Πέρα από την Αφρική / Out of Africa (1985)

Βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο της Karen Blixen, μια αληθινή ιστορία για τα όσα η ίδια βίωσε κι αισθάνθηκε κατά την παραμονή της στην Μαύρη Ήπειρο (υπάρχουν εσκεμμένα αρκετές ιστορικές ανακρίβειες), το "Out Of Africa" είναι μια ταινία εξαιρετικής γοητείας και ομορφιάς, που από το πρώτο της κιόλας πλάνο σε συνεπαίρνει. Είναι μια ιστορία θέλησης, πίστης και αφοσίωσης μα πάνω απ' όλα, μια ιστορία αγάπης που δεν εκφράζεται μόνο μέσα από το πρόσωπο ενός συντρόφου αλλά, μέσα από κάθε εικόνα της Αφρικής και όλων όσων αντιπροσωπεύει για την ίδια.

Ο Syndney Pollack δεν μας μεταφέρει απλά στην Αφρική. Μας αφήνει να την εξερευνήσουμε από άκρη σε άκρη. Μας επιτρέπει να την ζήσουμε σε κάθε της μορφή κι έκταση, να κατανοήσουμε τους άγραφους νόμους της, τον τρόπο ζωής των κατοίκων αλλά και τις διαφορές που έχει αυτός από εκείνον των Δυτικών που βίαια εισέβαλαν στα δικά τους χωράφια προσπαθώντας δήθεν μου τάχα να τους εκπολιτίσουν. Μια προσπάθεια άχρηστη αφού πολύ σύντομα αντιλαμβανόμαστε ότι οι βάρβαροι δεν είναι εκείνοι αλλά εμείς. Η σκηνοθεσία του είναι κάτι περισσότερο από αριστοτεχνική, το μοντάζ σφιχτοδεμένο και κάθε εικόνα του, είτε συνοδεύεται από λέξεις είτε όχι, έχει τόσα πολλά να πει και να εκφράσει και είναι τόσο απίθανο να μην μπορέσεις να τα καταλάβεις.

Υπήρχε μεγάλη πιθανότητα χωρίς την απόλυτη εκδήλωση ενός παρθένου έρωτα, όπως θα έπρεπε δηλαδή σε μια χώρα όπως η Αφρική, η ταινία να μην είχε την απήχηση που πέτυχε τελικά. Όπως και να 'χει όμως, αυτός ο έρωτας που ξετυλίγεται με φόντο την εξαιρετική φωτογράφιση μιας παράξενης, επικίνδυνης αλλά συνάμα γοητευτικής χώρας, είναι κάτι περισσότερο. Είναι το σύμβολο της απόλυτης ελευθερίας και της δύναμης να την εκφράζεις. Είναι ένα ακόμη μέσω για να καταλάβει η Karen ποια είναι, τι θέλει, αποτινάζοντας από πάνω της κάθε μικροπρέπεια της υψηλής κοινωνίας. Τα πάντα είναι στιγμές και αυτές είναι που καθορίζουν ποιοι είμαστε.

Τι θα μπορούσε άραγε να πει κανείς για την μοναδική, την υπέροχη Meryl Streep. Όσα χρόνια κι αν περάσουν, σε όσες ταινίες κι αν την δω, δεν μπορώ παρά να την λατρεύω, όχι μόνο για τις ταινίες εκείνες που είναι πραγματικά αξιόλογες αλλά, και για εκείνες που ενώ δεν αξίζουν καταφέρνει να τις στολίζει και να τις αναβαθμίζει με την παρουσία της και μόνο. Γοητευτική, με μυστηριώδη θλίψη και την ανάγκη ενός ανθρώπου να αγαπήσει και να αγαπηθεί ολοκληρωτικά, χωρίς κανόνες και όρια, η Streep ζωντανεύει την Karen της λογοτεχνικής φαντασίας μας, τόσο ρεαλιστικά όσο δεν θα μπορούσα να ελπίζω. Από την άλλη, οι Klaus Maria Brandauer και Robert Redford, εκπροσωπώντας δύο εκ δια μέτρου αντίθετα πρότυπα αρσενικών, είναι επίσης μοναδικοί, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, υποστηρίζοντας επάξια το καθήκον που τους έχει ανατεθεί, με τον Redford ωστόσο να κερδίζει την συμπάθεια του κοινού σε μεγαλύτερο βαθμό εξαιτίας της γοητείας, τόσο του ίδιου όσο και του ασυμβίβαστου και αδάμαστου του χαρακτήρα που υποδύεται.

Είναι μια συγκλονιστική κινηματογραφική εμπειρία που αναμφίβολα θα σημαδέψει το μυαλό και την καρδιά σας, πλημμυρίζοντάς τα με ομορφιά, χρώματα, αρώματα και γεύσεις μιας χώρας και των ανθρώπων της, που έστω κι αν δεν γνωρίσατε ποτέ πλέον, θα σας φαντάζουν οικείοι και λατρευτοί. Οι μοναδικές ερμηνείες είναι ένας ακόμα λόγος να μείνει αναλλοίωτη στη μνήμη σας καθώς, είναι αδύνατον να ξεχάσετε την αγάπη, την νοσταλγία, την λαχτάρα, τον πόνο και κάθε άλλο δυνατό και αδύνατο συναίσθημα που καθρεπτίζεται στα πρόσωπά τους. 9/10!!