The 5th Wave (2016)

Βασισμένη στο young adult best seller του Νικ Γιάνσι, η ταινία είναι μια εφηβική περιπέτεια επιβίωσης, με όλα τα κλισέ που καθορίζουν το είδος. Η Κάσι ανακαλύπτει μέσα της δυνάμεις που δε γνώριζε ότι διέθετε, η «εξουσία» είναι διπρόσωπη και βρώμικη, οι σκηνές δράσης είναι έντονες και γρήγορες, ένα συνεχές σασπένς υπάρχει στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα, πειστικές στα εφέ τους αλλά διασκεδαστικά μη πειστικές στη ροή τους. Εκείνο που δίνει, όμως, στο «5ο Κύμα» μια κάποια έξτρα απόλαυση, είναι ότι, ταυτόχρονα με τον παγκόσμιο αφανισμό, η 16χρονη ηρωίδα ζει τις εφηβικές ανησυχίες της. Πάντα συμπαθητική η Κλόι Γκρέις Μόρετζ, κρατάει με άνεση τον πρώτο ρόλο. Ο σύμμαχός της στο ταξίδι είναι κορμάρα και την ελκύει σ' ένα θαυμάσιο ρομάντζο ενώ ο κόσμος, κυριολεκτικά, καίγεται, η Κάσι δεν αφήνει ποτέ να παραπέσει το κοριτσίστικο back pack της που περιέχει το όπλο της, το αρκουδάκι-σύμβολο και τα οικογενειακά αναμνηστικά της, το οποίο σακίδιο είναι μάλλον του Σπορτ Μπίλι γιατί η Κάσι αλλάζει συχνά πυκνά looks που ιδέα δεν έχουμε πού αλλού περιέχονται, ενώ ποτέ δεν παραλείπει να φρεσκάρει το lip balm της. Παράλληλα, οι άλλοι ήρωες είναι εξίσου χαριτωμένα στερεοτυπικοί, ο μικρούλης αδελφός ανδρώνεται στον «πόλεμο», ο πρώην ωραίος του σχολείου ανακαλύπτει το ηγετικό προφίλ του και το αγοροκόριτσο είναι goth κι είχε υποστεί και bullying στην τάξη. Είναι το κομμάτι της ταινίας στο οποίο η πλοκή επιφυλάσσει κάποιες ανατροπές, χωρίς όμως να βλέπουμε την εντυπωσιακή κορύφωση μιας αναμέτρησης με τους εξωγήινους που μάλλον ετοιμάζεται σε ένα σίκουελ.

Πολύ μακριά από το όραμα ενός «Hunger Games», ή από την κοινωνική κριτική και το φανταστικό στοιχείο ενός «Divergent», το «5ο Κύμα» μοιάζει περισσότερο μ' ένα «Independence Day», αν ο Γουιλ Σμιθ ήταν 16χρονο κορίτσι. Το φανταστικό στοιχείο είναι περιορισμένο, το survival story κυρίαρχο. Κάτι, ωστόσο, στο γοργό ρυθμό της δράσης και στην απίθανη αφέλεια της χαρτογράφησης της ηρωίδας, δίνει στο «5ο Κύμα» προστιθέμενη ψυχαγωγική αξία και φρεσκάδα, σ' ένα είδος τόσο ζοφερό όσο η εφηβεία. Δίχως συναισθηματικές υπερβολές, κοντρολάροντας σταθερά τα δυστοπικά νήματα της ιστορίας που είναι τοποθετημένη στο κατάλληλο «ρημαγμένο» τοπίο και με τη διακριτική παρουσία των Λιβ Σράιμπερ και Μαρία Μπέλο σε σύντομους αλλά καταλυτικούς ρόλους, το «Πέμπτο Κύμα» επιτυγχάνει να γίνει μια αξιοπρεπής παραγωγή, που εάν εισχωρούσε λίγο παραπάνω στην ψυχολογία που υιοθετεί ο άνθρωπος καθώς βρίσκεται απέναντι στο τέλος του κόσμου, αγωνιζόμενος πάνω απ` όλα για την επιβίωσή του, ίσως και να είχαμε μια ταινία που σε μια ενδεχόμενη συνέχειά της, να είχε ήδη θέσει πιο γερές βάσεις για μια αξιομνημόνευτη κινηματογραφική τριλογία.

Κατά τα γυρίσματα, μια προγραμματισμένη έκρηξη λεωφορείου στο Μέικον της Τζόρτζια δεν πήγε όπως αναμένονταν, με αποτέλεσμα να σπάσουν κοντά 50 τζάμια παραθύρων και βιτρίνες καταστημάτων, να πέσουν στέγες, αλλά και να πιάσει φωτιά ένα κτήριο. Φυσικά, η παραγωγή ανέλαβε να αποκαταστήσει τις ζημιές, κάτι όμως που δεν έγινε ορθά για τουλάχιστον 28 μήνες από το γεγονός. Η Columbia Pictures είχε αγοράσει το 2012 τα δικαιώματα για όλη τη young-adult τριλογία του Rick Yancey (τα δύο επόμενα ήταν τα: The Infinite Sea και The Last Star). Και παρότι η ταινία δεν μπήκε μέσα, δεν έγινε αργότερα κανένας λόγος για συνέχιση της σειράς. 7.5/10!!!

Δεν με ενθουσίασε και αν πάρω και ως κριτήριο τα πολύ καλά σχόλια που άκουσα ψιλόαπογοητεύτηκα. Είναι ένα μπάχαλο η ταινία,  με πολλές ανούσιες και βαρετές σκηνές ... απορώ με τέτοιο τέλος πως και δεν έβγαλαν 2ο μέρος δεδομένου ότι βγάλανε κέρδος κοντά στα 60-70 μύρια τους έπαιρνε θεωρητικά.  Θεωρώ ότι για άτομα άνω των 20 η ταινία θα περάσει και δεν θα ακουμπήσει, θα την χαρακτήριζα εφηβική ρομαντζοπεριπέτεια...  αγαπάμε Moretz και μόνο για αυτό ....5/10

Η ταινία θα ήθελε να είναι μια εφηβική περιπέτεια που προσπαθεί να πατήσει πάνω στην πετυχημένη συνταγή επανένωσης δυο μελών μιας οικογένειας και πιο συγκεκριμένα δυο αδελφών,εμπλουτίζοντας το περιεχόμενο της με έναν (εφηβικό) έρωτα κ όλα αυτά σε ένα περιβάλλον μεταφυσικής καταστροφής και ανελέητου κυνηγητού,προσδοκώντας με αυτό το τρόπο να πιάσει για κοινό=πελάτες=λεφτά και τα δύο φύλα,όλες τις ηλικιακές ομάδες και όλα τα γούστα (επιστημονική φαντασία,δράση-περιπετεία,αισθηματικό και ολίγον τι απο δράμα).

Στην πράξη όμως καταλήγει να είναι απλά μια εφηβική περιπέτεια διανθισμένη με έναν έρωτα που ούτε πολλά εφέ έχει και αυτά τα λίγα δεν είναι εντυπωσιακά...ούτε αρκετή δράση έχει και αυτή η λίγη δεν θέλγει..ούτε καμιά εξαιρετική σκηνοθεσία έχει..ούτε το σενάριο εκπλήσσει και ούτε βέβαια ερμηνευτικά μένεις με το στόμα ανοιχτό, αν και το επίπεδο είναι συμπαθητικό.

Αποτέλεσμα όλων αυτών κατά τη γνώμη μου είναι η ταινία να είναι κατάλληλη μόνο για νεαρές ηλικίες,όσο πιο μικροί τόσο πιο πολύ θα το ευχαριστηθείτε.Χωρίς αυτο βέβαια να αποκλείει όλους τους υπόλοιπους,περί ορέξεως κολοκυθόπιτα άλλωστε..!

Υ.Γ Έχει μια mini-ανατροπούλα η ταινία προς το τέλος που ομολογώ πως μου άρεσε.

καλη ταινιουλα με ενδιαφερων βεβαια ειχε καποια κενα αλλα οκ  .. δεν με χαλασε καθολου  !!!

θυμαμαι την ξεκινησα στο νετφλιξ και την βαρεθηκα σε ενα τεταρτο,μου ειχε φανει παιδικη πολυ

Εκείνο που μου άρεσε ιδιαίτερα ήταν το τέλος. Μετά από ένα μήνα στο ύπαιθρο, με πεζοπορίες και μετά από κανα δυό βράδια μάχες (και όχι πονηριές) το κορίτσι ήταν πλήρως πλυμένο, καθαρό, χτενισμένο, βαμμένο μακιγιαρρισμένο, με βλεφαρο στην τρίχα, τσίνορο πλούσιο και μκυρτό, και χειλάκι με κραγιόν ματ (όντως ωραίο χρώμα). Έλεος με τα .....