Air: Κυνηγώντας ένα Θρύλο / Air (2023)

Ισορροπημένο ανάμεσα στην κωμωδία και το δράμα, το “Air” είναι μια εμπνευσμένη βιογραφική κομεντί που παραθέτει φόρο τιμής σε ένα εμβληματικό σύμβολο της pop κουλτούρας διαθέτοντας το χιούμορ αλλά και το συναίσθημα που χρειάζεται για να μας παρασύρει σε ένα διασκεδαστικό δίωρο.

Και χάρη στην επιμονή ενός ανθρώπου, του Σάνι, η Nike έγινε η νο1 εταιρεία αθλητικής ένδυσης των ομάδων του ΝΒΑ, ο Τζόρνταν έγινε ο μεγαλύτερος αθλητής (μπάσκετ) όλων των εποχών και το μπάσκετ άλλαξε άρδην, ειδικά στην Αμερική.

Οκ, η ταινία δεν πλησιάζει την τελειότητα σε αρκετά σημεία αλλά για μένα είναι εξαιρετική γιατί πάντα έχουν ενδιαφέρον οι ιστορίες που συνοδεύουν ανθρώπους σαν τον Τζόρνταν απ' το ξεκίνημά τους μέχρι την καταξίωσή τους. 

Καλή βιογραφική ταινία της "Nike" και των παπουτσιών "Air Jordan".
Απλή σκηνοθεσία αφού διαδραματίζεται μέσα σε γραφεία και δωμάτια, καλές ερμηνείες, αν και το επίπεδο του cast είναι τέτοιο που δεν χρειάζεται να "κουραστούν" πολύ για να αποδώσουν στα λόγια.
Γεμάτη '80s μουσική, ξεκινά με "Money for Nothing" και τελειώνει με "Born in the USA", 2 τραγούδια που πρεσβεύουν τις αξίες της ταινίας και της ίδια της Αμερικής: όνειρα, προσδοκίες, δουλειά, επίτευξη στόχων και ικανοποίηση του αμερικάνικου ονείρου που τελικά οδηγεί στο χρήμα!
Δεν παίζονται οι αμερικάνοι στον Καπιταλισμό, στον Οικονομικό Φιλελευθερισμό, στο μάρκετινγκ και την ελεύθερη αγορά γενικότερα, έτη φωτός μπροστά.
Ευχαριστώ τον Νομικό για την πρόταση του, 6.5/10!!

Ειναι σαν μουσικη εγκυκλοπαίδια των 80s' η ταινία!!!!! Τόσο ποικιλόμορφη μουσική επένδυση απο την εποχή, σπάνια βρίσκεις. Στο φίλμ αυτό (της πολύχρωμης αυτής δεκαετίας)όπου εξιστορείται  η "νικη" της άσημης εως τότε (ναΐκ=νικη) εταιρίας στα παπούτσια μπάσκετ, επι των αντιπάλων κολοσσών και ο τρόπος που επιτεύχθηκε, κυριαρχεί η μουσική!!!!!. Οι αμερικάνοι τρελαίνονται να φτιάχνουν ιστορία ακομη και απο τις  επιτυχιες του μάρκετινγκ( ο τρόπος της συμφωνιας ναΐκ-τζορνταν ενσωματωθηκε στα πανεπιστημιακά βιβλία μαρκεντιγκ στις ΗΠΑ). Σχετικά αδιάφορο για το πλατύ κοινό σαν σενάριο αλλα πάντοτε ενδιαφέρον για το πλατύ αμερικάνικο κοινο που ενθουσιάζεται με τις ιστορίες επιτυχίας.Αυτο εξάλλου λενε οι αριθμοί θέασης τόσο εδω όσο και στην αμερική. Eδώ ειναι χαμηλοι και στην πατρίδα του ειναι υψηλοί.....  Προσωπικά ολη η ιστορία μου άρεσε. Καίρια συνδρομη (θα το ξαναπω)στο σενάριο που θα μπορούσε να ειναι βαρετό εχει η μουσική που το κάνει και κυλάει....θα διχάσει η ταινία. Το νεανικό κοινό θα βαρεθει. Οι μεγαλύτεροι(πανω απο 40) θα το  δούνε πιό ευχάριστα....