Batman (1989)

Επιστημονικής φαντασίας, τεράστια εισπρακτική επιτυχία, μεταφορά του ομώνυμου κόμικ, από τον παραμυθά που όλοι αγαπάμε του 1989. Πολυεκατομμυριούχος του μητροπολιτικού Gotham γίνεται στον ελεύθερο του χρόνο, και όχι μόνο, μασκοφόρος εκδικητής και, αφού εμπνέεται από τα τραύματα της παιδικής του ηλικίας, αποδίδει δικαιοσύνη και τρόμο στην εγκληματικότητα της περιφέρειάς του. Νέμεσίς του ο παραμορφωμένος gangster, με τον one man show Νίκολσον να δίνει ρέστα, είναι ένας καταπληκτικός Joker, άξιος πρόγονος και πρότυπο του ολοκληρωτικά επιβλητικού. Δεν παύει να είναι μια ιδιαίτερη, καλοστημένη, θεατρική ερμηνεία. Ποιος θα μπορούσε άλλωστε να αμφισβητήσει το ταλέντο του Jack, που μέχρι και σήμερα, ο ρόλος του ως Joker θεωρείται όχι μόνο κλασσικός αλλά και cult. Μπορεί να μην υπάρχει η σημερινή σχιζοφρένεια του αντίστοιχου ρόλου όμως, δεν παύει να είναι ένας τρελός, ωραιοπαθής και ευφυής χαρακτήρας που πάνω απ' όλα βάζει τις φιλοδοξίες του. Ο Michael Keaton ίσως να μην αποτελεί την ιδανική επιλογή για τον ρόλο του ομώνυμου ήρωα όμως, για να είμαι ειλικρινής, ούτε στην σύγχρονη εκδοχή είμαι σίγουρη ότι είναι και ο Bale. Όσον αφορά τον Keaton, η αδυναμία την οποία εκλαμβάνω από τον χαρακτήρα που υποδύεται ίσως να οφείλεται κυρίως στα αδύναμα ανθρώπινα χαρακτηριστικά του. Όπως και να 'χει, σίγουρα δεν ήταν για τον Burton η καλύτερη επιλογή. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και για την Basinger που για τα δικά μου γούστα, είναι αρκετά πλαστική και υποταγμένη στα κλασσικά στερεότυπα ως αντικείμενο του πόθου για τον Wayne.

Τον καλύτερό του εαυτό όμως δίνει και ο σκηνοθέτης, που δημιουργεί ένα γοτθικό περιβάλλον απόλυτα πιστό στη σκοτεινή ψυχική διάθεση και καταβολή του ήρωα. Το σχέδιο αυτό στέφθηκε με τεραστία επιτυχία και ο σκηνοθέτης έδωσε νέα πνοή στον μύθο του ανθρώπου-νυχτερίδα. Με την μοναδική του σκηνοθεσία έδωσε σάρκα και οστά σ’ έναν πολύ αγαπημένο ήρωα. Ο Burton κατάφερε με την πεισματική επαγγελματική συμπεριφορά του να πλάσει την ταινία και να μεταφέρει τον Batman στην μεγάλη οθόνη όπως ακριβώς εκείνος οραματίστηκε. Σε πρώτη φάση έστησε μια σκοτεινή Gotham City χρησιμοποιώντας κι αναμειγνύοντας εσκεμμένα πολλά διαφορετικά κι ασυμβίβαστα αρχιτεκτονικά είδη και στυλ, έτσι ώστε το αποτέλεσμα να είναι μεν σουρεαλιστικό όμως ταυτόχρονα, να διατηρεί την gothic αισθητική του σκηνοθέτη, αλλά και να μην ξεφεύγει από την comic αποτύπωσή της. Έτσι, η μητρόπολη του Gotham, είναι εξαιρετικά βρώμικη και επικίνδυνη, καταφέρνοντας να την μεταμορφώσει σε μία άσχημη, υποβαθμισμένη, αλλά και μοναδική μητρόπολη, πετυχαίνοντας τον σκοπό της, γεγονός που δικαιολογεί το ότι τα σκηνικά της ταινίας κατάφεραν να αποσπάσουν το oscar στην σχετική κατηγορία. Το σενάριο το επεξεργάστηκε ο ίδιος και με την βοήθεια του Keaton κατάφεραν να το κάνουν ελκυστικό στον μέσο θεατή αλλά και ικανοποιητικό για τους απαιτητικούς φίλους του κομικ.

Ο Batman είναι ένας περιθωριακός χαρακτήρας, παράξενος και αισθητά παρείσακτος μέσα σε μια πόλη που σαπίζει. Ο Batman ζει μέσα στην παρακμή της Gotham City και προσπαθεί μόνος του, στηριζόμενος στα δικά του πάθη κι εμμονές να την καθαρίσει και την εξυψώσει. Ο Batman μπορεί ως χαρακτήρας να είναι σκοτεινός όμως, το ίδιο σκοτεινή είναι και η πόλη στην οποία ζει. Όμως ο Burton, δεν θέλει να δημιουργήσει απλά και μόνο μια σκοτεινή ταινία με επιβλητική ατμόσφαιρα. Θέλει να περάσει και κάποια ηχηρά μηνύματα τα οποία περιστρέφονται γύρω από την διαφθορά και την σαπίλα των σύγχρονων μεγαλουπόλεων. Εκεί που το σκοτάδι, η βία, ο φόβος και η εγκληματικότητα κατέχουν εξέχουσα θέση και κατευθύνουν τα πάντα. Θέλει να τονίσει την αδυναμία του κρατικού συστήματος να αποκτήσει τον έλεγχο, την αδιαφορία των πολιτών που τους ενδιαφέρει μόνο η προσωπική τους εξασφάλιση. Η αποξένωση αλλά και η επιθυμία για δύναμη, πλούτο κι εξουσία, αξίες που κατευθύνουν τα νήματα και τα πρότυπα ζωής. Οι κεντρικοί ήρωες της ταινίας είναι δύο, ο Batman και ο Joker. Το κοινό τους σημείο; Η μοναχικότητα του χαρακτήρα τους, το σκοτεινό μονοπάτι που έχει επιλέξει ο καθένας και βαδίζει. Ποια η διαφορά τους; Ότι ο ένας συμβολίζει το καλό και ο άλλος το κακό, όπως άλλωστε συμβαίνει σε κάθε παρόμοια ταινία. Στο κάτω-κάτω, χρειάζονται και τα δύο, ακόμα και στην πραγματική ζωή, για να μπορεί να υπάρχει ισορροπία. Το ένα αλληλοϋποστηρίζει και συμπληρώνει το άλλο γιατί αν τελικά το καλοσκεφτούμε, ακόμα και μέσα μας, υπάρχει τόσο το καλό, όσο και το κακό. Εξαρτάται από κει κι έπειτα με ποιον τρόπο, με την χρήση ποιου θες να ξεχωρίσεις μέσα από την μάζα. Δεν παύει να είναι μια ιδιαίτερη ταινία με όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά της σκοτεινής, γοτθικής ματιάς του, με τους περιθωριακούς χαρακτήρες που υιοθετούν κάτι από τον ίδιο, με όλα εκείνα τα παραμυθένια στοιχεία που σε κάνουν να τον λατρέψεις. Ο πρώτος και καλύτερος Batman όλης της σειράς. Δυνατό, ειρωνικό κι αλληγορικό. Χωρίς εκείνον τον "Batman" δεν θα είχαμε το κινηματογραφικό σύμπαν της Marvel! 9/10!!!

Φοβερή ταινία...

Κλασσική ταινία Batman,από τις αγαπημένες μου!!!,εξαιρετικό το καστ,ο Michael Keaton μου άρεσε ως Batman και ο Jack Nicholson ήταν εξαιρετικός ως τζόκερ,η ερμηνεία του ήταν εντυπωσιακή!!