The Girl In The Fog / La ragazza nella nebbia / Το Κορίτσι στην Ομίχλη (2017)

Ένα αστυνομικό μυστηρίου με πινελιές ψυχολογικού θρίλερ. Το σενάριο κρατάει επτασφράγιστο μυστικό μέχρι το τέλος τον ένοχο, ξεδιαλύνοντας σταδιακά τον γρίφο, ξεδιπλώνοντας την σπαζοκεφαλιά και ηλεκτρίζοντας την ατμόσφαιρα σε σημείο που το πυκνό πέπλο νεκρικής σιγής προσπαθεί να σπάσει για να αποκαλύψει τον δολοφόνο της άτυχης έφηβης. Τα γεγονότα ολοένα περιπλέκονται και σε βάζει σ' έναν κυκεώνα περίπλοκης αναζήτησης και μπερδεμένης εξέλιξης, αφού διάφοροι πολύπλοκοι χαρακτήρες παρελαύνουν άψυχα μπροστά από την οθόνη, έχοντας ως μοναδικό στόχο τον σκόπιμο αποπροσανατολισμό σου από τη λύση του αινίγματος, ενώ και η ερμηνεία του κεντρικού χαρακτήρα, αυτού του επιθεωρητή, διακατέχεται από μία υπερβολικά φορτωμένη επιτηδευμένη διάθεση, μία αφόρητη δραματικότητα, χωρίς ουσία και αξία, εντείνοντας περισσότερο την αγωνία για την τελική έκβαση των γεγονότων και την αποκάλυψη αυτού του ανακατεμένου κουβαριού, που κάπως χαοτικά έρχεται στο φινάλε κι αφού είσαι χαμένος στο διάστημα. Από την άλλη, ο Ζαν Ρενό, υποδυόμενος τον ψυχίατρο του χωριού, χαραμίζεται σε τέτοιο βαθμό, που σε κάνει να νομίζεις ότι βρέθηκε εκεί μονάχα για να στηρίξει το εκτενές φλας μπακ, το οποίο και εμφανίζεται ως βασικό δομικό συστατικό της πλοκής.

Τα απειλητικά σκοτεινά δασώδη τοπία, ο σταθερά "εύπεπτος" ρυθμός του, το χτίσιμο μιας αποπνικτικής, επιβλητικής ατμόσφαιρας, ομιχλώδης όσο και τα κίνητρα των ηρώων του, μόνο που σύντομα αποκαλύπτεται πως η στιλάτη φωτογραφία και οι πομπώδεις δηλώσεις για το σκοτάδι που κρύβεται μέσα μας δεν είναι παρά ένα παραπέτασμα καπνού ανίκανο να κρύψει τη διάθεση εντυπωσιασμού και παράλληλα των ιντριγκαδόρικων αλλά ανολοκλήρωτων χαρακτήρων που το απαρτίζει. Με μεθοδικότητα και αρκούντως αποτελεσματική σκηνοθεσία, με τον δημιουργό να θέλει να φανεί εξυπνότερος από τον θεατή, τον παρασύρει σε σεναριακά άλματα, εύκολα τρικ και διαρκείς, εν τέλει ελάχιστα πειστικές και τραβηγμένες ανατροπές, περιπλέκοντας άσκοπα ό,τι με κόπο προσπαθεί να υπαινιχτεί, αυτό το αγωνιώδες παιχνίδι κινήτρων, παρορμήσεων και ψευδαισθήσεων καταλήγει σε ένα κοινότοπο τέλος, με μία σύγχυση να αιωρείται στο ήδη βεβαρημένο κλίμα που έφτιαξε. 6/10!!!

Πολύ καλή ταινία εμένα μου άρεσε. 8/10

συγνωμμη αλλα η βαθμολογια που δινει το imdb για τη συγκεκριμενη ταινια ειναι για κλαμματα.η ταινια ειναι 10αρι καραμπινατο και μαζι με το contratiempo απο τις συγχρονες καλυτερες και πληρεστερες που γυριστηκαν ποτε στο παγκοσμιο σινεμα.

καταρχην εχει 3 φανταστικους ηθοποιους σε 3 καταπληκτικους ρολους.Σερβιλλο-Ρενο-Μπονι δινουν ρεσιταλ ερμηνειας σε μια τριπολικη ανεξελεγκτη διαστροφη σε ενα καταπληκτικο σεναριο παντρεμενο με μια σκοτεινη και παγωμενη ατμοσφαιρικη σκηνοθεσια που θα ζηλευε μεχρι και ο Χιτσκοκ.

μεχρι και τα τραγουδια (danca da solidao και η μελωδια στο φιναλε-αποκαλυψη) μελετηθηκε για να ταιριαξει τελεια σε αυτο το αριστουργημα της εβδομης τεχνης που δειχνει τι μπορουν να πετυχουν ανθρωποι που ενδιαφερονται για να δημιουργησουν μια ποιοτικη ταινια.