Lebanon / Λίβανος (2009)

Τέλεια απεικόνιση του ανθρώπου σε πόλεμο στον οποίο πολεμά χωρίς καμία ιδεολογική τοποθέτηση αλλά με μοναδική επιδίωξη να επιβιώσει από αυτόν. Χωρίς μουσική, εμβατήρια, σούπερ ήρωες. Μία από τις σημαντικότερες αντιπολεμικές ταινίες. Είναι μια ταινία για ανθρώπους κάτω από αντίξοες συνθήκες. Πραγματικά δεν βγαίνουμε από το τανκ, παρά μόνο στην τελευταία σκηνή της ταινίας. Ένα ρεαλιστικό και κλειστοφοβικό πολεμικό δράμα με αναπάντεχες κι απρόσμενες εκρήξεις λυρισμού. Εξαιρετική σκηνοθεσία, ουσιώδης, χωρίς θεαματικές μάχες κλπ, φοβερή χρήση του ήχου, κοφτοί διάλογοι, όλα μεταδίδουν στον θεατή τη φρίκη του πολέμου. Βέβαια δε μου αρέσει και τόσο που όλο το έργο, οι εξωτερικές λήψεις τραβιούνται από το περισκόπιο κι όλη η ιστορία διαδραματίζεται μέσα στο τανκ, το κάνει πολύ κλειστοφοβικό και μονόπλανο, αλλά οκ δεν είναι σε καμία περίπτωση βαρετό, ενώ και τα μελοδραματικά στοιχεία δεν εκλείπουν. Τα γεγονότα της ταινίας εκτυλίσσονται στη διάρκεια μιας μέρας, και συγκεκριμένα της πρώτη μέρα εισβολής του Ισραηλινού στρατού στο Λίβανο. Ο τόπος είναι κατά βάση στο εσωτερικό ενός τανκ. Οπότε καταλαβαίνετε η έμφαση στης ταινία δίνεται στην ψυχολογία των ηρώων και στα συναισθήματα τους. Πολύ ενδιαφέρουσα αυτή η ματιά γιατί πλησιάζει τη συνείδηση του στρατιώτη, τον οποίο τον βλέπουμε σαν μονάδα με τις ιδιαιτερότητές του, τις ευαισθησίες του και όχι απλώς σαν ένα ακόμα στρατιωτάκι που εκτελεί εντολές. Όπως και αν την δει κάνεις πάντως (πολεμική, ψυχολογικό δράμα) είναι αξιόλογη ταινία. 8/10!!