The Damned United / Καταραμένη ομάδα (2009)

Καλή ταινία, που την βλέπουν πιο άνετα φανατικοί ποδοσφαιρόφιλοι κυρίως των Αγγλικών ομάδων. Το χρονικό των 44 ημερών παραμονής του Brian Clough στην Ληντς, του νεότερου προπονητή στην ποδοσφαιρική ιστορία της Αγγλίας (όταν ξεκίνησε στα 30 του με τη Χαρτπουλ) είναι ένα δραματοποιημένο φιλμ χαρακτήρων με πολλά κωμικά στοιχεία που θα καταλάβουν μόνο όσοι ασχολούνται με τη μπάλα. Η ταινία, δεν περιορίζεται στις αποτυχίες και τις επαγγελματικές επιτυχίες του Clough, αλλά δίνει βαρύτητα στην προσωπικότητα ενός ανθρώπου που τα έβαλε με τους αθλητικούς παράγοντες, τα ΜΜΕ και το σύστημα, που πέρασε απ’ όλα τα επαγγελματικά στάδια, γνωρίζοντας πολυάριθμες νίκες και ήττες, έκανε την αυτοκριτική και τον προσωπικό του απολογισμό και έφτασε τελικά στην απόλυτη καταξίωση, κερδίζοντας επάξια τον χαρακτηρισμό ενός από τους καλύτερους προπονητές της Βρετανίας.

Ο Morgan ρίχνει φως σε μία συγκεκριμένη περίοδο της ζωής ενός καταξιωμένου ή απλά προβεβλημένου προσώπου που κατέχει εξέχουσα θέση στην παγκόσμια ιστορία, την αθλητική, πολιτική, ή κοινωνική σκηνή και καταφέρνει να παράγει συναίσθημα μέσα από τις λέξεις, εικόνες κάτω από τις σεναριακές γραμμές, να εμβαθύνει στην ουσία των ιστορικών γεγονότων. Πετυχαίνει να ερμηνεύσει ανθρώπινες συμπεριφορές πίσω από τα πραγματικά περιστατικά, να δώσει νόημα σε γεγονότα και να τονίσει τη σημασία της ανάδειξης κάποιων ανθρώπων σε σύμβολα μία ολόκληρης εποχής. Ο Tom Hooper μας μιλάει για το ποδόσφαιρο πίσω από το ποδόσφαιρο, μας μεταφέρει στον σκληρό κόσμο του ποδοσφαιρικού μάνατζμεντ, σε έναν κόσμο στον οποίο κυριαρχεί η υπέρμετρη φιλοδοξία, ο εγωισμός, το χρήμα, αλλά πάνω απ’ όλα η αγάπη μερικών ανθρώπων για τον αθλητισμό και τη "μπάλα". Μας μεταφέρει μέσα στα στάδια, στα λασπωμένα γήπεδα της επαρχιακής Αγγλίας του ’70 και κάνει εντονότερη την ανάμνησή μιας σκοτεινής αθλητικής εποχής. Με τη χρήση αρχειακού υλικού, μία χρονική ανακατανομή και αρκετά flashback, αποφεύγοντας τις σκηνοθετικές τυμπανοκρουσίες και με πλάνα που "πιάνουν" σχεδόν όλους τους ποδοσφαιρικούς χώρους αλλά και τις "ποδοσφαιρικές ορολογίες" του Morgan, καταφέρνει να οδηγήσει το θεατή στα αθλητικά λημέρια, στα προσωπικά εξομολογητήρια αθλητών και αθλητικών παραγόντων.

Βέβαια από την ταινία δεν απουσιάζουν τα υπερβατικά λογύδρια και οι περιττές σκηνές. Οι ερμηνείες είναι καλές για το είδος. Ο Michael Sheen, υποδύεται έναν ρόλο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του, ένα πραγματικό πρόσωπο που άφησε το στίγμα του στο αθλητικό γίγνεσθαι. Εν κατακλείδι, η ταινία μιλάει τη γλώσσα της αλήθειας, γιατί αποτυπώνει ρεαλιστικά την Βρετανική ποδοσφαιρική κουλτούρα, που διαμορφώνεται εν μέρει από τα media, της πολιτικές παρεμβάσεις και τις ταξικές διαφορές. Αποτυπώνει άρτια την προσωπική πάλη ενός ανθρώπου με τους δαίμονές του, ενώ η παραγωγή αποκαλύπτει ποδοσφαιρικά μυστικά και εσωτερικές αλήθειες. 6/10!!!