Kingdom of the Planet of the Apes / Το Βασίλειο του Πλανήτη των Πιθήκων (2024)

Καλός ο Νόα ...αλλά σαν τον Σίζαρ δεν είναι!!! 5/10

Όπως όλα τα μεταβατικά κεφάλαια, έτσι και αυτό κινείται με αργούς ρυθμούς και αβέβαιη κατεύθυνση σε μια προσπάθεια να οικοδομήσει, όσο πιο συμπαγώς γίνεται, την ιστορία και τις βασικές συνθήκες του καταφέρνοντας μεν να αποτελέσει μια ομαλή και περιεκτική εισαγωγή στη νέα εποχή που έρχεται, καταλήγοντας δε να χάνει τον σκοπό, με περιστασιακές κοιλιές να δημιουργούνται σε όλη την έκταση του. Επίσης, το κεντρικό διακύβευμα θα μπορούσε να είναι κρισιμότερο και κάποια επιμέρους σεναριακά στοιχεία περισσότερο σαφή, όπως ο τρόπος με τον οποίο ένα μέρος του ανθρώπινου πληθυσμού κατάφερε να διατηρήσει μια σχετική πολιτισμική συνέχεια και την επαφή του με την τεχνολογία, σε αντίθεση με άλλο που κατέληξε πρωτόγονο. Οι φωνητικές ερμηνείες του καστ που υποδύεται τους πιθήκους είναι γεμάτες πάθος κι επιβολή, τα οπτικοακουστικά εφέ παραμένουν στα πρωτοποριακά μέτρα αληθοφάνειας που μας έχει συνηθίσει η σειρά (αυτό που προκαλεί θαυμασμό ξανά, είναι η εμφάνιση των πιθήκων που σε σημεία αδυνατείς να καταλάβεις αν πρόκειται για CGI ή άνθρωπος με στολή) και το τέλος δημιουργεί περιέργεια για τις επόμενες συνέχειες που οι συντελεστές έχουν σχεδιάσει. Οι ανθρώπινοι χαρακτήρες είναι ως επί το πλείστον απόντες, παρόλα αυτά οι πίθηκοι αποδεικνύονται απολύτως ικανοί να κεντρίσουν το ενδιαφέρον. Ο Caesar μπορεί να πέθανε όμως ο διάδοχος του Noa, καλύπτει το κενό του επάξια και γίνεται μια εξίσου ικανή ηγετική φιγούρα που μας συντροφεύει ιδανικά σε ένα περιπετειώδες κινηματογραφικό ταξίδι με πολλές πτυχές και σύνθετες συναισθηματικές αποχρώσεις. Τολμηρός και χαρισματικός στις σκηνές δράσης και τις μάχες και ταυτόχρονα μεθοδικός, οξυδερκής και ανοιχτόμυαλος σε στιγμές κρίσιμων αποφάσεων, ο Noa, του εξαιρετικού Owen Teague έχει τις προοπτικές ενός σπουδαία αρχηγού με πολλά χιλιόμετρα να διανύσει μέχρι να φτάσει στο μεγαλείο του Caesar.

Παρόλο που το έργο δεν φτάνει ακριβώς στα ύψη των προκατόχων του, εξακολουθεί να είναι εκθαμβωτικό οπτικά και να εισάγει φρέσκια ενέργεια στο franchise με νέους χαρακτήρες. Ωστόσο, η μεγάλη διάρκειά του φαίνεται κάπως κουραστική, ειδικά με κάποιες περιττές πλοκές, πλατειάζει και αφήνει ανεκμετάλλευτο το έξυπνο εύρημα της ανθρώπινης αφωνίας. Η ταινία αναφέρεται σε ένα δυστοπικό μέλλον αντανακλώντας το παρόν και τον άρρηκτο δεσμό μεταξύ πληροφορίας και εξουσίας που διέπει τον σύγχρονο κόσμο. Μια ταινία που θέτει νέα φιλοσοφικά και ηθικά διλήμματα και εξετάζει χαρακτήρες και συμπεριφορές. Ο Ball διατηρεί με δεξιοτεχνία το μέγεθος και το συναισθηματικό βάθος της σειράς, εισάγοντας παράλληλα νέα στοιχεία, παρόλο που η ιστορία περιστασιακά καταφεύγει σε γνώριμα μονοπάτια. Συνολικά προσφέρει ένα διασκεδαστικό μείγμα δράσης, δράματος, θεάματος, ανατρεπτικού φινάλε και μας καλωσορίζει σε μια νέα εποχή για το reboot franchise -με όλα τα αρνητικά που αυτό συνεπάγεται για τους ρυθμούς εξέλιξης και τη δομή της πλοκής- με ολοκαίνουριους χαρακτήρες, έχθρες και ίντριγκες να αναδύονται μέσα από τα συντρίμμια. Παρόλα αυτά στον πυρήνα του, το νέο σίκουελ αποτελεί ένα ακόμα περιπετειώδες κινηματογραφικό ταξίδι, με άρτια εφέ, εξαιρετικά προσιτούς χαρακτήρες και μια αξιοπρεπή ιστορία επιστημονικής φαντασίας που χτίζει τις βάσεις για μια συναρπαστική συνέχεια. 7/10!!

Ωραία ταινία, αντάξια των προηγουμένων και αφήνει πραγματικά αρκετές υποσχέσεις για τη συνέχεια που πιστεύω ότι θα υπάρξει. 

Λοιπόν... το τέλος πολλά υποσχόμενο για το επόμενο έργο που μοιάζει ν είναι φοβερό εάν κ όταν βγει... χαλάστηκα λίγο μ αυτό  πίστευα  ότι ήταν μια συνέχεια  του προηγούμενου...πάντως  δεν ζορίζεται  ν το δεις...απλά είναι σαν ν βλέπεις Βίκινγκς χωρίς ραγγνα

Πολύ μεγάλη, αλλά την είδα νεράκι. Πολύ καλή και με αγωνία στο ενδιάμεσο για την συνέχεια. Την ταινία με τον Mark Wahlberg καμία δεν την ξεπερνά φυσικά!