The Boy with Pink Pants / Il ragazzo dai pantaloni rosa (2024)

Η ταινία βασίζεται στην αληθινή ζωή του Andrea Spezzacatena Ήταν ένα αγόρι σαν όλα τα άλλα, σε μια γειτονιά της Ρώμης Πανέξυπνο, συνεσταλμένο, με χαρισματική φωνή, αλλά και «κάπως διαφορετικό» για κάποιους Σήμα κατατεθέν του ένα ζευγάρι ροζ παντελόνια Τον ξεφτίλισαν, τον χλεύασαν, τον διαπόμπευσαν στον φυσικό και εικονικό περίγυρό του, τον έκαναν να πιστέψει ότι δεν αξίζει να ζει και πως αν ζούσε η ζωή του θα ήταν μια συνεχής κόλαση Στις 20/11/2012 ο Andrea, 15 χρονών, αυτοκτόνησε μετά από ένα καταιγισμό εκφοβισμού στο σχολικό περιβάλλον και στα σόσιαλ Ακολούθησε μια έντονη διαλεκτική στην Ιταλία, για την ανοιχτή πληγή του εφηβικού μπούλινγκ και την αντίστοιχη του πιο σκοτεινή και αμείλικτη έκφανση, αυτή του διαδικτυακού εκφοβισμού Ο Andrea, υπήρξε ένα θύμα που δεν κατάφερε να φωνάξει τον πόνο του Δεν άφησε σημείωμα πίσω του Η μητέρα του Δρ Teresa Manes ανακάλυψε όλον τον πόνο, τη δυστυχία που κουβαλούσε το παιδί της ψάχνοντας τον υπολογιστή του, μετά θάνατον, αναζητώντας απάντηση στο αμείλικτο ερώτημα: Πόσο μπορούν να πληγώσουν τα λόγια, οι χειρονομίες και οι προκαταλήψεις των άλλων; Έκτοτε αφιέρωσε τη ζωή της στην πρόληψη, την ενημέρωση και την καταδίκη του φαινομένου, χωρίς να σιωπήσει ούτε στιγμή «Ο Αndrea μου δολοφονήθηκε από μπούληδες, κανένας τους δε μου ζήτησε ποτέ συγνώμη » Μάλιστα αναφέρθηκε ακόμα και για ένα γράμμα που έλαβε από καθηγήτρια του γιου της που της ζητούσε-απαιτούσε να θρηνήσει σιωπηρά, «δεδομένου ότι και ο Αντρέα φορούσε μια μάσκα που δεν έδειχνε την ταλαιπωρία του, συνιστούσε να περιοριστούμε στη σιωπή, ώστε να ανταποκριθούμε - κατά τη γνώμη του - και στη δική του βούληση » Η ταινία είναι βασισμένη στο βιβλίο της μητέρας του, «Ο Andrea, πέρα από το ροζ παντελόνι», ένα πραγματικά σπαρακτικό και αληθινό βιβλίο