F1 The Movie (2025)

Αρκετά ενδιαφέρουσα ταινία για φανς της Φόρμουλα 1 όπως εμένα, μεγάλη πρόσθηκη η συμμετοχή του Χάμιλτον ως παραγωγού στην ταινία αυτή, καθώς είμαι σίγουρος ότι θα προσέφερε γνώσεις για κανονισμούς και παραθυράκια που απλά δεν θα γνώριζε άλλος. Επίσης βοήθησε στο να είναι ρεαλιστική η παραγωγή. Πολύ καλό ταλεντό ο Ιντρις, σίγουρα έχει ξεχωριστή αύρα και παρόλο που έχει απέναντί του τον Πιτ καταφέρνει να είναι αξιοπρεπής. Ο Μπαρντέμ δεν έχει κάτι που να ξεχωρίζει σαν ρόλος, αλλά η παρουσία του και μόνο είναι αρκετή για να σε μαγνητίσει. Δεν θα δεις κανέναν αγώνα της Φ1 σαν τους αγώνες του Σόνι Χάις, ο τύπος κάθε φορά οδηγάει στο όριο και αρκετές φορές το ξεπερνάει.   Μου άρεσε 7/10

Κυρίως για τους λάτρεις της F1. 

[ 3,6/5 ].

Η ταίνια είναι αγώνας βαρεμάρας και κοινοτοπίας από τη μία ώρα και μετά. Τόσο μονότονο και άγευστο, όσο και πρωταγωνστής της. Ενα άχρωμο αντίγραφο της υπέροχης πραγματικά ταινίας Driven του 2001 με τον Σταλόνε. Δεν υπήρχε κανένας απολύτως λόγος να έχει διάρκεια όσο μια φόρμουλα 1. Ο μόνος τρόπος να κερδίσεις αυτόν τον αγώνα πλήξης είναι το skip και το FF>>

Αν και η ταινία μπορεί να γίνει λίγο κουραστική στην εκτεταμένη διάρκειά της και η φόρμουλα οδηγεί σε έναν κάπως αδύναμο εξωτερικό ανταγωνιστή, η εσωτερική σύγκρουση των χαρακτήρων και η συνολική αίσθηση χαράς και αφοσίωσης από το cast και το συνεργείο μετατρέπουν το "F1" σε μια πραγματική νίκη για τους λάτρεις των αθλητικών ταινιών.

Η Ταινία ,αναμφισβητητα μια μεγάλη θεαματική ,χορταστική παραγωγή, πετυχε στους δυσκολους σκηνοθετικούς στοχους του εμπορικού Χόλλυγουντ. Δηλαδη να κρατησει τον θεατή γιά 160 λεπτα σε αγωνία, δίνοντας ταυτόχρονα στον ανιδεεο με το θεμα, την απαραίτητη πληροφορία , να εμπλέξει λιγάκι ειδύλιο(υπολογιζωντας και το μισο κοινό που ειναι οι γυναίκες, εξαλλου ταινία με Μπραντ Πητ χωρις ρομάντσο δεν γινεται) και να κατακτηθεί η πρωτη θέση ,ξεκινώντας απο το τελος, (το απολύτως απαραιτητο στοιχείο για την νοοτροπία της χωρας παραγωγής: ο πρωτος περνει τα λαφυρα ο δευτερος θα ξεχαστεί ). Η υπογραφή και η επιδεξιότητα του Τζερυ Μπρουχαΐμερ σε όλο της το μεγαλείο. Παραμένει βεβαια στα πλαισια του επιδερμικού επιφανειακού και απροβλημάτιστου χωρίς να μπαινει καθόλου σε χωράφια που θα βάλουν σε αυτογνωσιακές σκεψεις τους αμερικανόπαιδες του Ποπ Κορν. Προσπαθει δε με την περσόνα που υποδυεεται ο Πητ να δωσει και μια νότα ταπεινότητας μιά γεύση για το τι ειναι αξιο να κατακτηθεί στο προσωπικο ταξείδι (αφου ομως εχουμε κεδισει το παγκόσμιο πρωτάθλημα). Κοντολογής ο ηρωας που προβάλλει ο Τζερυ και το σενάριο για να εχει μια αισθηση πνευματικότητας η καθαρα αυτη ταινία δρασης ειναι ο Λούκυ-Λουκ : ειμαι ενας φτωχος και μονος καβαλάρης, αλλά δεν διαπρέπει σε αυτό, αλλα για το σφιχτοδεμένο διασκεδαστικο με σασπένς θεαμα.

Σε όσους αρέσει η formula 1 θα  τους αρέσει πολύ .Καλογυρισμένη με ωραία πλάνα αγώνων

Σε όσους όχι χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον .