Moonfall: Η Σκοτεινή Πλευρά του Φεγγαριού (2022)

Μία υπερφορτωμένη και υπερβολική ταινία επιστημονικής φαντασίας, γεμάτο ασύλληπτες και θεαματικές σκηνές καταστροφής που προκαλούν δέος και άλματα λογικής. Η πρώτη βασική διαφορά τούτης της ταινίας σε σύγκριση με άλλες ανάλογες, εντοπίζεται στην πρωτοτυπία της επίδρασης του πλησιάσματος της Σελήνης προς τον πλανήτη μας, με την βαρυτική δυναμική ενέργεια να οργιάζει ανεξέλεγκτα, χαρίζοντάς μας σκηνές ανθολογίας. Ο Έμεριχ μανούλα σε τέτοια είδη, ανατινάζει πράγματα και απεικονίζει το χάος καταστροφής πειστικά και ρεαλιστικά σα να τα ζεις εσύ ο ίδιος ζωντανά. Με μια πρωτότυπη αλλά αρκετά περίεργη θεωρία για την προέλευση των ανθρώπων, τους πρώτους προγόνους μας και το τι συμβαίνει ακριβώς στο φεγγάρι, αναλύει την δράση με κοσμογονικά γεγονότα, ατελείωτο κυνηγητό για την επιβίωση της ανθρωπότητας και μία άρτια σκηνοθετική ματιά που κλέβει την παράσταση.

Παραδόξως οι ερμηνείες του πρωταγωνιστικού τρίου δεν είναι κακές (παρά τις ανυπόφορες κάποιες στιγμές, ατάκες που ξεστομίζουν), οι πραγματικοί πρωταγωνιστές όμως εδώ είναι οι σκηνές καταστροφής και οι αντίστοιχες στο διάστημα. Η πλοκή μπορεί να έχει τρύπες και αρκετές απιθανότητες, αλλά τα άκρως φαντασμαγορικά και εντυπωσιακά εφέ με πόλεις που καταρρέουν από αδιανόητα παλιρροιακά κύματα, κομμάτια από τη Σελήνη να εκσφενδονίζονται, άπλετο και καλογυαλισμένο CGI (βέβαια για να λέμε του στραβού το δίκιο σε κάποιες σκηνές είναι μεγαλειώδες σε κάποιες άλλες ωστόσο φαίνεται φτηνό), σου φτάνουν για να χορτάσεις και να απολαύσεις το δίωρό σου. 7/10!!!

Μια χαρά ήταν! Μην ζητάμε και πολλά! 

Παιδιά, μην είστε πικρόχολοι. Μια ταινία χωρίς υψηλά νοήματα, για να περνάει ευχάριστα η ώρα, πολύ καλογυρισμένη, με έναν χοντρούλη πολύ ευρηματικό σαν χαρακτήρα, με μια χαρά εφφέ, όλα καλά ήταν σ' αυτή την ταινία. Εγώ πέρασα υπέροχα. Ελπίζω κι εσείς.

Οκ,ειχα χρονο για σκοτωμα και εκατσα και το ειδα σε κομματια,τα 3/5 χθες και το υπολοιπο σημερα.Ε,οχι οχι οχι και οχι,απο μενα ειναι οχι.Σιγουρα προβαλει μερικα πραματακια που ο κοσμος της συνομοσιολογιας περιλαμβανει,οπως κουφια σεληνη που μεσα κρυβει κατι αλλο,ή οτι οι ανθρωποι δεν ειμαστε τοσο νεο ειδος αλλα δυστυχως πρωτογονο σε σχεση με τους προγονους μας,αλλα μεχρι εκει.Ωραια οπτικα εφε,ιστορια φορ δε ντικ καβαλα.Δεν ξερω αλλα εχω την αισθηση οτι αυτο σαν μια 3λογια ταινιων θα ηταν ενα καταπληκτικο συνολο,προυπολογισμου επιτρεποντος.

Ευχαριστω για την προσθηκη παιδια!!!

Για παιδική ταινία καλή ήταν, αν και νομίζω ότι οι δημιουργοί δεν θέλανε να φτιάξουν παιδική ταινία. Απ' την άλλη δεν ξέρω κιόλας.

Ήταν αρκετά... απλοϊκή. Γεμάτη με όλα τα κλισέ και τους κλισέ διαλόγους, χωρίς ιδιαίτερη σκέψη, με πρόχειρη - διεκπαιρεωτική δομή.

Όλα έτρεχαν πολύ γρήγορα, χωρίς αυτό να είναι απαραίτητα καλό. Για πότε εμφανιζόταν ένα νέο δεδομένο, για πότε πέρναγε...

Ο σεναριογράφος προσπάθησε να γράψει «την ταινία των ταινιών» βάζοντας μέσα τα πάντα, και ως γνωστόν: Όταν πας να κάνεις τα πάντα τελικά δεν κάνεις τίποτα. Δηλαδή και ταινία φυσικών καταστροφών και ταινία διαστήματος και ταινία επιστημονικής φαντασίας και ταινία καταδίωξης και ταινία ρομάντζο... πόσα πράγματα να καταφέρεις να χωρέσεις μέσα σε ένα 2ωρο;! Και κάπως έτσι ο «κακός» της καταδίωξης μοιάζει σαν να ήταν από άλλη ταινία και απλά είδε φως και μπήκε, το ρομάντζο δεν πρόλαβε να φτάσει στο φιλί, το «φιλοσοφικό» κομμάτι το είδαμε σαν να ήταν τρέιλερ... Όλο μαζί ήταν σαν ποτ πουρί από διάφορες ταινίες ή -για να το θέσω αλλιώς- κάθε μέρος αυτής της «υπερταινίας» θα μπορούσε να γίνει μια ξεχωριστή ταινία.

Και (σχεδόν) καθόλου κομπάρσοι, που σε μια ταινία παγκόσμια καταστροφής χρειάζονται. Δηλαδή εδώ είχες την εντύπωση ότι όλη τη γη την κατοικούσαν 5 άνθρωποι και ότι όλα αφορούσαν αυτούς. Εντάξει, οι αμερικάνικες ταινίες το έχουν αυτό, ότι «όλος ο πλανήτης είναι μόνο οι ΗΠΑ», αλλά εδώ δεν ήταν καν όλες οι ΗΠΑ. Δυο οικογένειες υπήρχαν όλες κι όλες, που μάλιστα εξαιτίας κακού σεναρίου (ξεκάθαρα) στο φινάλε βρεθήκανε να είναι και σε λίγο όκουορντ σύνθεση.

Μου θύμισε κάτι χριστουγεννιάτικες - οικογενειακές ταινίες που έβαζε παλιά το MEGA. Ως τέτοια δεν ήταν κακή. Απλώς κρίμα τόσο καλοί ηθοποιοί, τέτοιο μπάτζετ και τόσα τεχνικά μέσα για ένα... «τέτοιο» αποτέλεσμα.

Αισχος!!!

Ταινια για νοητικα και πνευματικα ακροτηριασμενους ανθρωπους.

Λυπαμαι για τους ηθοποιους που συμμετηχαν σε αυτο το πραμα!

Δεν αξιζει ουτε για να σκοτωσεις τον χρονο σου!

Μιά χαρά φίλμ μεσα στο πλαίσιο θέασης της..... Οι ανύπαρκτες απειλές ειναι διασκεδαστικές οταν υπάρχουν τοσες πολλές υπαρκτές και επικρεμάμενές στην πραγματικότητα......Τα εφέ ( που μετράνε πιο πολύ σε ταινίες ΕΦ) ηταν καλούτσικα και όλοι οι υπόλοιποι :καστ, σκηνοθεσία και σενάριο πέρνουν προβιβάσιμο βαθμο......Συνολικα προτεινόμενη αλλα χωρίς αξιώσεις για να χαρακτηριστει "ξεχωριστή" ταινία.....

Γουσταρα.. ωραια ταινια φαντασιας, πολυ καλο το sound design..

Το fast and furious 10 πιο πολύ ώρα ήταν στο διάστημα από αυτήν την ταινία...διαστήματος. Ο Patrick Wilson έχει τον εύκολο ρόλο του ήρωα, εδώ τον έκανε ο Matt Damon, αυτός ο μεγάλος ηθοποιός θα δυσκολευόταν;  Και η Μπέρι πολύ καλή, αλλά για εμένα ο τρελός της παρέας ο John Bradley έδωσε ρέστα, ωραία ερμηνεία και πολύ ωραία γραμμένος ο χαρακτήρας του!  Τα εφέ της ταινίας δεν ήταν κάτι τρομερό και δυστυχώς και η δράση, που έξυπνα την χώρισαν σε 2 διαφορετικά σημεία, δεν ήταν τόσο δραματική όσο θα ήθελα.  Το θέμα μου όμως, και αυτό που εμένα με χάλασε, ήταν η απλοϊκή λύση του προβλήματος, εκεί που ένιωσα ότι και ένα 10χρονο θα μπορούσε να σκεφτεί κάτι πιο έξυπνο... Δεν είναι απαραίτητα κακή ταινία, είμαι σίγουρος αρκετοί θα την αρέσουν, αλλά προσωπικά δεν με ενθουσίασε, έχω δει ρομαντικά ρομάντζα στο διάστημα να έχουν πιο πολύ δράμα και δράση από αυτό... 5/10