Η Μνήμη του Δολοφόνου / Memory (2022)

Είναι ένα μέτριο θρίλερ εκδίκησης παλιάς σχολής, με πληρωμένους δολοφόνους, αδιάφθορους μπάτσους που πάνε κόντρα σε ένα διεφθαρμένο σύστημα και πλούσιους μεγιστάνες που ελέγχουν όλη την πόλη, αλλά αποτυγχάνει παταγωδώς σχεδόν στα πάντα αφού η αίσθηση ρουτίνας που εκπέμπει και σε συνδυασμό με την οκνηρή σκηνοθεσία καταλήγει να υπονομεύει το σασπένς και τη δράση, φτιάχνοντας εν τέλει μία κακογραμμένη περιπέτεια που δε διακρίνεται για την πρωτοτυπία της, ενώ υπάρχουν πολλά σεναριακά λάθη και ατέλειες. Αυτό που κάπως ξεχωρίζει τον χαρακτήρα του Liam Neeson από τους υπόλοιπους που έχει παίξει τον τελευταίο καιρό, και που κάνει την ταινία λίγο πιο ενδιαφέρουσα από όλες τις άλλες, είναι πως πέρα από τους κακούς που έχει να αντιμετωπίσει, ο μεγαλύτερός του αντίπαλος φαίνεται να είναι το Αλτσχάιμερ. Ωστόσο, δεν αναπτύσσεται ούτε στο απειροελάχιστο ως χαρακτήρας, μοιάζει πραγματικά να μην πιστεύει καθόλου στον ήρωα που αναλαμβάνει να ενσαρκώσει, με συνέπεια να μην του δίνει καμία πνοή παίζοντας άψυχα, με μικρές εκρήξεις. Από την άλλη, ο Guy Pearce δεν μπόρεσε να φανεί αντάξιος του ταλέντου του, παίζει εντελώς διεκπεραιωτικά, ενώ η Monica Bellucci, όσο και εκθαμβωτικά όμορφη κι αν είναι, φαίνεται σαν να μην την ενδιαφέρει καν να δείξει έστω μια υπόνοια συναισθήματος, δεν δείχνει την απειλητική της φύση ως ο κακός της υπόθεσης, περιφέροντας μόνο την αίγλη μιας ευρωπαίας καλλονής σε έναν κατά τα άλλα χάρτινο, καρικατούρικο χαρακτήρα, ενώ σχεδόν ποτέ δεν παίζει καλά στην αγγλική γλώσσα.

Έχει μία άχρωμη-άτονη ροή, με την εξέλιξη να έχει μπει στον αυτόματο πιλότο και να βλέπουμε στην ουσία ένα ξαναζεσταμένο φαγητό με την υπόθεση να αλλάζει κάπως σε μικρές λεπτομέρειες, με τον Campbell, να πιάνει με επιδερμικό τρόπο το θέμα της διακίνησης ανθρώπων και της εκμετάλλευσης των μεταναστών, της παιδεραστίας αλλά και των λίγων εκείνων προνομιούχων οι οποίοι είναι πάνω από οποιοδήποτε κράτος δικαίου, χωρίς να καταφέρνει να μετατρέψει όλο αυτό σε ένα ουσιώδες ρεαλιστικό αφήγημα, με ένα σενάριο με ευκολίες και τα κλασικά κλισέ το οποίο τα πασπαλίζει όλα αυτά με μπόλικες ιντριγκαδόρικες και βαρύγδουπες ατάκες περί δικαιοσύνης και τιμωρίας, οι οποίες χάνονται κάτω από μια άνευρη δράση. Εστιάζει ιδιαίτερα στο να περιγράψει ένα δίκτυο διαπλοκής και διαφθοράς που καλύπτει το σκάνδαλο που βρίσκεται στο επίκεντρο της πλοκής, αναδεικνύοντας έτσι την παρακμή των θεσμών ως κεντρική θεματική της κι ότι το έγκλημα μένει χωρίς τιμωρία, μασώντας την ίδια καραμέλα, με την μάχη ενάντια στο δικαστικό και αστυνομικό σύστημα στα παράνομα αυτά συστήματα, ωστόσο όλο αυτό υπολείπεται στο γενικό νόημα του στόρι και έτσι αναπόφευκτα χάνει πολύ συγκριτικά σε δραματουργική δύναμη. 5/10!!!

Μπλα μπλα μπλα όλοι οι εξυπνάκιδες!!! Εντάξει, δεν διαικδικει δάφνες η ταινία, αλλά αναφέρεται σε ένα πολύ καυτό θέμα που συμβαίνει μεχρι σήμερα. Η συνύπαρξη των συγκεκριμένων ηθοποιών σίγουρα δινει άλλη βαρύτητα στο αποτέλεσμα! 

Μετρια ταινια,αλλα αξιζει να την δειτε..

σχετικα καλη ταινιουλα

γελοίο τελείως completely ridiculous 4/10

Τον τελευταιο καιρο βγαινουν ταινιες που θα περιγραφα ως ουτε κρυο ουτε ζεστη ενα πραμα.Καπως ετσι ειδα και την συγκεκριμενη,μου αρεσε αρκετα η ερμηνεια του γκάι πίερς,ο λιαμ ειναι συνηθισμενος σε τετοιους ρολους απο την εποχη των ταινιων taken,αλλα δεν μπορω να πω οτι ηταν δυνατη ταινια.Μια μετρια ταινια,που λογω νισον και πίερς επιανε το μετριο,αλλιως ουτε καν.Δεν μπορω να παραβλεψω την μπελουτσι,που ηταν καλη στον ρολο της κακιας καργιολας.Το σεναριο ειναι κλασσικο,οταν εχεις λεφτα τα γαμας ολα και βγαινεις λαδι....?!?!?

ευχαριστω για την προσθηκη.

Μέτρια προς κακή. Ειδικά το σενάριο είναι για κλάματα. Φύγετε όσο προλαβαίνετε...

"Έσπασε" πολύ ο πολυαγαπημένος Λίαμ Νήσον, και ηλικιακά αλλά και ερμηνεικά!
Εδώ και 2 χρόνια, από το 2020 (για να μην πω από το 2018 με τις "Χήρες") ακολουθεί τα χνάρια του Μπρούς Γουίλις=μεροκάματο να πέφτει!!
Μια ακόμη κακή ταινία αλα "Taken" που θυμίζει πολύ τον "Άγνωστο/Unknown".
Κακός και ο Γκάϊ Πήρς, γενικά πολύ μέτρια προς κακή ταινία, 4.5/10...

Υ.Γ. Έχει 1 μήνα σχεδόν που κυκλοφόρησε το "Ku bei/The Sadness", όλοι οι οπαδοί του εξτρήμ ασιατικού κινηματογράφου ακόμα περιμένουν να το ανεβάσετε!!!

μέτρια ταινία, χωρις τη συμμετοχη του εξαιρετικού Liam Neeson θα μπορουσα να τη χαρακτηρισω και ααήμαντη.

ενα καλό θέμα, traffiking μεταξυ Μεξικό και νότιων ΗΠΑ μάλλον ευτελίζεται με τους αμέτρητους σκληρούς φόνους που υποτίθεται ότι αποδίδουν δικαοσύνη για το απολύτο κακό που συντελειται.

5/10 χαρις στην παρουσία του πρωταγωνιστη και μονο γι αυτο.

Ωραία ταινία να την δείτε