υπαρχουν και άλλα καλά στοιχεία στην ταινία και ειδικά τα γυρισματα των πολεμικών σκηνών, αλλα με βαση τα ονοματα που πρωταγωνιστούν υποαποδίδει. Εμενα δεν μου άρεσε,με χάλασε, ο καθενας ομως εχει την σεβαστή γνωμη του. Στην κρίση σας....... 

Δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο ανεβάζετε μια ταινία χωρίς υότιτλους και δεν περιμένετε λίγο ώσπου να υπάρχουν υπότιτλοι