The Marsh King's Daughter / Η Κόρη του Βασιλιά του Βάλτου (2023)

Eίναι μια ταινία που οι αφηγηματικές επιλογές και η εξέλιξη της πλοκής της ταινίας δεν καταφέρνουν να δημιουργήσουν το έντονο ψυχολογικό θρίλερ που υπόσχεται η ιστορία της. Έτσι, αποτυγχάνει να ανταποκριθεί στις προσδοκίες όσον αφορά τις συγκινήσεις, επιλέγοντας το καθαρό δράμα και την περιστασιακή αγωνία. Παρόλο που εξερευνά ενδιαφέροντα θέματα, ο αργός ρυθμός και οι φευγαλέες στιγμές ενθουσιασμού αποτελούν αξιοσημείωτα μειονεκτήματα. Η πλοκή της αναλώνεται μέσα από τα αμέτρητα flashbacks, χωρίς να δίνει την δυνατότητα στους χαρακτήρες να εξελιχθούν όπως θα έπρεπε. Η Ridley (η οποία προσπαθεί να σηκώσει στους ώμους της την ταινία) και ο Mendelsohn δίνουν αξιέπαινες ερμηνείες, το ταλέντο τους όμως μοιάζει κάπως ανεκμετάλλευτο. Στην ουσία, η ταινία λειτουργεί ως ένα δράμα με σασπένς παρά ως ένα έντονο ψυχολογικό θρίλερ εκδίκησης. Υπάρχει ένας αέρας αρχαίας τραγωδίας που διέπει την ιστορία, ενώ υπάρχουν υπερβολικά πολλά κοινά στοιχεία με το “Εκεί Που Τραγουδάνε Οι Καραβίδες” σε σχέση με τη σκηνοθετική προσέγγιση. Για τον Burger το δάσος είναι ο κύριος πρωταγωνιστής το οποίο προσπαθεί να χαρτογραφήσει παραλληλίζοντάς το με την ψυχοσύνθεση των ίδιων των χαρακτήρων του. Κάθε μονοπάτι, κάθε στροφή που παίρνουν η σχέση τους μετατρέπεται σε κάτι πιο σκοτεινό, πιο επικίνδυνο, πιο θανατηφόρο. Χάνεται αυτό το ειδυλλιακό τοπίο και την θέση του παίρνει ο βάλτος και η τοξική και αποπνικτική του ατμόσφαιρα. Μόνο που ο Burger μοιάζει να φοβάται να οδηγήσει την ιστορία του κι εμάς μέσα από τα πιο σκοτεινά μονοπάτια της, ακολουθώντας έναν πιο ασφαλές τρόπο έξω από αυτόν.

Η ταινία, παρατείνει συνεχώς την αφήγηση με λεπτομέρειες γύρω από το παρελθόν των χαρακτήρων που έχουν ήδη υπονοηθεί ξεκάθαρα, έχοντας κάποιες αφηγηματικές και ατμοσφαιρικές ατέλειες, όμως καταφέρνει να οικοδομήσει την ένταση και τη δυναμική των χαρακτήρων της και έχει αρκετές όμορφα γυρισμένες σκηνές με περίπλοκες τεχνικές, που μεταφέρουν αποτελεσματικά τα επιδιωκόμενα συναισθήματα. Είναι μια ταινία που δυστυχώς δείχνει πάντα πρόθυμη να ακολουθήσει τον πιο εύκολο δρόμο και να επεξηγεί με λεπτομέρειες τις καταστάσεις και τους χαρακτήρες που εμπλέκονται σε αυτές, τη στιγμή που μια γενικότερη εικόνα της ιστορίας θα μπορούσε να είναι κάλλιστα ένας πολύτιμος δραματικός σύμμαχος. Συνοψίζοντας, το έργο προσφέρει ικανές ερμηνείες, συναρπαστικές στιγμές και τεχνική αρτιότητα, αλλά δεν φτάνει στο μέγιστο των δυνατοτήτων του και χάνεται σε μια θάλασσα από αμφίβολες αφηγηματικές αποφάσεις και αισθητικές επιλογές στην αναπαράσταση των χρονικών εναλλαγών, με τον Neil Burger να μην είναι σε θέση να εκμεταλλευτεί τα αλληγορικά στρώματα που του προσφέρει μια ιστορία με ορατές τις δυνατότητες να έφτανε σε μεγαλύτερα ύψη αν η φιλοδοξία του ίδιου ήταν περισσότερο σύμφωνη με αυτήν. 6/10!!

λιγο αργή αλλά αρκετα ενδιαφέρουσα ταινία. Με δυνατα μυνηματα για τις σχέσεις . 

Γουστάρω Ben Mendelsohn από εποχής "Bloodline",
https://tenies-online.best/load/17-1-0-14500
παρ'όλο που είναι 3,5 χρόνια μεγαλύτερος μου αλλά δείχνει 15 χρόνια γηραιότερος (έχει γηρασμένο δέρμα), τον θεωρώ από τους κορυφαίους b-actors του παγκόσμιου Κινηματογράφου!
Κι εδώ είναι πολύ καλός στον ρόλο του, η δε πρωταγωνίστρια αναρωτιέμαι, τόσα χρόνια παντρεμένη με παιδί, ο άντρας της δεν την είδε ποτέ γυμνή με τα τατουάζ?
Ψιλοκαλούλα ταινία αν και αργή, βλέπεται οριακά... 5.7/10!!

Πολύ καλό θυμήζει (Εκει που τραγουδούν οι καραβίδες)...λίγο.

Εξαιρετικό!!!!!