Αμαρτωλή πόλη: Η κυρία θέλει φόνο / Sin City: A Dame to Kill For (2014)

Ένα αχρείαστο σίκουελ, με τη γνωστή πεπατημένη του γκρίζου σκηνικού, καθώς πρόκειται για ένα πολυδιάστατο graphic novel με μπόλικα στοιχεία νουάρ, βίας και μαύρου χιούμορ, που λες ότι είναι όλα φτιαγμένα και γυρισμένα σε μία μακέτα με την αισθητική να είναι σαν green room κινούμενων σχεδίων, με μπόλικο ακατάπαυστο βραχνιασμένο voice over να κατακλύζει την πλοκή. Οπτικά το έργο παραμένει εντυπωσιακό, αλλά χωρίς καμία νέα ιδέα με το πρώτο -αφού κι αυτό αποτυγχάνει να σου δείξει κάτι πρωτότυπο- ενώ υπάρχουν μερικές στιγμές στα 95 λεπτά του που δείχνει και πρόχειρο. Εδώ μείωσαν ακόμα περισσότερο κι από το πρώτο τους υποτυπώδεις έντονους ρυθμούς, δεν εστίασαν τόσο στη δράση και στη χάρτινη βία, από την οποία μάλιστα λείπει ένα ανατριχιαστικό περίβλημα διαστροφής που μπορούσε κανείς να διακρίνει στο προηγούμενο φιλμ, ενώ μερικές ιστορίες είναι λίγο ασύνδετες. Εκατοντάδες σκοτωμοί, δίνουν μία νότα υπερβολής, μας παρουσιάζει έναν κόσμο όπου οι γυναίκες είναι μόνο στρίπερς, πόρνες ή θανατηφόρες χήρες και την ίδια flat λογική μιας ταινίας για τα μάτια που την ξεφυλλίζεις χωρίς να στέκεσαι με πραγματικό ενδιαφέρον και αγωνία σε κάποια από τις σελίδες της. Στην προσπάθεια να χωρέσουν όλες οι ιστορίες και οι ηθοποιοί, θα εντοπιστούν πολλά κενά και ασάφειες στην πλοκή, ενώ είναι μερικώς ανολοκλήρωτο και λείπει το απαραίτητο βάθος και η πολυπλοκότητα. Οι δημιουργοί ενδιαφέρονται περισσότερο για το overdose βίας και το λευκό αίμα που αναβλύζει άπλετο σχεδόν σε κάθε σκηνή του φιλμ, παρά στο να παραδώσουν ένα συμπαγές νεο-νουάρ, πρωτότυπο ακόμα κι από το πρώτο που την ίδια αδιάφορη λογική είχε.

Ως φινάλε έχουμε μια απερίγραπτα ανούσια ιστορία εκδίκησης με πρωταγωνίστρια την Jessica Alba, που κλείνει το φιλμ με τον πλέον άψυχο κι ανέμπνευστο τρόπο, το κεφάλαιο του Josh Brolin ανεβάζει σημαντικά το συνολικό επίπεδο και κερδίζει επάξια το ενδιαφέρον μας. Με μια φλογερά ερωτική ερμηνεία, η Green σε καθηλώνει, ερμηνεύοντας απολύτως πειστικά την "κυρία που για χάρη της αξίζει να σκοτώσεις", τη θανατηφόρα femme-fatale που ελκύει σαν μαγνήτης τους άντρες, για να αποδειχθεί μια από κάθε άποψη γοητευτική κι αληθινά αξιομνημόνευτη κινηματογραφική "κακιά". Γενικά όμως όλες οι ερμηνείες είναι μηχανικές, επιτηδευμένες, ενώ δείχνουν πιο ρηχοί και καρτουνίστικοι, τα κίνητρα πιο αδύναμα, απουσιάζει πλήρως οποιαδήποτε εξπρεσιονιστική διάθεση και η δεδομένα ιδιαίτερη σουρεαλιστική αισθητική μοιάζει να γίνεται αυτοσκοπός. Παρόλα αυτά, η ταινία σε στιγμές κατορθώνει να διατηρήσει την επιθετική της δύναμη και τη ματαιότητα, καθώς η κάθαρση δεν έρχεται ποτέ και η κατάχρηση της σεξουαλικής χειραγώγησης φτάνει στο ζενίθ. Εν κατακλείδι, ιστορία του Joseph Gordon-Levitt, από την άλλη, παρακολουθείται με ενδιαφέρον, χωρίς όμως να προσφέρει κάτι το αξέχαστο. Απευθύνεται σε συγκεκριμένο και ιδιαίτερο κοινό που θα το εκτιμήσει, για τους υπόλοιπους που μέσα συμπεριλαμβάνομαι κι εγώ περνάει τελείως αδιάφορο κι απαρατήρητο που το ξεχνάς μόλις τελειώσει. 5/10!!!

γαματη, οχι σαν την πρωτη αλλα γαματη

Μετα την πρωτη δεν θα μπορουσε να ηταν καλυτερη αυτη.καλη αλλα αν εχεις δει την πρωτη ψιλοξενερωνεις