The Burial (2023)

Μία φοβερή βιογραφική δικαστική διαμάχη, βασισμένη σε αληθινή ιστορία, όπου ο ταπεινός οικογενειάρχης που θέλει να εξασφαλίσει το μέλλον των παιδιών του πάει κόντρα σε μία πολυεθνική εταιρεία δισεκατομμυρίων σε μία υπόθεση που φαίνεται χαμένη από χέρι. Ταυτόχρονα η εμπλοκή θεμάτων που αφορούν τον συστηματικό ρατσισμό στις Ηνωμένες Πολιτείες δημιουργούν ένα αποτέλεσμα που θέλει να περάσει κάποια μηνύματα για την κοινωνία και την εκμετάλλευση των εταιρειών. Ο Jamie Foxx απλά αγάπησε αυτόν το ρόλο το βλέπεις ότι το διασκεδάζει κάθε λεπτό, κάθε στιγμή, πραγματοποιεί μια εξαιρετική εμφάνιση, καταφέρνοντας να μας μαγνητίσει και, συνεπώς, να "κουβαλάει" στην πλάτη του όλο το έργο μέσα από την ερμηνεία του. Είναι παραστατικός, φέρνει ζωντάνια στον ρόλο και φαίνεται ότι νοιάζεται για την ιστορία του χαρακτήρα που υποδύεται, κάνοντας και εμάς με τη σειρά του να νοιαστούμε για εκείνον. Στην πραγματικότητα πρόκειται για έναν συνδυασμό του ταλέντου του Foxx με το ενδιαφέρον που έχει ο δικηγόρος σαν χαρακτήρας, όπου σε συνδυασμό με τον συνεσταλμένο και μετρημένο Jeremiah, δημιουργείται ένα δίδυμο που αν μη τι άλλο, σίγουρα μας προσκαλεί να το υποστηρίξουμε. Αλλά και ο Tommy Lee Jones ως Jeremiah O'Keefe, δίνει μια πολύ αξιόλογη ερμηνεία.

Ταυτόχρονα, να δώσω εύσημα και στην ικανότητα του φιλμ να είναι τόσο χαλαρό και ανθρώπινο, όσο και δραματικό. Το να καταφέρεις να κάνεις μία υπόθεση για γραφεία κηδειών τόσο ψυχαγωγική ώστε να ασχοληθείς με αυτό, είναι επίτευγμα από μόνο του και στην προκειμένη περίπτωση αυτό επιτυγχάνεται και με το παραπάνω, μέσα από τις σκηνοθετικές επιλογές που διέπουν την ιστορία, κρατώντας μια ισορροπία και παραμερίζοντας την κλασική τακτική τέτοιου είδους φιλμ, με όλους τους συμμετέχοντες να φαίνεται ότι ζουν και αναπνέουν για την υπόθεση που έχουν, κάνοντας τους πιο πολυδιάστατους. Στον αντίποδα, το ένα παράπονο που έχω για το αποτέλεσμα βρίσκεται στην ροή των γεγονότων. Πραγματεύοντας τόσο την εταιρική απληστία όσο και τις κοινωνικές διακρίσεις, μου δίνει την εντύπωση ότι αυτά τα δύο συμπιέζονται, τόσο για χάρη της ιστορίας όσο και για τη διάρκεια του έργου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η μεγάλη ανατροπή της υπόθεσης στο τέλος, στην οποία δεν δίνεται πολύ βάρος με την ταινία να την προσπερνάει κάπως βιαστικά, η οποία όμως είναι και αυτή που αλλάζει τις ισορροπίες στη δίκη. Αυτό μου δημιουργεί την εντύπωση ότι, γνωρίζοντας και τα πραγματικά γεγονότα, το έργο δεν είχε έναν πιο άμεσο και συνοχικό τρόπο να συνδέσει αυτά που διηγείται με την πραγματική υπόθεση, αποφασίζοντας απλά να "πετάξει" τα στοιχεία στο τέλος για να δέσει το αποτέλεσμα.

Το πρώτο μισό της ταινίας είναι κυρίως διασκεδαστικό, χτίζοντας το υπόβαθρο για να ακολουθήσει το κυρίως πιάτο. Χωρίς να ξεφεύγει από την πεπατημένη, το "The Burial" πρόκειται για ένα κλασικό, πατροπαράδοτο δικαστικό δράμα, το οποίο καταφέρνει μέσα από τις ερμηνείες και τις σκηνοθετικές πινελιές του να μας κάνει να ενδιαφερθούμε για την ιστορία του, ακόμα και αν μετά από ένα σημείο διακρίνουμε μια βιασύνη για να μπορέσει να φτάσει στο τέλος του. Τέτοιες ταινίες που λένε μεγάλες αλήθειες είναι σίγουρα δυσεύρετες και πρέπει να μαθαίνονται παντού. 8/10!!

Μια χαρά τενιούλα με ωραία τέλος. Καλογυρισμένη και χαλαρή. Δείτε την.