Boston Strangler / Ο Στραγγαλιστής της Βοστώνης (2023)

Μία από τις πιο συνταρακτικές ιστορίες εγκλημάτων που διαδραματίστηκε στη Βοστώνη, ξετυλίγεται καθηλωτικά και συγκλονιστικά μέσα από δύο απίστευτα στιβαρές ερμηνείες της Keira Knightley και της Carrie Coon. Το στόρι χτίζεται δομημένα, μυστηριωδώς και ατμοσφαιρικά με ένταση, σε μαγνητίζει με την μουσική υπόκρουση, το σφιχτοδεμένο σενάριο, την μεθυστική σκηνοθεσία αλλά και το βαρύ κλίμα που επικρατεί από την αρχή ως το τέλος του, ενώ η πλοκή αναπτύσσεται σταδιακά και κλιμακώνεται. Ο ρυθμός είναι τόσο έντονος και δυνατός που σου κρατάει ανέλπιστα υψηλά το ενδιαφέρον και την αγωνία, ενώ λεπτό δε βαριέσαι. 9/10!! 

Καταρχην ο μισος χρονος της ταινιας αναλωνετε στις φεμινιστικες αποψεις για την ανδροκρατουμενη κοινωνια που δεν βοηθουσε τις γυναικες ωστε να αποκτησουν ελευθεριες και να τις προστατεψει απο επικειμενες επιθεσεις .Δεν ειμαι αρνητικος σαυτο αλλα εγω οπως και οι περισσοτεροι θα ηθελα να δω μια αστυνομικη ταινια εγκληματος που να εχει αγωνια -δραση-περιπετεια κτλ αυτα δεν τα βρηκα σαυτη την ταινια .

χαλαρή ενδιαφέρουσα, ωραία γυρίσματα και σκηνοθετικά και απο πλευράς υποθέσεως.

Απο τις ταινια με ποιοτητα και αμειωτο ενδιαφερον 7.1/10

Η ταινία του Matt Ruskin αποτελεί την ανασύνθεση της έρευνας που διεξήγαγε η εφημερίδα Record για τη γνωστή ιστορία του Στραγγαλιστή της Βοστώνης, που όπως φαίνεται ακόμα και σήμερα εξακολουθούν να υπάρχουν αμφιβολίες για το πως έκλεισε η υπόθεση.
Ένα στιβαρό έργο συγγραφής και ηθοποιών, με ισορροπία όσο αφορά το είδος της και της μεταφοράς στην εποχή, σκιαγραφώντας την αναπαράσταση του έργου δύο γυναικών σε ένα καθαρά ανδροκρατούμενο περιβάλλον.
Με νηφάλια και κλασσική σκηνοθεσία, ο Ruskin είναι ιδιαίτερα προσεχτικός και παρόλο που δεν έχει την εμπειρία, ούτε και τις δεξιότητες του David Fincher, η ταινία του θυμίζει τη δομή της αξέχαστης Zodiac.
Το τελικό αποτέλεσμα είναι καλό, η ταινία συνδυάζει την ιστορική αναπαράσταση με την ψυχαγωγία και οι ερμηνείες των Keira Knightley και Carrie Coon εξαιρετικές.

Δεν είναι κάτι το ξεχωριστό , όπως όλα τα remake άλλωστε, καλλίτερα να αφιερώσετε χρόνο στην πρωτότυπη ταινία με τον Tony Curtis του 1968.

Είναι αυτο που εχω γραψει και ξαναγράψει πολλές φορές στα σχόλια μου: Οι ποιοτικοί ηθοποιοί εφοσον σέβονται τον εαυτό τους και δεν εχουν πέσει στην αρπαχτή παίζουν σε εργα που εχουν κατ΄ελάχιστο ενα επιπεδο....Εδω ειμαστε (χωρίς να ειναι κατι το εντελώς πρωτοτυπο η ξεχωριστό) σε ενα ενδιαφέρον φιλμ(μια αληθινή ιστορία) αισθητά πανω απο το μεσο όρο που σημαδεύεται απο την στόφα της Κιρα Ναΐτλυ.Γκρίζο μουντό ή και καφε ενίοτε το φόντο της ταινίας ,αλλά μεσα του "λάμπει" η πρωταγωνίστρια και επιθυμία της ..........Με σαφείς φεμινιστικές πινελιές (για πράγματα που σημερα φαντάζουν αυτονόητα) με σωστό ρυθμό και υψιπετή σκηνοθεσία , ξεδιπλώνει τις συγκρούσεις ,τις ανατροπές, τις συμμαχίες ,που μοιραία υπάρχουν πισω απο μια τετοια ιστορία, αποδιδοντας και τους χαρακτήρες και το σενάριο και το κλιμα της εποχής....Tαυτόχρονα ξεδιπλωνονται και ολες οι αδυναμίες του συστήματος αλλα και των ανθρωπων του....Το τελος θα το ευχαριστηθειτε.........7.5-8/10

ΥΓ. Ειδα και την ταινία του 1968 και θεωρω οτι ειναι σε εντελώς διαφορετική βάση και αρτιστικά υποδεεστερη παρόλο που παιζουν "Ιερα τερατα ηθοποιίας".