Kite (2014)

Βασισμένη στην ομότιτλη, καλτ ταινία κινουμένων σχεδίων του Ιάπωνα Γιασουόμι Ουμέτσου και στο 60λεπτο -στη χωρίς λογοκρισία εκδοχή του- ιαπωνικό μάνγκα του 1998 με τον ίδιο τίτλο (A Kaito, για την ακρίβεια). Ήταν μια παραγωγή δύο επεισοδίων για την τηλεόραση, αλλά αργότερα πήρε κανονική διανομή στη χώρα του. Οι περισσότεροι όμως εδώ χαρακτήρες δεν υπάρχουν στην άνιμε εκδοχή, ενώ επιπλέον δεν λήφθηκε υπόψιν η “ακατάλληλη εκδοχή”. Από τότε που ο Γιασουόμι Ουμέτσου εισήγαγε στην animation κινηματογραφική μυθολογία την Kite, υπήρξαν πάμπολλες επιδράσεις σε άλλους κινηματογραφιστές animation, αλλά και σε ταινίες με αληθινούς ηθοποιούς, όπως στα "Kill Bill" του Ταραντίνο όπου έχουμε τη μικρή μαθήτρια-δολοφόνο -χώρια και η μικρή απ' το "Kick-Ass". Η σχετικά φλατ σκηνοθεσία του Ραλφ Ζάιμαν θα αποκτούσε περισσότερο ενδιαφέρον αν είχε μια πιο παθιασμένη πρωταγωνίστρια, αφού είναι αρκετά υποτονική και έναν πιο ενεργό ρόλο για τον Σάμιουελ Τζάκσον. Η Kite είναι λοιπόν αμείλικτη τιμωρός, αφού έχει υπάρξει και αντικείμενο σεξουαλικής εκμετάλλευσης. Το θέμα είναι πως το σενάριο είναι πολύ γενικόλογο, ο ρόλος γραμμένος επίπεδα. Κάποτε, η έφηβη με το αθώο παρουσιαστικό και τη θανατηφόρα ιδιοσυγκρασία ήταν μια πρωτοτυπία με αντίκτυπο, τώρα, χρειάζεται κάτι παραπάνω από δράση με γραφιστικά και νευρικό μοντάζ. Θέλει σενάριο και χαρακτήρες, όπως ισχύει για όλα. Σε γενικές γραμμές έχει πολύ ανούσια ροή, κουραστική εξέλιξη, βαρετή έκβαση των γεγονότων, ακαταλαβίστικα στοιχεία, δε σου προσφέρει κάτι, ούτε θα χάσεις και τίποτα το σημαντικό αν δεν την δεις. 1/10!!!

Μέτρια του είδους χωρίς κάτι το πολύ καλό. Και όταν λέω κάτι εννοώ παίξιμο σκηνοθεσία μουσική κλπ κλπ. Σενάριο καλό αλλά χιλιοπαιγμένο. Και κακή ποιότητα εικόνας. 4/10