The Mothman Prophecies / Ο Χρησμός Της Πεταλούδας (2002)

Ένα έντονο ψυχολογικό θρίλερ, με άπλετο μυστήριο και αγωνιώδη περιπέτεια, μου κάνει εντύπωση πως αυτό βασίζεται σε αληθινά γεγονότα, μου φαίνεται λιγάκι υπερβολικό να έγιναν έτσι ακριβώς τα πράγματα, χωρίς να έχει πειραχτεί κάτι έστω και σε μικρό βαθμό εντάσσοντας μέσα και μερικά στοιχεία επιστημονικής φαντασίας. Είναι βαρύ σκηνοθετικά και δύσκολα χωνεύεις την έκβαση των εξελίξεων, αν και είναι αξιοπρόσεκτα αυτά τα περιστατικά, αν όντως συνέβησαν σε αυτή την μορφή και δεν υπάρχει καμία αμφισβήτηση και θα έπρεπε να είναι πεδίο έρευνας για τους επιστήμονες και τους ειδικούς αυτής της κατηγορίας που ασχολούνται με τα μεταφυσικά και παραφυσικά γενικότερα. Τον θεατή τον βάζει σε σκέψεις και σοβαρούς προβληματισμούς ηθικής και υπαρξιακής φύσεως, προσπαθεί να αναμοχλεύσει στιγμές που μπορεί να ένιωσε κάποιος έτσι, έστω και σαν αμυδρά αίσθηση, μία παγωμάρα, ένα ανεξήγητο φαινόμενο ή συμβάν που να του έκανε εντύπωση, μία οφθαλμαπάτη, ένα όνειρο που ήταν τόσο δυνατό και ρεαλιστικό, ένα όραμα ή ένα deja vu που δεν μπορεί να εξηγήσει και να τον πιστέψουν.

Πολλούς τους έχει τύχει κάτι παρόμοιο, έχουν την ικανότητα και την δυνατότητα να βλέπουν πράγματα που άλλοι δεν μπορούν και χλευάζουν ή είναι διστακτικοί να τα πιστέψουν, αλλά αυτός που τα βιώνει αμφισβητεί ακόμα και ο ίδιος τον εαυτό του αν αυτή η αμυδρή εμπειρία που έζησε στηρίζεται σε απτά και λογικά πλαίσια και δεν είναι αποκύημα της φαντασίας του, λόγω της επίπονης καθημερινότητας, ή μίας δυσάρεστης ψυχολογικής κατάστασης που μπορεί να περνάει μία περίοδο. Μπορεί όμως να είναι και κάποια κωδικοποιημένα μηνύματα που στέλνονται σε συγκεκριμένους ανθρώπους που έχουν βαθιά πίστη ή είναι ανοιχτόμυαλοι για κάποιο συγκεκριμένο σκοπό ή ίσως είναι εκλεκτοί από κάποια ανώτερη δύναμη ή έχουν την ικανότητα εκ γεννηθείς κι άλλοι να μην αντιλαμβάνονται την σημασία και το εύρος τους, γιατί δεν έχουν όλα τα παραπάνω, ή είναι αρνητικοί να τα πιστέψουν, γιατί φοβούνται ή είναι απλώς πεπεισμένοι ότι όλα βασίζονται σε μυθεύματα του μυαλού σε τρέλα του ανθρώπου ή και σε ψεύτικες εικασίες του καθενός με στόχο την προβολή. Κανένας δεν μπορεί να μιλήσει αν δεν το ζήσει, τα προσωπικά βιώματα του καθενός είναι ιερά και απαραβίαστα και καθένας το αντιμετωπίζει ποικιλοτρόπως ή το ζει διαφορετικά.

Πάντως κανένας δεν μπορεί να εξηγήσει το ανεξήγητο και να ερμηνεύσει όλα όσα συνέβησαν σε αυτούς τους ανθρώπους και σ' αυτή την πόλη και για πιο λόγο και αν υπάρχουν μεμονωμένα περιστατικά που ακόμα μπορεί να έχουν τέτοιας φύσεως ζητήματα που δεν έχουν γίνει γνωστά στο ευρύ κοινό και δεν έχουν δημοσιοποιηθεί, ώστε να αποδειχθεί, πάντως θαύματα γίνονται, άτομα που έχουν ενόραση και βλέπουν το μέλλον ή κάτι άλλο που εμείς δεν μπορούμε υπάρχουν και είναι τρομακτικό και μοναδικό χάρισμα συνάμα. Η ταινία είναι για σκεπτικιστές και αμπελοφιλοσοφεί λίγο το πράγμα σε ενδότερη και βαθιά μορφή και δίνει το δικό του νόημα που λίγοι καταλαβαίνουν και πιάνουν, άλλοι μπερδεύονται, χάνονται, το θεωρούν ανούσιο και με κενά, δεν είναι όμως έτσι, αν το δουν πιο προσεκτικά θα καταλάβουν πολλά και θα αναθεωρήσουν και για το έργο και για τη ζωή. Ο Ρίτσαρντ Γκηρ, ανεπανάληπτος για άλλη μία φορά, σε μία κορυφαία παραγωγή που πρωταγωνιστεί, άνευ προηγουμένου, με μεγάλη σημασία, έχει φανταστική σκηνοθεσία και πιασάρικη ροή καθ' όλη τη διάρκειά της. 10/10!!!