The Assignment / Revenger (2016)

Δεν ξέρω από ποια οπτική θα έπρεπε να δω το φιλμ του Χιλ. Είναι κάτι που δεν πρέπει να πάρω στα σοβαρά, όπως ο ίδιος λέει; Είναι κάτι που θέλει να περάσει ένα βαθύτερο μήνυμα σχετικά με το "έξω" και το "μέσα" μας; Είναι απλώς μια περιπέτεια εκδίκησης; Ούτε εγώ μπορώ να καταλήξω στο πως πρέπει να προσεγγίσω το φιλμ αλλά ούτε και ο Χιλ μοιάζει να ξέρει προς τα που θέλει να το πάει και όλο το δημιούργημα φαίνεται να χάνει το δρόμο του και μαζί το ενδιαφέρον του θεατή. Κατά τα άλλα έχει μία πρωτοτυπία σαν υπόθεση, το αναλύει διεξοδικά το θέμα, θέλει προσοχή για να μην χάσεις σημαντικές λεπτομέρειες.

Η Μισέλ Ροντρίγκεζ βρίσκεται στον άβολο ρόλο του πρωταγωνιστή/ πρωταγωνίστριας. Αρχικά θεωρείς ότι η μεταμφίεση δεν θέλει να σε πείσει ότι η Ροντρίγκεζ είναι άνδρας αλλά ότι κάποια στιγμή θα ξεκολλήσει το ψεύτικο μούσι και θα δούμε το πρόσωπό της, αφού τελειώσει με την πρώτη αποστολή της. Όλα αυτά μέχρι τη στιγμή που τη βλέπουμε σε πλήρη γύμνια και η κατάσταση γίνεται περίπλοκη για εμάς. Ευτυχώς αυτό δεν κρατά για πολύ και σύντομα η Ροντρίγκεζ παίρνει τη γυναικεία εμφάνισή της, προσπαθώντας να κρατήσει, όμως, μερικά ανδρικά χαρακτηριστικά, κάτι που διευκολύνει λίγο το θεατή οπτικά, εξακολουθεί όμως να μη βοηθά απόλυτα τη κατάσταση που έχουμε μπει. Δύσκολο το έργο της Ροντρίγκεζ και το παλεύει για να βρει μια ισορροπία. Αλλού της βγαίνει, αλλού όχι. Η Σιγκούρνι Γουίβερ είναι αυτή που κερδίζει στο υποκριτικό κομμάτι, παίζοντας την ασταθή πλαστική χειρουργό, και κάθε φορά που είναι στην οθόνη μαζί με τον Τόνι Σαλούμπ κεντρίζουν το βλέμμα μας.

Είναι ένα αμφιλεγόμενο, αντικρουόμενο σε απόψεις και αμφίρροπο σε γνώμες έργο που κινείται σε περίεργα και διαφορετικά πλαίσια, ένα σενάριο που διχάζει, άλλοι θα το βρουν βαθιά προβληματικό κι άλλοι εντυπωσιακά ανατρεπτικό και ξεχωριστό. Έχει καινούριες και καινοτόμες ιδέες, λίγο άναρχα δομημένες, αλλά σαν ιδές ήταν ανανεωμένη όχι τόσο τετριμμένη και την είδα ικανοποιητικά. 5.5/10!!!